5 Vestrum misertus ille Salmasius Eques 10 XI. Galli ex concubitu gravidam te, Pontia, Mori, XII. APOLOGUS DE RUSTICO ET HERO. 5 Rusticus ex malo sapidissima poma quotannis Legit, et urbano lecta dedit Domino : Hinc incredibili fructus dulcedine captus, Malum ipsam in proprias transtulit areolas. Mota solo assueto, protinus aret iners. Damnavit celeres in sua damna manus ; Parva licet, grato dona tulisse animo! Possem ego avaritiam frænare, gulamque voracem : Nunc periere mihi et fætus, et ipse parens. 10 10 Cubito] 'Quoties ego vidi patrem tuum cubito emungentem.' Sueton. vit. Horat. p. 525. Warton. 55 VOL. II. XIII. AD CHRISTINAM SUECORUM REGINAM, NOMINE CROMWELLI. BelliPOTENS virgo, septem regina trionum, Christina, Arctoi lucida stella poli! Cernis, quas merui dura sub casside rugas, Utque senex armis impiger ora tero; Invia fatorum dum per vestigia nitor, 5 a 1 regina] There is a close resemblance between the two first lines of this address, and the opening of Nic. Heinsius's Verses to Christi na, p. 53. 6 · Belligeros virgo que temperas alma Triones,' &c. and “Sidus inocciduum, septem Regina Trionum Faxque Lycaoniæ clarior igne facis. p. 139. and p. 140, Regina victrix, germen acre Bellone, Arctoa Pallas !! 2 poli] Resembles a line in his tutor A. Gill's verses, p. 91. Inclyta Carolides, qui nunc moderatur Adolphus, Pene sub Arctoi sidere regna poli! 4 Utque] Var. Lect. sicque.'ora fero.' ver. 7, at tibi. Todd.Toland first printed these lines in his Life of Milton, p. 123, and ascribes them indecisively to Milton or Marvell ; consult Warton's note, ed. Todd, vi. 267. I wish Mr. Warton had, by a few minutes' application of his fine poetical genius, secured these lines against the attempt of other versifiers; but as he has passed them unnoticed, I shall venture to give my translation. Christina! warrior-maid, who rul'st alone ; Exequor et populi fortia jussa manu. Nec sunt hi vultus regibus usque truces. SYLVARUM LIBER. IN OBITUM PROCANCELLARII, MEDICI. ANNO Ætatis 17. 5 PARERE fati discite legibus, läpeti colitis nepotes. Per tenebras Stygis ire certum est. Æmathiâ jacuisset Oetâ: 10 11 Nessi] Hor. Epod. xvii. 31. • Atro delibutus Hercules Quem larva Pelidis peremit Ense Locro, Jove lacrymante. Ægiali soror usa virgâ. Eurypyli cecidisset hasta: Cæse puer genitricis alvo. Et mediis Helicon in undis ; Horribiles barathri recessus. 30 35 18 Telegoni] Ov. Ep. Pont. iii. i. 123. “Telegonive parens.' Absyrtus is called · Ægialius' by Justin. H. Lib. xlii. c. 3. Verba . Hecateia' is from Ov. Metam. xiv. 44, Hecateia carmina miscet.' Warton, Todd. 29 Tuque, O alumno] The “O' is wrongly left open in this verse. 29 Apolline] Certainly read • Apollinis. Warton. 31 Cirrha] The third line of the Alcaic ends with two dissyllables, “Cirrha luget,' which can be defended but by very few examples from Horace. The accent ought also to be on the fifth or sixth syllable. 6 40 At fila rupit Persephone tua, Faucibus eripuisse mortis. Purpureoque hyacinthus ore. Elysio spatiere campo. 45 IN QUINTUM NOVEMBRIS. ANNO ÆTATIS 17. 5 Jam pius extrema veniens läcobus ab arcto, 10 43 calthæ] See Prolusiones, p. 76. 4 Anglica) Vowel made short before Sc. |