O mihi fi mea fors talem concedat amicum
Phoebacos decorâffe viros qui tam bene nôrit,
Si quando indigenas revocabo in carmina reges,
Arcturumque etiam fub terris bella moventem;
Aut dicam invictae fociali foedere menfae,
Magnanimos Heroas, et (O modo fpiritus adfit)
Frangam Saxonicas Britonum fub Marte phalanges.
Tandem ubi non tacitae permenfus tempora vitae,
Annorumque fatur cineri fua jura relinquam,
Ille mihi lecto madidis aftaret ocellis,
Aftanti fat erit fi dicam, fim tibi curae;
Ille meos artus liventi morte folutos
Curaret parva componi molliter urna.
Forfitan et noftros ducat de marmore vultus,
Nectens aut Paphia myrti aut Parnaffide lauri
Fronde comas, at ego fecura pace quiefcam.

Tum quoque,
qua fides, fi praemia certa bonorum,
Ipfe ego coclicolûm femotus in aethera divům,
Quo labor et mens pura vehunt, atque ignea virtus
Secreti haec aliqua mundi de parte videbo
(Quantum Fata finunt) et tota mente ferenum
Ridens purpureo fuffundar lumine vultus,
Et fimul acthereo plaudam mihi laetus Olympo.

EPITA PHIUM

DAMON IS.

ARGUMENTUM.

hyrfis et Damon ejusdem viciniae Pastores, eadem ftudia fecuti a pueritia, amici erant ut qui plurimum. Thyrfis animi caufa profecus peregre de obitu Damonis nuncium accepit. Domum postea reversus, et rem ita esse comperiens, fe, fuamque folitudinem, hoc carmine deplorat. Damonis autem fub perfona hic intelligitur Carolus Deodatus, ex urbe Hertruriae Luca Paterno genere oriundus, caetera Anglus; ingenio, doctrina, clariffimifque caeteris virtutibus, dum viveret, juvenis egregius.

HImerides Nymphae (nam vos et Daphnin et Hy

Et plorata diu meminiftis fata Bionis)
Dicite Sicelicum Thamefina per oppida carmen:
Quas mifer effudit voces, quae murmura Thyrfis,
quibus affiduis exercuit antra querelis,

[lan,

luminaque, fontefque vagos, nemorumque receffus, um fibi praereptum queritur Damona, neque altam luctibus exemit noctem loca fola pererrans, jam bis viridi furgebat culmus aristą,

totidem flavas numerabant horrea messes, x quo fumma dies tulerat Damona fub umbras Nec dum aderat Thyrfis; paftorem fcilicet illum Pulcis Amor Mufae Thufca retinebat in urbe. tubi mens expleta domum, pecorifque relicti

Cura vocat, fimul affueta feditque fub ulmo,
Tum vero amiffum tum denique fentit amicum,
Coepit et immenfum fic exonerare dolorem.

Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni.
Hei mihi! quae terris, quae dicam numina coelo,
Poftquam te immiti rapuerunt funere Damon;
Siccine nos linguis, tua fic fine nomine virtus
Ibit, et obfcuris numero fociabitur umbris?
At non ille, animas virga qui dividit aurea,
Ifta velit, dignumque tui te ducat in agmen,
Ignavumque procul pecus arceat omne filentum.

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Quicquid erit, certe nifi me lupus ante videbit, Indeplorato non comminuere fepulchro, Conftabitque tuus tibi honos, longumque vigebit Inter paftores: Illi tibi vota fecundo

Solvere poft Daphnin, post Daphnin dicere laudes
Gaudebunt, dum rura Pales, dum Faunus amabit;
Siquid id eft, prifcamque fidem coluiffe, piumque,
Palladiafque artes, fociumque habuiffe canorum.

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni.
Haec tibi certa manent, tibi erunt haec praemia Da-
At mihi quid tandem fiet modo? quis mihi fidus [mon ;
Haerebit lateri comes, ut tu faepe folebas
Frigoribus duris, et per loca foeta pruinis,
Aut rapido fub fole, fiti morientibus herbis?
Sive opus in magnos fuit eminus ire leones,
Aut avidos terrere lupos praefepibus altis;
Quis fando fopire diem, cantuque folebit?

Ite domum impasti, domino jam non vacàt, agni. Pectora cui credam? quis me lenire docebit

Mordace's curas, quis longam fallere noctem
Dulcibus alloquiis, grato cum fibilat igni

Molle pyrum, et nucibus ftrepitat focus, at malus au-
Mifcet cuncta foris, et defuper intonat ulmo. [fter
Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni.
Aut aeftate, dies medio dum vertitur axe,
Cum Pan aefculea fomnum capit abditis umbra,
Et repetunt fub aquis fibi nota sedilia nymphae.
Pastoresque latent, stertit sub sepe colonus,
Quis mihi blanditiafque tuas, quis tum mihi rifus,
Cecropiofque fales referet, cultofque lepores?

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni.
At jam folus agros, jam pafcua folus oberro,
Sicubi ramofae denfantur vallibus umbrae,
Hic ferum expecto, fupra caput imber et Eurus
Triste sonant, fractaeque agitata crepuscula filvae.

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Heu quam culta mihi prius arva procacibus herbis Involvuntur, et ipfa fitu feges alta fatiscit! Innuba neglecto marcefcit et uva racemo, Nec myrteta juvant; ovium quoque taedet, at illae Moerent, inque fuum convertunt ora magistrum.

Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni. Tityros ad corylos vocat, Alphefiboeus ad ornos, Ad falices Aegon, ad flumina pulcher Amyntas; Hic gelidi fontes, hic illita gramina mufco, Hic Zephyri, hic placidas interstrepit arbutus undas; Ifta canunt furdo, frutices ego nactus abibam.

Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni. Mopfus ad haec, nam me redeuntem forte notârat (Et callebat avium linguas, et fydera Mopfus)

Thyrfi quid hoc? dixit, quae te coquit improba bilis
Aut te perdit amor, aut te male fascinat aftrum,
Saturni grave faepe fuit paftoribus aftrum,
Intimaque obliquo figit praecordia plumbo.

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni.
Mirantur Nymphae, et quid te Thyrsi futurum eft?
Quid tibi vis? aiunt; non haec folet effe juventae
Nubila frons, oculique truces, vultufque feveri:
Illa choros, lufufque leves, et femper amorem
Jure petit: bis ille mifer qui ferus amavit.

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Venit Hyas, Dryopeque, et filia Baucidis Aegle Docta modos, citharaeque fciens, fed perdita faftu, Venit Idumanii Chloris vicina fluenti;

Nil me blanditiae, nil me folantia verba,

Nil me, fiquid adeft, movet, aut fpes ulla futuri...

Ite domum impasti, domino jam non vacat, ́agni. Hei mihi quam fimiles ludunt per prata juvenci, Omnes unanimi fecum fibi lege fodales, Nec magis hunc alio quifquam fecernit amicum De grege, fic denfi veniunt ad pabula thões, Inque vicem hirfuti paribus junguntur onagri; Lex eadem pelagi, deferto in littore Proteus Agmina Phocarum numerat, vilifque volucrum Paffer habet femper quicum fit, et omnia circum Farra libens volitet, fero fua tecta revisens, Quem fi fors letho objecit, feu milvus adunco » Fata tulit roftro, feu ftravit arundine foffor, Protinus ille alium focio petit inde volatu. Nos durum genus, et diris exercita fatis Gens homines aliena animis, et pectore difcors,