Carmm. XXXIV. Dianæ sumus in fide. LXI. Collis o Heliconii. XI. Undecimi generis est Pherecratius, qui fere constat spondæo, dactylo, atque iterum spondæo, ut: Exērcētě jů | vēntām Catullus tamen in prima sede frequentius trochæum collocat; cujusmodi sunt : Hoc genere versus bis utitur, nempe Carmm. XXXIV. et LXI. cum Glyconio. XII. Duodecimi generis est Hexameter; cujus notissima structura. Catullus non raro adhibet spondæum pro dactylo in quinta sede, veluti : quæ sylvæ cin | gunt super | impendentes Tempe grantia decli navit Hoc genere versus utitur Poëta noster bis perpetua serie, Carm. LXII. Vesper adest, juvenes! consurgite! Vesper Olympo. alternis vero cum Pentametro, a Carm. LXV. usque ad finem libri. Nonnulli apud Nostrum occurrunt hypermetri, cujusmodi sunt exempli causa: Inde pater Divum sancta cum conjuge, natisque. Et qui principio nobis terram dedit, auctore. XIII. Decimi tertii generis est Pentameter Elegiacus, æque noEst autem Catullus, more antiquiorum poëtarum, in hoc genere nonnunquam duriusculus: qualia enim sunt illa: tus. Troja virum et virtutum omnium acerba cinis. Quam modo qui me unum atque unicum amicum habuit. Divum ad fallendos numine abusum homines Nec desistere amare, omnia si facias. Et si qua sunt alia similia. XIV. Decimi quarti generis est Galliambicus; quo utitur Carm. LXIII. [In constituendo hujus Carm. metro, cum ejus ratio non satis perspecta esset, nec ad veteris exempli normam exigi posset, valde inter viros doctos disceptatum fuit, adeo, ut ex opinionum varietate mira quoque in textu enata sit lectionis varietas et depravatio. Ex sententia Vulpii Galliambus constat sex pedibus, quorum prior frequentius est anapæstus, nonnunquam spondæus vel tribrachys: secundus fere iambus, rarius anapæstus, tribrachys vel dactylus: tertius sæpe iambus, raro spondæus : quartus dactylus vel spondæus : quintus sæpe dactylus, interdum tamen creticus aut spondæus: ultimus anapæstus et nonnunquam iambus præcedente cretico. Werthesius Galliambi Schema metricum exhibuit hoc : [1][] Sed Reizius, peritissimus harum rerum magister, contra Werthesii rationem proposuit hanc: Werthesius, in exponendo metro Galliambico vehementer a veritate aberravit, metri cæsura tollenda, et ejus tribus ultimis pedibus, anapæsto et duobus iambis, in duos dactylos et anapæstum vertendis. Non cogitavit, cæsuram esse duplicem aliam podicam, ut hexametri, aliam vero metricam, ut pentametri. Podica in pede trisyllabo in alterutram e duabus prioribus syllabis cadere potest: metrica nihil variat, ut nec in Galliambo, qui eam habet. Non debuit igitur Galliambi cæsuram, quæ metrica est, podicam facere.'] ELENCHUS ALPHABETICUS NONNULLORUM SCRIPTURÆ COMPENDIORUM QUÆ IN VV. LL. OCCURRUNT. Ald. 1. Ald. 2. Aldd. Anon. Avant. Excerpta Anonymi, quem D'Orvillium esse suspicatur Laur. Hieronymus Avantius, cujus Emendationes in Catullum editæ Codex Baluzianus ap. Santenium. Frid. Gottlieb Barthius. Richardus Bentleius. Bal. Barth. Bentl. Bip. 1. Editio Bipontina, 1783, Commel. Corrad. Corv. Cuj. Calpurnius in Ed. Vicentina, an. 1481. Editio Colinæi Parisini. Codex Hieronymi Columnæ. Liber Commelinianus membranaceus, quo usus est Vossius. Corradini de Allio, (codicis jactator, cujus nec vola nec vestigium unquam extitit), in Ed. sua an. 1738. Codex Corvini, quo usus est Santenius. Codex antiquus Jacobi Cujacii, J. C. quo usus est Scaligerus. Dat. Doer. Datianus optimæ notæ codex, quo usus est Santenius. Douss. Dresd. Ed. anon. Eld. Faër. Frut. Frut. c. Gall. Gött. 1. Gött. 2. D'Orvillius. Codex D'Orvillianus. Janus Dousa Pater. Editio Dousarum, an. 1592. Codex Dresdensis ab Handio citatus. Catulli Opera ex castigatt. et obss. Grævii, Vossii, et Vulpii emendata; sine a. et l. E. Hub. Eldickius. Gabriel Faërnus. Lucas Fruterius in Verisimilibus. Codex ejusdem. Codex Scaligeri Gallicanus. Editio Goettingensis, an. 1742. cujus basis est Ed. Corradini de Allio. Editio Goettingensis, an. 1762. Hand. Heins. Henr. Huschk. Itall. Codex Gudianus, quo usus est Santenius. Gurlittus ad Epithalamium Pelei et Thetidos. Codex Hamburgensis. Ferdinandus Handius in Observ. Crit. in Catullum, 1809. Editio Seb. Henricopetri, an. 1592. Imman. Gottlieb Huschkius in Epist. Crit. ad Santenium. Carol. Gott. Lenzius ad Epithalamium Pelei et Thetidos. Joannes Livineius in Notis editis an. 1621. Liber ejusdem, quo usus est Statius. Theodorus Marcilius in Asterismis. Marklandus in Notis ineditis ap. Santenium. Mediol. Mel. Mem. c. Mitsch. Munck. Mur. Nan. Obs. Mis. Palat. m. Palat. p. Palatt. Pallad. Palm. Palm. c. Parth. Pat. 2. Perr. Exc. Polit. Pont. Pucc. Exc. Raph. Reg. Rheg. Ricc. Codex Mediolanensis omnium vetustissimus, quo usus est Vossius. Janus Meleager in Spicilegio. Codex Memmianus membranaceus, scriptus an. 1465. et quo Mitscherlichius in Emendationibus in Catull. et Epist. Crit. ad Munckerus. M. Ant. Muretus in Ed. an. 1559. Codex Nanianus. Observationes Miscellaneæ, quæ cura D'Orvillii prodierunt. papyraceus. Palladius Fascus in Ed. Venet. an. 1497. Matthæus Palmerius. Codex ejusdem, quem sua manu an. 1428. scripserat, et quo usus Anth. Parthenius qui Ed. Brixiensem curavit, an. 1486. Codex Patavinus secundus, quo usus est idem Statius. Ant. Perreii Excerpta. Ang. Politianus. Jovianus Pontanus, Scriba Regius. Francisci Puccii Excerpta. Editio Raphelengii. Charta Regia. Editio Rhegii Lepidi, an. 1481. Codex Riccardianus, quo usus est Santenius. Philippus Silvius in Ed. Delph. an. 1685. Achilles Statius in Ed. an. 1566. Codex Thuaneus vetustissimus membranaceus, quo usus est Vossius. Robertus Titius in Prælectionibus ad Catullum. Ed. an. 1582. mera est repetitio Ed. an. 1577. |