صور الصفحة
PDF
النشر الإلكتروني

Ob dem Tod das Leben siegt, Und, was einst der Mensch verlor, Neu errungen vor ihm liegt: Das erschloff'ne Himmelsthor. Und der Weg ist nicht mehr schwer, Denn vor jenes Cherubs Wehr Schüßet' uns des Herrn Macht, Wie Er einstens zugesagt.

Dreizehntes Jahrhundert.

XX. Thomas von Aquino.

XXI. Bonaventura.

XXII. Thomas von Caelano.
XXIII. Alanus van Ryssel.
XXIV. Innozentius III.

XX.

Thomas Aquinu s.

1.

Lauda, Sion, Salvatorem, Lauda ducem et pastorem In hymnis et canticis: 34) Quantum potes, tantum aude: Quia maior omni laude, Nec laudare sufficis!

Laudis thema specialis,

Panis vivus et vitalis

Hodie proponitur;

Quem in sacrae mensa coenae

Turbae fratrum duodenae

Datum non ambigitur.

Sit laus plena, sit sonora, Sit iucunda, sit decora Mentis iubilatio :

Namque dies est solennis

Qua recolitur perennis

Mensae institutio.

XX.

Thomas von Aquin.

1.

Lobe, Zion, den Erlöser,
Deinen Herrn und Führer, größer
Als dein größtes Lob ist Er.
Lob in Hymnen Ihn und Weisen:
Doch nach Würden Ihn zu preisen,
Ist dem kühnsten Sang zu schwer!

Sing ein Hochlied, ihm erhebend, Diesem Brod, das allbelebend, Selbst voll Leben vor dir jegt; Das in heil'ger Mahles-Stunde Seiner Zwölf getreuem Bunde Christus Selber vorgeseßt.

Schallt, ihr Hymnen, voll und könend, Mit des Wohllauts Anmuth krönend

Meiner Seele Jubelton:

Denn der Tag ist hoch gefeiert,

Wo alljährlich sich erneuert
Diese Stiftung von dem Sohn.

« السابقةمتابعة »