Delphinasque leves ad vada summa vocat. Jupiter ipse alto cum conjuge ludit Olympo, Convocat et famulos ad sua festa Deos. Nunc etiam Satyri, cum sera erepuscula surgunt, Pervolitant celeri florea rura choro,

Sylvanusque sua cyparissi fronde revinctus,

120

125

Semicaperque Deus, semideusque caper. Quæque sub arboribus Dryades latuere vetustis, Per juga, per solos expatiantur agros. Per sata luxuriat fruticetaque Mænalius Pan, Vix Cybele mater, vix sibi tuta Ceres; Atque aliquam cupidus prædatur Oreada Faunus, Consulit in trepidos dum sibi nympha pedes; Jamque latet, latitansque cupit male tecta videri, Et fugit, et fugiens pervelit ipsa capi. Dii quoque non dubitant cœlo præponere sylvas, Et sua quisque sibi numina lucus habet. Et sua quisque diu sibi numina lucus habeto, Nec vos arborea, dii, precor, ite domo. Te referant miseris, te, Jupiter, aurea terris

Sæcla: quid ad nimbos, aspera tela redis? Tu saltem lente rapidos age, Phoebe, jugales,

Qua potes, et sensim tempora veris eant; Brumaque productas tarde ferat hispida noctes, Ingruat et nostro serior umbra polo.

130

135

140

122 Semicaper] Ov. Fast. iv. 752. Metam. xiv. 515. 'Semi caper Pan.' Warton.

129 latet] See Hor. Od. i. ix. 21, and Virg. Ecl. iii. 64.

Bowle

ELEG. VI.

AD CAROLUM DEODATUM RURI COMMORANTEM,

Qui cum Idibus Decemb. scripsisset, et sua carmina excusari postulasset si solito minus essent bona, quod inter lautitias, quibus erat ab amicis exceptus, haud satis felicem operam Musis dare se posse affirmabat, hoc habuit responsum.

MITTO tibi sanam non pleno ventre salutem,
Qua tu distento forte carere potes.

At tua quid nostram prolectat Musa camœnam,
Nec sinit optatas posse sequi tenebras ?
Carmine scire velis quam te redamemque colamque:
Crede mihi vix hoc carmine scire queas.
Nam neque noster amor modulis includitur arctis,
Nec venit ad claudos integer ipse pedes.
Quam bene solennes epulas, hilaremque Decem-
brem,

10

Festaque cœlifugam quæ coluere Deum, Deliciasque refers, hiberni gaudia ruris, Haustaque per lepidos Gallica musta focos! Quid quereris refugam vino dapibusque poesin? Carmen amat Bacchum, carmina Bacchus amat. Nec puduit Phoebum virides gestasse corymbos, Atque hederam lauro præposuisse suæ. Sæpius Aoniis clamavit collibus Euce!

Mista Thyoneo turba novena choro.

5 carmine] The vowel made short before sc.

15

Naso Corallæis mala carmina misit ab agris:

20

25

Non illic epulæ, non sata vitis erat. Quid nisi vina, rosasque, racemiferumque Lyæum, Cantavit brevibus Teia Musa modis? Pindaricosque inflat numeros Teumesius Euan, Et redolet sumptum pagina quæque merum; Dum gravis everso currus crepat axe supinus, Et volat Eleo pulvere fuscus eques. Quadrimoque madens Lyricen Romanus Iaccho, Dulce canit Glyceran, flavicomamque Chloen. Jam quoque lauta tibi generoso mensa paratu Mentis alit vires, ingeniumque fovet. Massica fœcundam despumant pocula venam,

30

Fundis et ex ipso condita metra cado. Addimus his artes, fusumque per intima Phoebum Corda; favent uni Bacchus, Apollo, Ceres. Scilicet haud mirum, tam dulcia carmina per te, Numine composito, tres peperisse Deos. Nunc quoque Thressa tibi cælato barbitos auro Insonat arguta molliter icta manu ; Auditurque chelys suspensa tapetia circum,

Virgineos tremula quæ regat arte pedes. Illa tuas saltem teneant spectacula Musas,

40

Et revocent quantum crapula pellit iners. Crede mihi, dum psallit ebur, comitataque plectrum

19 mala] Ov. Ep. Pont. iv. ii. 20.

'Et carmen venâ pauperiore fluit.' Warton. 20 epula] Ov. Ep. Pont. i. x. 31. 'Non epulis oneror.' i. iii. 51. 'Non ager hic pomum, non dulces porrigit uvas.' Warton

Implet odoratos festa chorea tholos,

Percipies tacitum per pectora serpere Phoebum,
Quale repentinus permeat ossa calor,
Perque puellares oculos, digitumque sonantem,
Irruet in totos lapsa Thalia sinus.

50

Namque Elegia levis multorum cura Deorum est,
Et vocat ad numeros quemlibet illa suos;
Liber adest elegis, Eratoque, Ceresque, Venusque,
Et cum purpurea matre tenellus Amor.
Talibus inde licent convivia larga poetis,
Sæpius et veteri commaduisse mero:

At qui bella refert, et adulto sub Jove cœlum, 55
Heroasque pios, semideosque duces,

Et nunc sancta canit superum consulta deorum,
Nunc latrata fero regna profunda cane,
Ille quidem parce, Samii pro more magistri,
Vivat, et innocuos præbeat herba cibos;
Stet prope fagineo pellucida lympha catillo,
Sobriaque e puro pocula fonte bibat.
Additur huic scelerisque vacans et casta ju-

ventus,

Et rigidi mores, et sine labe manus :

Qualis veste nitens sacra, et lustralibus undis,
Surgis ad infensos augur iture Deos.
Hoc ritu vixisse ferunt post rapta sagacem
Lumina Tiresian, Ogygiumque Linon,
Et lare devoto profugum Calchanta, senemque
Orpheon, edomitis sola per antra feris ;
Sic dapis exiguus, sic rivi potor Homerus
Dulichium vexit per freta longa virum,

65

70

Et per monstrificam Perseiæ Phœbados aulam,
Et vada fœmineis insidiosa sonis,
Perque tuas, rex ime, domos, ubi sanguine nigro
Dicitur umbrarum detinuisse greges.
Diis etenim sacer est vates, divumque sacerdos,

74

80

Spirat et occultum pectus et ora Jovem. At tu siquid agam scitabere (si modo saltem Esse putas tanti noscere siquid agam) Paciferum canimus cœlesti semine regem, Faustaque sacratis sæcula pacta libris ; Vagitumque Dei, et stabulantem paupere tecto Qui suprema suo cum patre regna colit; Stelliparumque polum, modulantesque æthere turEt subito elisos ad sua fana Deos.

[mas,

Dona quidem dedimus Christi natalibus illa,
Illa sub auroram lux mihi prima tulit.
Te quoque pressa manent patriis meditata cicutis ;
Tu mihi, cui recitem, judicis instar eris.

ELEG. VII. ANNO ÆTATIS 19.

NONDUM, blanda, tuas leges, Amathusia, noram,
Et Paphio vacuum pectus ab igne fuit.
Sæpe cupidineas, puerilia tela, sagittas,

Atque tuum sprevi, maxime, numen, Amor. "Tu, puer, imbelles" dixi, "transfige columbas,

90

73 Perseia] Circe was the daughter of the sun, and, as some say, of Hecate. Ov. Met. vii. 74. Rem. Amor. 263. Warton.

90 recitem] Ov. Ep. Pont. iv. ii. 37. Hic, mea cui recitem,' &c. And Trist. iv. i. 89. Warton.

5