in

cum quibusdam venerit siue cum omnibus, aut comitibus suis, veniendo ad nos stando tractando nobiscum et remeando nichil nocumenti uel iniurie inferetur, sed salui et securi penitus permanebunt et ad propria saluiis personis pariter et rebus remeabunt. In cuius rei etc. LIII. Item super obseruacione treugarum concessio. Albertus dei gracia zc. dilecto sibi. T. zc. noticiam subscriptorum. Precibus nostrorum fidelium amicorum tuorum qui nostram circumstant presenciam, et hon. viri abbatis talis, benignius inclinati, pro parte nostra. et domini. P. talis (et z.) tecum treugarum iniuimus federa vtrimque a dato presencium vsque ad festum Penthecostes primo futurum inuiolabiliter obseruanda. Promittentes vera fide quod infra prescriptum tempus, per nos dictos P. et Z. uel alios fideles nostros aut homines ipsorum tibi atque tuis hominibus in personis uel rebus nullum malum, nullum dispendium imminebit immo penitus secure et illese poteris tam in bonis quam in hominibus tuis per idem spacium temporis permanere, atque si prudens fueris nostris te mandatis atque beneplacitis conformare. Scias etiam quod mandauimus dictis purchrauijs, qui tecum treugas per predictum tempus teneant et obseruent sicut nostram gratiam diligunt et fauorem, et quod si qui ex hominibus tuis quos captiuauerunt pro sua redempcione pecuniam promiserunt et fideiussores statuerunt, dictam pecuniam, cum exigatur ab ipsis fideiussoribus per treugarum spacium predictarum, nec non et quod tuum filium custodia teneant sub honesta, sub nullo indecenti grauamine molestantes. Hec autem omnia eatenus valere volumus, si tu ex parte tua infra prescriptum treugarum tempus nullum dampnum nullumque dispendium per te uel tuos nobis, dictis purchrauijs aut alijs fidelibus inferes uel fueris machinatus. alioquin dictas treugas vires nullas volumus obtinere. Volumus etiam ut infra dictum treugarum tempus nostram presenciam adire secure debeas et nobiscum tractare qualiter nostre gratie valeas reformari. Sciens quod in veniendo ad nos stando nobiscum et ad propria remeando nullum tibi dampnum nullumque periculum imminebit.

LIV. Item promissio super treugis statutis obseruandis.

Waffenstillstand zwischen K. Wenzel von Böhmen und Burkhard von Janowic, k. Obersthofmeister und seinen Anhängern durch Vermittlung K. Rudolf's von Habsburg, geschlossen 1284, Anfang April1).

1) Vergleiche hierüber Palacky II, 1, p. 316 u. ff. u. p. 318, Note 409.

Nos W. etc. notum facimus vniuersis tenorem presencium perspecturis. quod nos promittimus sine omni dolo et caprione tam pro nobis quam pro vniuersis et singulis consiliarijs, baronibus nostris et quibuslibet nobis adherentibus seruare treugas secundum quod statuit eas serenissimus dominus et pater noster. R. rex Romanorum usque ad octauas Penthecostes primo futuras cum Purchardo de L. et Ber. de L. et ceteris adherentibus eisdem. Ita tamen quod per prefatos et quemlibet prefatorum fideliter sine omni dolo dicte treuge usque ad predictas octauas obseruentur, et quod quilibet ex prefatis det nobis infra hinc et feriam quartam post conductum pasche, primo futurum proximo sequuturum patentes literas quibus promittat vera fide, quod dictas treugas inuiolabiliter vsque ad predictum terminum obseruabit sui sigilli . uel . . .uel . . . munimine roboratas. Quicumque vero literas predictas suo sigillo vel alicuius ex predictis munitas infra hinc et predictam feriam quartam nobis non dederit, ab istis treugis exclusus et alienus penitus habeatur. Quicumque etiam de consiliarijs nostris fidelibus atque nobis adherentibus, dictas treugas non obseruauerit, tunc. H. ') dapifer noster et P. intrabunt infra VI. dies a die monicionis que fiet eis ciuitatem Wiennensem, non exituri de ea donec ille qui treugas violauit satisfaciet prout decens fuerit atque iustum. Quod si forte satisfacere noluerit tunc debet infamis periurus et exlex ab omnibus reputari, et a nobis et ab omnibus hijs quibus idem violator treugarum prius adherebat utpote infidelis et exlex euitari, et nos et ijdem omnes quibus prius ad heserat eum velut inimicum et violatorem pacis atque concordie persequentur, Et nichilominus dicti H. dapifer et P. antequam ciuitatem Wiennam exeant satisfacient pro eodem. Si vero aliquis ex predictis cum quibus dictas treugas seruare promisimus, aut ipsis adherentibus treugas predictas violauerit, tunc Purchrauius) de L. et Ber. de L. intrabunt infra VII. dies a die monicionis que fiet eis Ciuitatem Pragensem non exituri de ipsa donec ille qui treugas violauit satisfaciet prout decens fuerit atque iustum. Quod si forte satisfacere noluerit tunc debet infamis periurus et exlex ab omnibus reputari, et illi quibus idem violator treugarum adherebat eum uelut inimicum et uiolatorem pacis persequentur, et nichilominus dicti Purchrauius et Ber. antequam Ciuitatem

1) Hynek v. Duba?

2) Soll wahrscheinlich heissen Purchardus.

Pragensem exeant satisfacient pro eodem. Hoc etiam est adiectum quod infra predictum treugarum tempus, nulla de nouo municio debeat erigi, nec prius erecta destrui sed sic vt nunc per predictum treugarum tempus integra debeat remanere. Si vero vnus ex illis qui intrare debuerunt ciuitatem Pragensem sufficiens fuerit facere satisfieri tunc ille solus intrabit ciuitatem predictam non exiturus de ea donec leso fuerit satisfactum, et alij intrare non tenebuntur nec debent. Si etiam leso satisfiet per aliquem de prenominatis uel per omnes etiam antequam ingrediantur ciuitatem ingredi ob eam causam et ea vice nullatenus tenebuntur. Si autem vnus non sufficeret facere satisfieri uel antequam ingrediantur ciuitatem Pragensem leso satisfactio non fieret, tunc omnes, qui nominati sunt, intrabunt dictam ciuitatem ad satisfaciendum leso prout est superius prenotatum. Preterea omnes illi qui castra seu beneficia ad nos pertinencia possident atque tenent, et non impediantur per nos aut nostros in eisdem infra tempus treugarum superius prenotatum. Insuper quicumque ex prenominatis qui de aduersa nunc nobis parte censentur occupauit a festo beati Martini primo preterito vsque ad presens tempus bona nostra uel monachorum uel alterius cuiuslibet statim tenetur et debet resignare. Si vero tempus treugarum finire contingeret antequam leso satisfactio preberetur volumus nichilominus, quod illi qui de dicta parte ad satisfactionem faciendam prenotati sunt ingrediantur ciuitatem Pragensem, atque in ea morentur, donec satisfactum leso fuerit secure et ad loca vnde venerunt redeant sub nostra fide atque baronum et fidelium nostrorum securitate saluis rebus eorum et eos concomitancium pariter et personis, ad hoc de nouo nulla municio infra predictarum treugarum tempus erigetur ab aliquo, sed ille qui a festo beati Martini primo futuro usque ad hec tempora sunt erecte integre remanebunt. Datum etc.

LV. Perpetua vnio concordie inter principes. In nomine domini amen. Nouerint vniuersi presentes et posteri presentem literam inspecturi, quod nos talis dux reducentes ad memorie tenacis cellulam illud dictum sapientis. Cum hominibus habe pacem cum vicijs bellum, et per hoc omnium bonorum principium, videlicet. nodus sincere caritatis roboretur et firmetur, qua sine omnium virtutum genera tepent, et arescunt, post multas inenarrabiles discordias controuersias discidia et altercaciones inter nos ex vna parte et talem principem vicinum nostrum ex altera altrinsecus exortas ad

Fontes etc. VL

3

pacem perpetuam et ad concordie inuiolabilis decreuimus deuenire vnionem, quam fide bona firmam ratam et inuiolabilem seruare ac tenere promittimus prestito fidei sacramento, ac sacrosanctis ewangelijs manu tactis, huic pene, seu nomina nostra infamie, nos submittentes, si vmquam eandem pacem siue concordiam violauerimus et infringerimus nostra voluntate, tunc debemus infra spacium vnius mensis ad satisfactionem competentem nos exhibere, ad quam si paratos et promptos nos non exhibuerimus, extunc aput principes vicinos et quosque homines reputabimur violator promissi periurus et infamis. Addicimus etiam in hijs scriptis, vt tales milites nostri qui nobiscum eandem pacem et concordiam promiserunt ciuitatem talem intrent, deinde non exituri nisi de licentia eiusdem principis speciali uel quam diu per nos non fuerit satisfactum. Qui etiam suis literis nos monere debent ad satisfactionem competentem, quorum moniciones salubres si non curauerimus, eius dominio erunt perpetuo obligati seruicijs et astricti cum castris et municionibus quas ex parte nostri habent se omnimode ad ipsum conuertentes, ad cuius rei etc.

LVI. Item pacis reformatio.

Der Burggraf Friedrich von Nürnberg bestätiget den erneuerten Friedensabschluss zwischen dem römischen Könige Rudolf und König Ottokar, 6. Mai 12771).

Nos f. purchrauius de N. procurator et nuncius specialis domini R. illustris Rom. regis semper augusti, significamus tenore presencium vniuersis, quod nos cum domino B. venerabili episcopo Olomucensi, Zmilone purchrauio in L. plenum mandatum habentibus, ab eodem post multos tractatus hinc inde super pace reformanda habitos voto pari et concensu vnanimi, sicut placuit pacis auctori, pacem amicitiam et vnionem indissolubilem et perpetuo duraturam ordinauimus statuimus et aprobauimus inter dominos nostros Romanorum et Boemie reges illustres sub modis paccionibus seu condicionibus in iam dicti domini Boemie regis patentibus et autenticis literis comprehensis, quarum tenor talis est „Nos Otackerus dei gratia Boemie rex etc. Vt igitur premissa vniuersa et singula per supradictos dominos et nos promissa, nec non prouide et sine rapcionc qualibet salubriter ordinata,

1) Mutatis mutandis vollkommen gleichlautend mit dem bei Gerbert C. ep. auct. dipl. 202 abgedruckten Gegeninstrumente des Bischofs Bruno v. Olmütz etc. 6. Mai 1277.

statuta approbata et firmata, ampliore robore solidentur presentes literas in testimonium omnium prescriptorum appensione sigilli nostri fecimus et placuit communiri, Data Wienne etc.

LVII. Promissio super pace ordinata seruanda.

K. Ottokar bestätiget den mit dem römischen K. Rudolf geschlossenen Frieden. 6. Mai 12771).

LVIII. Pronunciacio arbitrij super concordia inter principes.

Friede, geschlossen zwischen den Bevollmächtigten des römischen Königs Rudolf und K. Ottokar (21. Nov. 1276 2).

LIX. Compromissio in arbitros super lite sopienda. Albert Graf von Görz unterwirft sich in seinem Streite mit dem Patriarchen Gregor von Aquileja, dem schiedsrichterlichen Ausspruche des K. Ottokar von Böhmen und des Erzbischofes Wladislaus von Salzburg 12673).

Nos Albertus comes Goricie Aquilegiensis advocatus vniuersis notum facimus tam presentibus quam futuris quod super facto captiuitatis, reuerendi in christo patris dm. Gregorii dei gratia

1) Abgedruckt bei Boczek IV. Pag. 193. Pertz Monum. IV, 415. Gerbert cod. 204, ex orig. Vienn.

2) Palacky II, 248. Boczek, l. c.

3) Gregor von Montelongo, Patriarch von Aquileja gerieth bei der Belagerung von Justinopolis (Capo d'Istria) in die Gefangenschaft des Grafen von Görz. Die Bemühungen des Königs Ottokar von Böhmen und des Erzbischofs von Salzburg Wladislaus, verschafften ihm endlich wieder die Freiheit, nachdem er jedoch vor seiner Freilassung sich der schiedsrichterlichen Entscheidung der genannten beiden Vermittler unterworfen hatte. Rubeis pag. 752. „Initis ,,conventionibus, operamque maxime suam praestantibus Otocheo Boemiae „rege, et Uladislao archiepiscopo salisburgensi libertate patriarcha donatus. „Juliani verba sunt Gregorius patriarcha aquilegensis anno 1267, die quinta ,,exeunte Augusto (27) exivit captiuitatem dicti comitis Alberti Goritiae et con„ductus fuit civitatem procurato tamen per Venerabilem patrem Ulotislaum „archiepiscopum Salzburgensem cum ipso domino patriarcha, dum erat in ,,capitivitate et cum Forojuliensibus ex parte una, et cum dicto comite ex „altera, quod fuit per partes compromissum in ipsum archiepiscopum, et do,,minum regem Boemiae, et postea confirmatum.

Chron. Salisburg etc. Wie sehr Ottokar beigetragen haben musste, ist aus dem Briefe Papst Clemens IV., vom 30. September 1267, (Palacky Gesch. II., pag. 296, Note 265) zu entnehmen. S. auch Raynald XIV. 1267. pag. 47. Gregor von Montelongo starb 1269, 8. Sept.