صور الصفحة
PDF
النشر الإلكتروني

werth erscheinen; möge daher meine arbeit als ein kleiner beitrag zu einem solchen freundliche aufnahme finden!

Zum schluss sage ich allen denen meinen ergebensten dank, die mich bei meiner arbeit mit rath und that unterstützt haben, insbesondere den bibliotheken zu Berlin, Nürnberg und Wolfenbüttel, so wie den herren geh. hofrath professor dr Bartsch in Heidelberg, dr G. K. Frommann in Nürnberg, professor Mantels in Lübeck, dr A. Lübben in Oldenburg und rector dr Petermann in Krossen. Frankfurt an der Oder, Januar 1875.

Dr Hermann Baetheke.

DES DODES DANZ.

O minsche, denke, wôr du bist

Hêr gekomen unde wattu nu bist

Unde wattu schalt werden in korter vrist!

(v. 1629 f.)

DIT IS DAT REGISTER.

Dat erste capittel is, wo de dôt is vifleie art, unde wo alle geboren creatûr môt sterven.

Wo des dodes stunde eddeler is wan de stunde der gebort: dat II capittel.

5 Van slimheit des titliken gudes jegen dat ewige gút: dat III capittel.

Van dem pawese: IV. V. VI.
Van dem keiser: VII. VIII.

Van der keiserinnen: IX. X.

10 Van den cardinalen: XI. XII.
Van den koningen: XIII. XIV.
Van den bischopen: XV. XVI.
Van den hertogen: XVII. XVIII.
Van den abbeten: XIX. XX.

15

Van den godesridderen: XXI. XXII capittel.
Van den monneken: XXIII. XXIV.

Van den ridderen: XXV. XXVI.

Van den canonniken: XXVII. XXVIII capittel.
Van den borgermesteren: XXIX. XXX capittel.

20 Van den arsten: XXXI. XXXII.

[blocks in formation]

Van den junkheren: XXXIII. XXXIV.

Van den kluseneren: XXXV. XXXVI capittel.

Van den borgeren: XXXVII. XXXVIII capittel.
Van den studenten: XXXIX. XL.

Van den kôpluden: XLI. XLII.

Van den klôsternonnen: XLIII. XLIV.

Van den amptluden: XLV. XLVI.

Van den werkmêsteren: XLVII. XLVIII capittel.

Van den buren: XLIX. L.

30 Van den baginen: LI. LII.

35

Van den hoveruteren: LIII. LIV.

Van den junkvrowen: LV. LVI.

Van den amptgesellen: LVII. LVIII.

Van der ammen mit dem kinde: LIX. LX capittel.

Wôrumme dat so vele plage is in der werlt: LXI.

Wo in vôrtiden alle state der minschen beter weren wan nu: dat LXII gesette.

Wo dat de hilgen Godes breklike minschen sint gewest alse wi unde hebben sik gewalt gedân umme Got, unde wo Got 40 plichtich is up uns vele plage to senden: dat LXIII capittel. Wo wi sunderliken dre schedichlike viande hebben, unde ein exempel van twên kluseneren: LXIV capittel.

Van dem lesten gerichte unde van dem hilgen levende des groten hilgen sunte Jeronimi, unde van der kortheit und ar45 mode desses levendes: dat LXV gesette.

Wo alle minschen werden gestrafet, de sik sulven unde ôk de werlt eddel holt unde se doch it nicht mit dogeden hewisen: dat LXVI cap.

Wo nemant eddel is men de umme siner rechtverdicheit vor50 hoget wert van Gode, alse de hilgen Godes: LXVII.

Dat LXVIII unde dat leste gesette is, wo dat de dach unde de stunde des dodes allene Gode dem heren bekant is, unde wo de dichter desses bokes begeret, dat Got em wille sine sunde vorgeven unde em gnedich sîn.

« السابقةمتابعة »