Ob dem Tod das Leben siegt, Und, was einst der Mensch verlor, Neu errungen vor ihm liegt: Das erschloff'ne Himmelsthor. Und der Weg ist nicht mehr schwer, Denn vor jenes Cherubs Wehr Schüßet' uns des Herrn Macht, Wie Er einstens zugesagt. Dreizehntes Jahrhundert. XX. Thomas von Aquino. XXI. Bonaventura. XXII. Thomas von Caelano. XX. Thomas Aquinu s. 1. Lauda, Sion, Salvatorem, Lauda ducem et pastorem In hymnis et canticis: 34) Quantum potes, tantum aude: Quia maior omni laude, Nec laudare sufficis! Laudis thema specialis, Panis vivus et vitalis Hodie proponitur; Quem in sacrae mensa coenae Turbae fratrum duodenae Datum non ambigitur. Sit laus plena, sit sonora, Sit iucunda, sit decora Mentis iubilatio : Namque dies est solennis Qua recolitur perennis Mensae institutio. XX. Thomas von Aquin. 1. Lobe, Zion, den Erlöser, Sing ein Hochlied, ihm erhebend, Diesem Brod, das allbelebend, Selbst voll Leben vor dir jegt; Das in heil'ger Mahles-Stunde Seiner Zwölf getreuem Bunde Christus Selber vorgeseßt. Schallt, ihr Hymnen, voll und könend, Mit des Wohllauts Anmuth krönend Meiner Seele Jubelton: Denn der Tag ist hoch gefeiert, Wo alljährlich sich erneuert |