Interim ypocritę conducunt Antichristum in templum domini ponentes ibi tronum suum. Ecclesia vero quæ ibi remanserat multis contumeliis et verberibus affecta redibit ad sedem apostolici. Tunc Antichristus dirigit nuntios suos ad singulos reges, et primo ad regem Grecorum dicens: Scitis divinitus ad hoc me vobis datum, ut per omnes habeam terras principatum. per quos totus mundus subdatur nostræ legi. Et hoc iterans venit ad presentiam Antichristi et stans coram eo cantat: Tibi profiteor decus imperiale. ius postulo regale. Et flexo genu offert ei coronam. Tunc Antichristus depingens primam litteram nominis sui regi et omnibus suis in fronte et coronam ei in capite reponens cantat : Vive per gratiam et suscipe honorem, cunctorum creatorem. 30 Tunc ille revertitur ad sedem suam. Iterum Antichristus dirigit ypocritas ad regem Francorum cum muneribus dicens: Hęc munera regi Francorum offeretis, quem cum suis ad nos per illa convertetis. Hi nostro ritui nostro adventui formam adinvenere, viam preparavere. Horum subtilitas nobis elaboravit tronum conscendere, quem virtus occupavit. Tunc ypocritæ acceptis muneribus vadunt ad regem Francorum 10 Et hoc iterans venit ad presentiam Antichristi et flexo genu offert ei coronam cantans: Tibi profiteor et c. Antichristus eo suscepto in osculum signans eum et suos in frontibus et imponens ei coronam cantat: Rex tibi salus sit et c. ultimum versum iterum isto commutantes : Et his te honorans muneribus absentem 20 30 Tunc dirigit singulos nuntios ad reges dicens eis: Ite congregantes facultates regnorum. conculcent impetu furorem superborum. Nuntii vero venientes coram regibus c(antant): Ecce noster dominus et deus deorum ΤΟ 20 30 Ut per hos teotonicum condempnet furorem, in bello martyrum consignabit cruorem. Tunc reges conveniunt ante tronum Antichristi. Quibus ille : Consummabo vere et c. Ite Germaniæ terminos invadetis, Tunc rex Et disponentes acies suas in occursum Teotonicorum congre- 10 diuntur cum eis et superatur exercitus Antichristi. Teotonicorum rediens et sedens in trono suo cantat: Sanguine patriæ honor est retinendus, Tunc ypocritæ adducunt claudum coram Antichristo, quo sanato rex Teotonicorum hesitabit in fide. Tunc iterum adducunt leprosum, et illo sanato rex plus dubitabit. Ad ultimum important feretrum, in quo iacebit quidam simulans se in prelio occisum. Iubet itaque Antichristus ut surgat dicens: Signa semper querunt rudes et infideles. Tunc ille de feretro cantat: Tu sapientia supernæ veritatis 20 FRAU WELT. HIMMEL UND HÖLLE. [Scherer D. 87, E. 78.] Aus einer Bamberger Handschrift des elften Jahrhunderts in der Königl. Bibliothek zu München. Von einem Geistlichen verfasst, in vier mal gehobenen Versen ohne Alliteration und Reim, wie sonst nur das angelsächsische Ormulum. Herausgegeben in den Denkmälern Nr. 30. In dero hello dâ ist dôt âne tôt, karôt unde jâmer, der sterkiste svevelstank, diu iemêr êwente brunst, In der Hölle Ist Tod ohne Tod, Wehklage und Jammer, Der stärkste Schwefelgestank, Aller Kümmerniss Noth, 10 20 |