صور الصفحة
PDF
النشر الإلكتروني

den hochebornen vorsten Rudolfe unde Wentzlawe, broderen, unde Alberte, ereme vedderen, allen hertoghen to 50 Sassen, unde bod uns by sinen unde des rykes hulden unde by vorlust aller rechticheyt, vryheyd, ghenaden, hantvesten unde breve, de we van ome unde van deme ryke hedden, dat we altohand na anghesicht des breves de vorbenomden heren to Sassen entfancghen unde se unde ere ss erven unde anders nemande vor unse natuerlike erveheren holden scolden unde hebben unde on hueldeghen scolden, loven unde sweren, unde scolden oeme des unse meynincghe entbeden, alse dat vele opembarer in unses heren des keysers breve is begrepen. Des breves utscrift sande we her- 60 toghen Magnuse unde deden oeme dat witlik und undermanincghe by uses rades ghesellen, dat he uns entledighede der anclaghe na sines breves lude, unde screven ok unseme heren deme keysere eyn antworde na hertoghen Magnuses rade, wo hertoghe Wilhelm uns unde sinen ste- 65 den unde mannen bod und heed, dat we hertoghen Magnuse huldeghen scholden unde holden ene vor eynen heren unde we ome huldeghed hedden, unde beden unsen heren den keyser, dat he uns besorghede, wat uns mid eren voeghede to donde, alse dat de bref vele ghentzliker in 70 sek heft. Do scref uns unse here de keyser weder, dat, hertoghe Wylhelm des neyne macht enhadde to bedende eder to hetende eder de herschop to vorghevende ane des keysers willen, unde was ok, alse desuelve bref sprak, darumme in des keyseres unde des rykes achte unde over- 75 achte mid allen sinen steden unde mannen bracht mid rechten oerdelen vor des keysers hofgherichte, dat he ichteswanne hertoghen Magnus brodere ane des keysers orlof de vorbenomde herschop ghegheven hadde. Des red uns unse here de keyser unde hed unde bod uns ernst- 8 liken in aller wyse, alse he uns vore gheboden hadde, alse men in deme suelven breve mach opembare vinden. Des breves utscrift sande we aver hertoghen Magnuse unde deden ome dat witlik unde ermaneden oene aver by unses rades ghesellen; doch entledeghede he uns nicht, alse 85

he uns gheloved unde vorbrevet hadde. Darna bod uns aver unse here de keyser, dat we de vorbenomden heren van Sassen entfancghen unde se vor heren holden unde hebben scholden, wan we des van oen ermaned worden, alse 90 de bref opembar utwiset. Des breves endorste we hertoghen Magnuse nicht witlik don, wente he uns darumme unghenedich wart, unde brachte uns in nod jeghen sine breve, der we nicht claghen enmochten. Darna bod uns unse here de keyser strencghelken in eyneme breve by 95 des rykes banne unde by vorlust dusent marc lodighes gholdes also dicke to vorlesende, als we unhorsam weren, underdanich to wesende den vorscrevenen heren van Sassen, wanne se horsam van uns escheden, ane wederrede unde vortoch, alse dat vele opembarer steyt an deme suel100 ven breve. Darna worde we van der vorbenomden heren weghene van Sassen irmanet unde darto gheeschet, dat we se vor unse heren entfencghen, hedden unde helden na unses heren des keyseres breve, hete unde bode. Des dede we hertoghen Magnuse witlik, dat we van ere und rechtes 103 weghene unses heren des keysers bod nicht leng vorsitten

mochten unde deme ryke unhorsam wesen, unde bewareden uns des an om, alen dat we des van rechtes weghene nicht plichtich enweren na utwysincghe uses heren des keysers breven, sint dat he uns der anclaghe nicht 110 entledighed hadde na sinem lofte unde breven, wol dat we on des dycke undermanet hadden unde veme de anclaghe witlik was. So entfencghe we de vorbenomden heren van Sassen na unses heren des keyseres bode vor unse heren, unde den wille we in allen stuecken mid eren behulpen 115 wesen, wor we koennen unde moeghen. Nu uns hertoghe Magnus dar enboven tosprikt to den eren, nu bidde we, dat gi dat vor uns scriven, dat we to allen tyden to den eren antworden willen, wor we schuellen, dar we unse heren van Sassen unde Lueneborch, dar uns unse here de keyser 120 an ghewyset heft, bybrincghen moeghen. God sy mid ju, unde bedet an uns. Scriptum nostro sub secreto.

Consules Luneborgenses formant.

Sudendorf, 1. c. IV, 154.

696. Herzog Magnus von Braunschweig und Lüneburg giebt dem Bischofe Heinrich von Verden Anweisung auf tausend löthige Mark, welche der Rath schuldig ist. 1371, 3. Mai.

We her Magnus, van der gnade gades hertoge to Brunswigk unnd Luneborch, bekennet openbare in desseme breve, dat we hebbet gegeven unnd gelathen deme erbaren vadere ahn godde, hern Hinricke bisschoppe to Verden, dusent lodige margk, de unns de raad unnd meynheyd tue Luneborch schuldich syndt, de zee unns scolden hebben betalet tu dessen passchen, de nhu negest vergan syndt, alse ere breve uthwiset, de zee unns darupp gegevenn hebbet vor schulde, de ichteswanne unse leve veddere, hertoghe Wilhelm, deme godt genedich sy, eme hefft schuldich ge- 10 wesenn, unnd wee willet, dat zee de eme bereden unnd betalen van unser weghene nha syneme willen ane vortoch, uppe dat uns dar nener clage umme noth sy. Wanne zee eme desse beredinghe dan hebbet, so schullet see van uns und unsen erven desser vorschrevenen dusent lodige margk 15 leddich und losz wesen, unnd wee hebbet eme unnd denghennen, de dessen breff hebbet, vulle macht gegheven, dat zee van unser weghene darumme manenn moghenn. To eyner betugynghe hebbe wee unse ingesegell henget lathenn ahnn dessen breff, de gegheven und schrevenn iss 20 na goddes borth drutteynhundert jar an deme enen unnd seventigesten jare in des hilgen cruces dage, alse dat gefunden warth.

Beglaubigte Abschrift des Arch. Sudendorf, 1. c. IV, 160.

697. Hans von dem Knesebecke rechtfertigt seinen Angriff auf den Herzog Albrecht. 1371, 5. Mai

Den erbaren, wisen lueden, borgermesteren unde dem rade to Luneborch detur. Vruentliken grot tovoren. Gi erbaren wisen luede, wettit, dat ik hebbe zocht up den hertogen van Zassen, unde konde ik deme vullen vele nemen, dat wolde ik gerne doen, alze gik de veyde wol s

10

witlik ys, unde hebbe gik dar nicht genomen, unde wolde node up gik dar zoeken odder wat nemen, went ik wol wet, dat gi dar nen gout en hebben. Screven des mandages na Cantate under mynem ingeseghel.

Hans van dem Knezebeke scripsit.

Copialb. d. Arch. Sudendorf, 1. c. IV, 163.

698. Der Rath meldet der Bürgerschaft in Braunschweig, in Sachen des Herzogs Magnus des Kaisers Gebat halten zu wollen. (1371.)

Civibus et communitati in Brunswich detur.

Weted, dat juwe raad der stad to Brunswich us hadde breve ghescreven, unde we schreven ym redelik antwerde wedder; ok schreven se, dat hertoghe Magnus wolde synes 5 rechtes bi ym bliven; des ghonne we wool. Meenden se nu, dat we uses rechtes ok bi ym bliven scolden, so wete gi wool, dat we des van rechtes weghene nicht doen enmogen, wente dhe sake roered usen heren den keyser an unde syn ghebod, unde wes we daran ghedaan hebben, 10 dat wille we vor dem rike unde heren unde vorsten unde allen gouden luden vorantworden to eren unde to rechte, woer uns dat ghebored, also we dem rade ok eer gheschreven hebben, dat gy unde al dhe juwe, dar we kunscop unde vruns cop mede had hebben, darenboven use 18 vyande wesen willen, also uns dhe raad van juwer weghene gheschreven heft. Dat hebbe we wool verstaan. Scriptum nostro sub secreto.

Concept d. Arch.

699. Herzog Wenzeslaus von Sachsen und Lüneburg beschränkt die althergebrachte Holzwegnahme, erweitert die Fischerei 2c.

Lüneburg, 1371, 24. Mai.

Wy Wentzlaw, van godes gnaden hertoghe to Sassen unde to Luneborgh, bekenne und betughe opembare in desseme jeghenwardighen breve vor allen denghennen, de ene zeen edder horen lesen, dat wy hebben anghezeen

mannigherleye truwe denest, dat uns mit ghanser andacht 5 unde unvordroten ghescheen is van unsen leven ghetruwen raadmannen unde borgheren unser stad to Luneborgh. Hirumme so hebbe wi en eendrechtliken und mit beradenem mode ghegheven unde ghelaten alle desse stucke unde vryheyt, de hir na ghescreven staad, also, dat se unde ere 10 nakomelinghe der ewichliken bruken scholen ane unser

unser erven edder nakomelinghe edder jemandes van unser weghene hinder edder weddersprake. To deme ersten in den tiden, alse unse voghet to Luneborgh van unser weghene dat holt plecht to nemende, dat he denne 15 dat berneholt neeme, dat men denne vor berneholt to der stad voeret, unde anders nenerleye holt. He en schal ok nenerleye tymmerholt, bodene, tovere, ammere edder andere kopenschop, welkerleye de si, de men to unser stad to Luneborgh voeret edder bringhen let, neemen edder neemen 20 laten, unde wat unsen borgheren to Luneborgh hort unde anroeret, des en schal he tovoren enbuten der stad edder darenbinnene nenerleye wys neemen edder vorhinderen laten. Vortmer so en schal unse voghet edder nement van unser weghene to Luneborgh van den visgherkanen meer neemen, den van 25 deme groten kanen achteyn Luneborgher penninghe, unde van deme lutteken kanen enen schillingh Luneborgher penninghe, unde darenbovene enschal he nenerleye visghe, se syn groene edder droghe, binnen der stad edder darenbutene neemen edder neemen laten. Ok en schal unse voghet edder de sine edder nement van unser weghene des midwekens edder in anderen tiden nenerleye veylinghe edder andere kopenschop, de men to Luneborgh to deme markede veyle bringht, neemen edder neemen laten. Vortmer wo wi in den worden, dar de hus up ghestaan 85 hadden vor der stad to Luneborgh, eer de hus ghebraken worden, penninghghulde inne hadden, de ghulde wille wi uns beholden, Darenbovene enscholen unse voghede edder nement van unser weghene nenerleye hovedenest vorder meer esghen van denghennen, den de woerde tohoren. 0

30

« السابقةمتابعة »