Cessisse morti, et ferreis sororibus,
Te, generis humani decus,
Qui Rex sacrorum illa fuisti in insula
Quæ nomen Anguillæ tenet.
Tunc inquietum pectus ira protinus
Ebulliebat fervida,
Tumulis potentem sæpe devovens deam :
Nec vota Naso in Ibida
Concepit alto diriora pectore;
Graiusque vates parcius
Turpem Lycambis execratus est dolum,
Sponsamque Neobolen suam.
At ecce diras ipse dum fundo graves,
Et imprecor neci necem,
Audisse tales videor attonitus sonos
Leni, sub aura, flamine:
Cæcos furores pone, pone vitream
Bilemque, et irritas minas:
Quid temere violas non nocenda numina,
Subitoque ad iras percita?
Non est, ut arbitraris elusus miser,
Mors atra Noctis filia,
14 Anguilla] Ely,' so called from its abundance of eels.
Warton.
20 Graius] Archilochus. Warton.
22 Neobolen] This word is without authority, the right name is Neobule.'
29 temere] The last syllable of temere always elided by Virgil, and the best writers; no authority for making it long, as by many modern Latin poets. Tertullian cannot be quoted with propriety on such a question.
Erebove patre creta, sive Erinnye,
Vastove nata sub Chao:
Ast illa, cœlo missa stellato, Dei
Messes ubique colligit;
Animasque mole carnea reconditas
In lucem et auras evocat;
Ut cum fugaces excitant Horæ diem,
Themidos Jovisque filiæ;
Et sempiterni ducit ad vultus patris:
At justa raptat impios
Sub regna furvi luctuosa Tartari,
Sedesque subterraneas.
Hanc ut vocantem lætus audivi, cito
Fœdum reliqui carcerem,
Volatilesque faustus inter milites
Ad astra sublimis feror:
Vates ut olim raptus ad cœlum senex,
Auriga currus ignei.
Non me Boötis terruere lucidi
Sarraca tarda frigore, aut
Formidolosi Scorpionis brachia,
Non ensis, Orion, tuus.
Prætervolavi fulgidi solus globum,
Longeque sub pedibus deam
Vidi triformem, dum coërcebat suos
Frænis dracones aureis.
Fast. i. 125.
40 filia] Ov. Met. ii. 118. 58 dracones] Il Pens. 59, dragon yoke. Comus, v. 131; and Shaks. M. N. Dream, act
Warton. 'While Cynthia checks her
6
iii. sc. 2, The dragons of the night.' Todd.
Erraticorum siderum per ordines,
Per lacteas vehor plagas,
Velocitatem sæpe miratus novam ;
Donec nitentes ad fores
Ventum est Olympi, et regiam crystallinam, et Stratum smaragdis atrium.
Sed hic tacebo; nam quis effari queat,
Oriundus humano patre,
Amonitates illius loci? Mihi
Sat est in æternum frui.
NATURAM NON PATI SENIUM.*
HEU, quam perpetuis erroribus acta fatiscit Avi mens hominum, tenebrisque immersa profundis,
Oedipodioniam volvit sub pectore noctem!
Quæ vesana suis metiri facta deorum
Audet, et incisas leges adamante perenni
Assimilare suis, nulloque solubile sæclo
Consilium fati perituris alligat horis.
Ergone marcescet sulcantibus obsita rugis Naturæ facies, et rerum publica mater Omniparum contracta uterum sterilescet ab ævo ? Et se fassa senem, male certis passibus ibit
* This poem is replete with fanciful and ingenious allusions. It has also a vigour of expression, a dignity of sentiment, and elevation of thought, rarely found in very young writers. Warton.
20
Sidereum tremebunda caput? Num tetra vetustas,
Annorumque æterna fames, squalorque situsque,
Sidera vexabunt? An et insatiabile Tempus
Esuriet Cœlum, rapietque in viscera patrem
Heu potuitne suas imprudens Jupiter arces
Hoc contra munisse nefas, et Temporis isto
Exemisse malo, gyrosque dedisse
perennes ?
Ergo erit ut quandoque sono dilapsa tremendo
Convexi tabulata ruant, atque obvius ictu
Stridat uterque polus, superaque ut Olympius aula
Decidat, horribilisque retecta Gorgone Pallas;
Qualis in Egeam proles Junonia Lemnon
Deturbata sacro cecidit de limine coeli?
Tu quoque, Phœbe, tui casus imitabere nati;
Præcipiti curru, subitaque ferere ruina
Pronus, et extincta fumabit lampade Nereus,
Et dabit attonito feralia sibila ponto.
Tunc etiam aerei divulsis sedibus Hæmi
Dissultabit apex, imoque allisa barathro
Terrebunt Stygium dejecta Ceraunia Ditem,
In superos quibus usus erat, fraternaque bella.
At pater omnipotens, fundatis fortius astris,
Consuluit rerum summæ, certoque peregit
Pondere fatorum lances, atque ordine summo
Singula perpetuum jussit servare tenorem.
Volvitur hinc lapsu mundi rota prima diurno;
Raptat et ambitos socia vertigine cœlos.
Tardior haud solito Saturnus, et acer ut olim
Fulmineum rutilat cristata casside Mavors.
Floridus æternum Phoebus juvenile coruscat,
Nec fovet effoetas loca per
declivia terras
Devexo temone Deus; sed semper amica
Luce potens, eadem currit per signa rotarum.
Surgit odoratis pariter formosus ab Indis,
Ethereum pecus albenti qui cogit Olympo,
Mane vocans, et serus agens in pascua cœli;
Temporis et gemino dispertit regna colore.
Fulget, obitque vices alterno Delia cornu,
Cæruleumque ignem paribus complectitur ulnis.
Nec variant elementa fidem, solitoque fragore
Lurida perculsas jaculantur fulmina rupes.
Nec per inane furit leviori murmure Corus,
Stringit et armiferos æquali horrore Gelonos
Trux Aquilo, spiratque hyemem, nimbosque vo-
lutat.
55
Utque solet, Siculi diverberat ima Pelori
Rex maris, et rauca circumstrepit æquora concha
Oceani Tubicen, nec vasta mole minorem
Ægeona ferunt dorso Balearica cete.
Sed neque, Terra, tibi sæcli vigor ille vetusti
Priscus abest, servatque suum Narcissus odorem,
Et
puer
ille suum tenet, et puer ille, decorem,
Phoebe, tuusque, et, Cypri, tuus; nec ditior olim
Terra datum sceleri celavit montibus aurum
Conscia, vel sub aquis gemmas. Sic denique in
ævum
65
Ibit cunctarum series justissima rerum ;
Donec flamma orbem populabitur ultima, late
Circumplexa polos, et vasti culmina cœli;
Ingentique rogo flagrabit machina mundi.
VOL. III.
|