صور الصفحة
PDF
النشر الإلكتروني

XXVI.

NECTENS aureolos sedes capillos,
Fati nescia, blandior columba,

Vultusque adspicere ipsa tam decoros

Gaudens, vae miserae! manes amantem.

Jam nunc hospitium domus paterna
Venturo parat igne largiori;

Sumit sponsa rosamve taeniamve,

Dum secum putat, "hoc meo placebit,
Adest Hesperus, et videbit ipse;"
Sic secum putat, et color genarum
Ardet, et, speculo semel relicto,
Rursus dispositum redit capillos.

And, even when she turned, the curse

Had fallen, and her future Lord

Was drown'd in passing through the ford,

Or kill'd in falling from his horse.

O what to her shall be the end?

And what to me remains of good?
To her perpetual maidenhood,

And unto me no second friend.

In Memoriam, vi.

At tristis, simul ac revertit illa,
Sors expleta, virumque destinatum

Aut provolvit equus, vada aut dolosa
Tentantem violentus hausit amnis.

Quae sors te miseram manet futura?
Laeti quid superest mihi expetendum?
Heu! taedas tibi non parabit Hymen,
Jungetur mihi non sodalis alter.

A. J. C.

FAIR ship, that from the Italian shore
Sailest the placid ocean-plains

With my lost Arthur's loved remains, Spread thy full wings, and waft him o'er.

So draw him home to those that mourn In vain; a favourable speed

Ruffle thy mirror'd mast, and lead Thro' prosperous floods his holy urn.

All night no ruder air perplex

Thy sliding keel, till Phosphor, bright As our pure love, thro' early light Shall glimmer on the dewy decks.

XXVII.

O NAVIS aequor quae secas placabile, Desiderata dum refers

Sodalis ossa littoribus ab Italis,

Hunc plena pandens carbasa

Reddas amicis irritum lugentibus.

Cursus secundos urgeas

Velox, imago dum natans mali tremat Summas per undas, ut sacram

Urnam reportas per faventia aequora ;

Ne vexet aura mobilem

Noctu carinam saevior, dum Phosphori,

Ut castus inter nos amor,

Lux alba rursus fulgeat super trabes
Corusca mane roscidas.

« السابقةمتابعة »