Urbe ego, tu fylva fimul incipiamus utrique, Et fimul adventum veris uterque canat. Veris lo rediere vices, celebremus honores Veris, et hoc fubeat Musa quotannis opus. Jam fol Æthiopas fugiens Tithoniaque arva, Flectit et Arctöas aurea lora plagas. Est breve.noctis iter, brevis est mora noctis opacae, Horrida cum tenebris exulat illa fuis.
Jamque Lycaonius plauftrum coelefte Boötes Non longa sequitur feffus ut ante via, Nunc etiam solitas circum Jovis atria toto Excubias agitant sydera rara polo. Nam dolus, et caedes, et vis cum nocte receffit, Neve Giganteum Dî timuere scelus. Forte aliquis scopuli recubans in vertice pastor, Roscida cum primo sole rubefcit humus, Hac, ait, hac certe caruisti nocte puella
Phoebe tua, celeres quae retineret equos. Laeta fuas repetit sylvas, pharetramque refumit Cynthia, Luciferas ut videt alta rotas, Et tenues ponens radios gaudere videtur Officium fieri tam breve fratris ope. Defere, Phoebus ait, thalamos Aurora feniles, Quid juvat effoeto procubuisse toro? Te manet Æolides viridi venator in herba, Surge, tuos ignes altus Hymettus habet. Flava verecundo dea crimen in ore fatetur, Et matutinos ocyus urget equos. Exuit invisam Tellus rediviva senectam, Et cupit amplexus Phoebe fubire tuos; Et cupit, et digna est, quid enim formofius illa!
Pandit ut omniferos luxuriosa sinus, Atque Arabum spirat messes, et ab ore venusto Mitia cum Paphiis fundit amoma rosis? Ecce coronatur sacra frons ardua luco, Cingit ut Idaeam pinea turris Opim; Et vario madidos intexit flore capillos, Floribus et visa est posse placere suis. Floribus effusos ut erat redimita capillos Taenario placuit diva Sicana Deo. Afpice Phoebe, tibi faciles hortantur amores, Mellitasque movent flamina verna preces. Cinnamea Zephyrus leve plaudit odorifer ala, Blanditiasque tibi ferre videntur aves. Nec fine dote tuos temeraria quaerit amores Terra, nec optatos poscit egena toros, Alma falutiferum medicos tibi gramen in usus Praebet, et hinc titulos adjuvat ipsa tuos. Quod fi te pretium, si te fulgentia tangunt Munera, (muneribus faepe coëmptus Amor) Illa tibi ostentat quascunque fub aequore vasto, Et fuperinjectis montibus abdit opes.. Ah quoties cum tu clivoso fessus Olympo In vespertinas precipitaris aquas, Cur te, inquit, cursu languentem Phoebe diurno Hesperiis recipit, Caerula mater aquis? Quid tibi cum Tethy? quid cum Tartesside lympha, Dia quid immundo perluis ora salo?
Frigora Phoebe mea melius captabis in umbra, Huc ades, ardentes imbue rore comas.
Mollior egelida veniet tibi fomnus in herba, Huc ades, et gremio lumina pone meo.
Quaque ja ces circum mulcebit lene fufurrane • Aura per humentes corpora fufa rosas. Nec me (crede mihi) terrent Semeleia fata, Nec Phaëtonteo fumidus axis equo; Cum tu Phoebe tuo fapientius uteris igni, Huc ades, et gremio lumina pone meo. Sic Tellus laseiva fuos suspirat amores; Matris in exemplum caetera turba ruunt. Nunc etenim toto currit vagus orbe Cupido, Languentefque fovet folis ab igne faces. Infonuere navis lethalia cornua nervis, Triste micant ferro tela corufca novo. Jamque vel invictam tentat superaffe Dianam, Quaeque feder facro Vesta pudica foco. Ipsa senescentem reparat Venus annua formam, Atque iterum tepido creditur orta mari. Marmoreas juvenes clamant, Hymenace, per urbes, Littus Io Hymen, et cava faxa fonant. Cultior ille venit tunicaque decentior apta, Puniceum redolet vestis odora crocum. Egrediturque frequens ad amoeni gaudia veris Virgineas auro cincta puella finus. Votum eft cuique fuum, votum est tamen omnibus u- Ut fibi quem cupiat, det Cytherea virum. [num, Nunc quoque septena modulatur arundine paftor, Et fua quae jungat carmina Phyllis habet. Navita nocturno placat sua sydera cantu, Delphinasque leves ad vada fumma vocat. Jupiter ipse alto cum conjuge ludit Olympo, Convocat et famulos ad fua festa Deos. Nunc etiam Satyri, cum fera crepuscula furgunt,
Pervolitant celeri florea rura choro, Sylvanusque sua Cyparissii fronde revinctus, Semicaperque Deus, semideusque caper. Quaeque fub arboribus Dryades latuere vetuftis, Per juga, per folos expatiantur agros. Per fata luxuriat fruticetaque Maenalius Pap, Vix Cybele mater, vix sibi tuta Ceres, Atque aliquam cupidus praedatur Oreada Faunus, Confulit in trepidos dum fibi Nympha pedes, Jamque latet, latitansque cupit male tecta videri, Et fugit, et fugiens pervelit ipsa capi. Dii quoque non dubitant coelo praeponere sylvas, Et sua quisque sibi numina lucus habet. Et sua quisque diu fibi numina lucus habeto, Nec vos arborea dii precor ite domo. Te referant miferis te Jupiter aurea terris Saecla, quid ad nimbos afpera tela redis? Tu faltem lente rapidos age Phoebe jugales Qua potes, et sensim tempora veris cant. Brumaque productas tarde ferat hispida noctes, Ingruat et nostro serior umbra polo.
Ad Carolum Diodatum ruri commorantem.
Qui cum Idibus Decemb. fcripfiffet, et fua carmina excuи fari postulasset, fi folito minus effent bona, quod inter lautitias quibus erat ab amicis exceptus, haud fatis felicem operam Musis dare se posse offirmabat, hoc habuit refponfum.
MITTO tibi fanam, non pleno ventre salutem,
Qua tu distento forte carere potes. At tua quid nostram prolectat Musa camoenam, Nec finit optatas posse sequi tenebras? Carmine fcire, velis quam te redamemque colamque, Crede mihi vix hoc carmine fcire queas. Nam neque nofter amor modulis includitur arctis, Nec venit ad claudos integer ipse pedes. Quam bene fölennes epulas, hilaremque Decembrim. Festaque coelifugam quae coluere Deum, Deliciasque refers, hyberni gaudia ruris, Haustaque per lepidos Gallica musta focos! Quid quereris refugam vino dapibusque poëfin? Carmen amat Bacchum, Carmina Bacchus amat. Nec puduit Phoebum virides gestasse corymbos, Atque hederam lauro praepofuisse fuae. Saepius Aoniis clamavit collibus Euoe Mista Thyonëo turba novena choro. Nafo Corallaeis mala carmina misit ab agris: Non illic epulae, non sata vitis erat. Quid nifi vina, rofasque racemiferumque Lyaeum,
« السابقةمتابعة » |