Vix fibi quifque parem de millibus invenit unum,
Aut fi fors dederit tandem non afpera votis,
Illum inopina dies qua non fperaveris hora
Surripit, aeternum linquens in faecula damnum. T

Ite domum impasli, domino jam non vacat, agni. Heu quis mihi ignotas traxit vagus error in oras Ire per aëreas rupes, Alpemque nivofam! Ecquid erat tanti Romam vidiffe fepultam, (Quamvis illa foret, qualem dum viferet olim, Tityrus ipfe fuas et oves et rura reliquit;) Ut te tam dulci poffem caruiffe fodale! Poffem tot maria alta, tot interponere montes, Tot fylvas, tot faxa tibi, Auviofque fonantes! Ah certe extremum licuiffet tangere dextram, Et bene compofitos placide morientis ocellos, Et dixiffe vale, nostri memor ibis ad aftra.

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni.
Quamquam etiam vestri nunquam meminiffe pigebit,
Paftores Thufci, Mufis operata juventus, 972
Hic Charis atque Lepos, et Thufcus tu quoque Damon,
Antiqua genus unde petis Lucumonis ab urbe.

O ego quantus eram, gelidi cum ftratus ad Arni
Murmura, populeumque nemus, qua mollior herba,
Carpere nunc violas, nunc fummas carpere myrtos,
Et potui Lycidae certantem audire Menalcam!
Ipfe etiam tentare aufus fum, nec puto multum
Difplicui, nam funt et apud me munera vestra¦
Fifcellae,, calathique, et cerea vincla cicutae.
Quin et noftra fuas docuerunt nomina fagos
Et Datis, et Francinus, erant et vocibus ambo
Et ftudiis noti, Lydorum fanguinis ambo.

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni.
Haec mihi tum laeto dictabat rofcida luna,
Dum folus teneros claudebam cratibus hocdos,
Ah quoties dixi, cum te cinis ater habebat,
Nunc canit, aut lepori nunc tendit retia Damon,
Vimina nunc texit, varios fibi quod fit in ufus?
Et quae tum facili fperabam mente, futura
Arripui voto levis, et praefentia finxi,

Heus bone numquid agis? nifi te quid forte retardat,
Imus? et arguta paulum recubamus in umbra,
Aut ad aquas Colni, aut ubi jugera Caflibelauni?
Tu mihi percurres medicos, tua gramina, fuccos, [thi,
Helleborumque, humilefque rocos, foliumque hyacin-
Quafque habet ifta palus herbas, artesque medentûm,
Ah pereant herbae, pereant artefque medentûm
Gramina, poftquam ipfi nil profecere magistro,
Ipfe etiam, nam nefcio quid mihi grande fonabat
Fiftula, ab undecima jam lux eft altera nocte,
Et tum forte novis admôram labra cicutis,
Diffiluere tamen rupta compage, nec ultra
Ferre graves potuere fonos, dubito quoque ne fim
Turgidulus, tamen et referam, post cedite filvae.

Ite domum impasti, domino jam non vaçat, agni.
Ipfe ego Dardanias Rutupina per acquora puppes
Dicam, et Pandrasidos regnum vetus Inogeniae,
Brennumque Arviragumque duces, prifcamque Belinum
Et tandem Armoricos Britonum fub lege colonos;
Tum gravidam Arturo fatali fraude Jogernen,
Mendaces vultus, affumptaque Gorloï's arma,
Merlini dolus. O mihi tum si vita supersit,
Tu procul annofa pendebis fistula pinu

Multum oblita mihi, aut patriis mutata camoenis
Brittonicum ftrides, quid enim? omnia non licet uni,
Non fperâffe uni licet omnia, mî fatis ampla
Merces, et mihi grande decus (sim ignotus in aevum
Tum licet, externó penitusque inglorius orbi)
Si me flava comas legat Ufa, et potor Alauni,
Vorticibufque frequens Abra, et nemus omne Treantac,
Et Thamelis meus ante omnes, et fufca metallis
Tamara, et extremis me difcant Orcades undis.

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Haec tibi fervabam lenta fub cortice lauri,

Haec, et plura fimul, tum quae mihi pocula Manfus,
Manfus Chalcidicae non ultima gloria ripae
Bina dedit, mirum artis opus, mirandus et ipfe,
Et circum gemino caelaverat argumento:
In medio rubri maris unda, et odoriferum ver,
Littora longa Arabum, et fudantes balfama filvae,
Has inter Phoenix divina avis, unica terris
Caeruleum fulgens diverficoloribus alis

Auroram vitreis furgentem refpicit undis.

Parte alia polus omnipatens, et magnus Olympus,
Quis putet? hic quoq; Amor, pictaeq; in nube pharetrae,
Arma corufca faces, et spicula tincta pyropo;
Nec tenues animas, pectusque ignobile vulgi
Hinc ferit, at circum flammantia lumina torquens
Semper in erectum fpargit sua tela per orbes
Impiger, et pronos nunquam collimat ad ictus,
Hinc mentes ardere facrae, formaeque deorum.

Tu quoque in his, nec me fallit fpes lubrica, Damon, Tu quoque in his certe es, nam quo tua dulcis abiret Sanctaque fimplicitas, nam quo tua candida virtus?

Nec te Lethaeo fas quaefiviffe fub orco,
Nec tibi conveniunt lacrymae, nec fiebimus ultra:

Ite procul lacrymae, purum colit aethera Damon,
Aethera purus habet, pluvium pede reppulit arcum;
Heroumque animas inter, divofque perennes,
Aethereos haurit latices, et gaudia potat

Óre facro. Quin tu coeli post jura recepta
Dexter ades, placidufque fave quicunque vocaris,
Seu tu nofter eris Damon, five aequior audis
Diodotus, quo te divino nomine cuncti
Coelicolae nôrint, filvifque vocabere Damon.
Quod tibi purpureus pudor, et fine labe juventus
Grata fuit, quod nulla tori libata voluptas,
En etiam tibi virginei fervantur honores;
Ipfe caput nitidum cinctus rutilante corona,
Laetaque frondentis gestans umbracula palmae
Aeternum perages immortales hymenaeos;
Cantus ubi, choreifque furit lyra mista beatis,
Festa Sionaco bacchantur et Orgia Thyrfo.

Jan. 23. 1646.

Ad JOANNEM ROUSIUM Oxonienfis Academiae Bibliothecarium.

De libro Poëmatum amisso, quem ille fibi denuo mitti postulabat, ut cum aliis noftris in Bibliotheca publica reponeret, Ode.

GE

Strophe 1.

Emelle cultu fimplici gaudens liber,
Fronde licet gemina,

Munditieque nitens non operofa,

Dum vagus Aufonias nunc per umbras,

Nunc Britannica per vireta lufit

Infons populi, barbitoque devius

Indulfit patrio, mox itidem pectine Daunio

Longinquum intonuit melos

Vicinis, et humum vix tetigit pede.

Antiftrophe.

Quis te parve liber, quis te fratribus

Subduxit reliquis dolo?

Cum tu miffus ab urbe,

Docto jugiter obfecrante amico,

Illuftre tendebas iter

Thamefis ad incunabula

Caerulei patris,

Fontes ubi limpidi

Aonidum, thyafufque facer

Orbi notus per immenfos

Temporum lapfus redeunte coelo,
Celeberque futurus in aevum.

Strophe 2.

Modo quis deus, aut editus deo
Priftinam gentis miferatus indolem
(Si fatis noxas luimus priores,
Mollique luxu degener otium)
Tollat nefandos civium tumultus.
Almaque revocet studia fanctus,
Gga