Su l'arco di mia cetra un dardo forte Del Ocean profondo Alla virtù sbandita Lungi dal Patrio lido Cosi l’Ape Ingegnosa Di bella gloria amante Fabro quasi divino Quanti nacquero in Flora , Nell' altera Babelle I piu profondi arcani Ch'à Ingegni sovrumani Non batta il Tempo l'ale, Dammi tua dolce Cetra lo o che in riva del Arno Del sig. ANTONIO FRANCINI, Gentilhuomo Fiorentino. JOANNI MILTONI LONDINENSI. Juveni patria, virtutibus eximio, Viro qui multa peregrinatione, studio cuncta orbis terrarum loca perspexit, ut novus Ulysses omnia ubique ab omnibus apprehenderet: Polyglotto, in cujus ore linguæ jam deperditæ sic reviviscunt, ut idiomata omnia sint in ejus laudibus infacunda; et jure ea percallet, ut admirationes et plausus populorum ab propria sapientia excitatos intelligat: Illi, cujus animi dotes corporisque sensus ad admirationem commovent, et per ipsam motum cuique auferunt; cujus opera ad plausus hortantur, sed venustate vocem laudatoribus adimunt : Cui in memoria totus orbis ; in intellectu sapientia ; in voluntate ardor gloriæ; in ore eloquentia; harmonicos cælestium sphærarum sonitus astronomia duce audienti; characteres mirabilium naturæ, per quos Dei magnitudo describitur, magistra philosophia legenti ; antiquitatum latebras, vetustatis excidia, eruditionis ambages, comite assidua autorum lectione, Exquirenti, restauranti, percurrenti: At cur nitor in arduum ? Illi in cujus virtutibus evulgandis ora Famæ non sufficiant, nec hominum stupor in laudandis satis est, reverentiæ et amoris ergo hoc ejus meritis debitum admirationis tributum offert CAROLUS Datus, Patricius Florentinus, Tanto homini servus, tantæ virtutis amator. 5 TANDEM, chare, tuæ mihi pervenere tabellæ, Pertulit et voces nuncia charta tuas; Pertulit, occidua Devæ Cestrensis ab ora Vergivium prono qua petit amne salum. Multum, crede, juvat terras aluisse remotas Pectus amans nostri, tamque fidele caput, Debet, at unde brevi reddere jussa velit. Meque, nec invitum, patria dulcis habet. Nec dudum vetiti me laris angit amor : Quam male Phæbicolis convenit ille locus! Nec duri libet usque minas perferre Magistri, Cæteraque ingenio non subeunda meo. Si sit hoc exilium patrios adiise penates, 10 15 4 Vergivium] Drayton's Polyolb. s. i. p. 656, vol. i. 'these rough Vergivian seas. The Irish sea. Warton. 9 reflua] Buchanan's Ps. xcvii. 3. “Quas vagus oceanus refluis complectitur undis. Todd. Lucan. Phars. vi. 810. “Quem Tibridis abluat unda. Tibull. ii. 5. Lotichii El. i. 1. Me tenet hiberno sub sidere Mænalis Ursæ. Sannazar. lib. i. El. i. 17 hoc] No authority for 'hoc' being short. |