MACHINE GESTICULANTES.

ANGLICE

A PUPPETSHOW.

ADMIRANDA cano levium spectacula rerum, Exiguam gentem, et vacuum sine mente popellum; Quem, non surreptis cœli de fornice flammis, Innocua melior fabricaverat arte Prometheus.

Compita qua risu fervent, glomeratque tumultum
Histrio, delectatque inhiantem scommate turbam;
Quotquot lætitiæ studio aut novitate tenentur,
Undique congressi permissa sedilia complent,
Nec confusus honos; nummo subsellia cedunt
Diverso, et varii ad pretium stat copia scamni.
Tandem ubi subtrahitur velamen, lumina passim
Angustos penetrant aditus, qua plurima visum
Fila secant, ne, cùm vacuo datur ore fenestra,
Pervia fraus pateat; mox stridula turba penates
Ingreditur pictos, et mania squallida fuco.
Hic humiles inter scenas, angustaque claustra,
Quicquid agunt homines, concursus, bella, trium-
Ludit in exiguo plebecula parvo theatro. [phos,
Sed præter reliquos incedit Homuncio raucâ
Voce strepens; major subnectit fibula vestem,
Et referunt vivos errantia lumina motus;

In ventrem tumet immodicum; pone eminet ingens
A tergo gibbus: Pygmæum territat agmen
Major, et immanem miratur turba Gigantem.
Hic magna fretus mole, imparibusque lacertis
Confisus, gracili jactat convitia vulgo,
Et crebro solvit lipidum caput, ora cachinno.
Quanquam res agitur solenni seria pompa.

Spernit sollicitum intractabilis ille tumultum,
Et risu importunus adest, atque omnia turbat.
Nec rarò invadit molles, pictamque protervo
Ore petit nympham, invitoque dat oscula ligno,
Sed comitum vulgus diversis membra fatigant
Ludis, et vario lascivit mobile saltu.

Sæpe etiam gemmis rutila, et spectabilis auro, Lignea gens prodit, nitidisque superbit in ostris. Nam, quoties festam celebrat sub imagine lucem, Ordine composito nympharum incedit honestum Agmen, et exigui proceres, parvique Quirites. Pygmæos credas positis mitiscere bellis, Jamque, infensa Gruum temnentes prælia, tutos Indulgere jocis, tenerisque vacare choreis. Tales, cum medio labuntur sidera cœlo, Parvi subsiliunt Lemures, populusque pusillus Festivos, rediens sua per vestigia, gyros Ducit, et angustum crebro pede pulsitat orbem. Mane patent gressus; hic succos terra feraces Concipit, in multam pubentia gramina surgunt Luxuriem, tenerisque virescit circulus herbis. At non tranquillas nulla abdunt nubila luces, Sæpe gravi surgunt bella, horrida bella, tumultu. Arma cient truculenta cohors, placidamque quitem Dirumpunt pugnæ; usque adeo insincera voluptas Omnibus, et mista castigant gaudia curæ.

Jam gladii, tubulique ingesto sulphure fœti, Protensæque hastæ, fulgentiaque arma, minæque Telorum ingentes subeunt; dant claustra fragorem Horrendum, ruptæ stridente bitumine chartæ Confusos reddunt crepitus, et sibila miscent. Sternitur omne solum pereuntibus; undique cæsa Apparent turmæ, civilis crimina belli.

Sed postquam insanus pugne deferbuit æstus, Exuerintque truces animos, jam Marte fugato,

Diversas repetunt artes, curasque priores.
Nec raro prisci heroes, quos pagina sacra
Suggerit, atque olim peperit felicior ætas,
Hic parva redeunt specie. Cano ordine cernas
Antiquos prodire, agmen venerabile, patres.
Rugis sulcantur vultus, prolixaque barbæ
Canities mento pendet: sic tarda senectus
Tithonum minuit, cum moles tota cicadam
Induit, in gracilem sensim collecta figuram.

Nunc tamen unde genus ducat, quæ dextra latentes

Suppeditet vires, quem poscat turba moventem,
Expediam. Truncos opifex et inutile lignum
Cogit in humanas species, et robore natam
Progeniem telo efformat, nexuque tenaci

Crura ligat pedibus, humerisque accommodat armos,
Et membris membra aptat, et artubus insuit artus.
Tunc habiles addit trochleas, quibus arte pusillum
Versat onus, molique manu famulatus inerti
Sufficit occultos motus, vocemque ministrat.
His structa auxiliis jam machina tota peritos
Ostendit sulcos, duri et vestigia ferri :
Hinc salit, atque agili se sublevat incita motu,
Vocesque emittat tenues, et non sua verba.

AD INSIGNISSIMUM VIRUM

D. THO. BURNETTUM,

SACRE THEORIE TELLURIS AUTOREM.

NON usitatum carminis alitem,

Burnette poscis, non humiles modos:

Vulgare plectrum, languidæque

Respuis officium camœnæ.

Tu mixta rerum semina conscius,
Molémque cernis dissociabilem,

Terramque concretam, et latentem
Oceanum gremio capaci :

Dum veritatem quærere pertinax

Ignota pandis, solicitus parùm

Utcunque stet commune vulgi Arbitrium et popularis error. Auditur ingens continuò fragor Illapsa tellus lubrica deserit

Fundamina, et compage fracta
Suppositas gravis urget undas.
Impulsus erumpit medius liquor,
Terras aquarum effusa licentia

Claudit vicissim; has inter orbis
Reliquiæ fluitant prioris.

Nunc et recluso carcere lucidam
Balæna spectat solis imaginem,

Stellasque miratur nutantes,
Et tremulæ simulachra lunæ.
Quæ pompa vocum non imitabilis !
Qualis calescit spiritus ingenî !

Ut tollis undas! ut frementem
Diluvii reprimis tumultum !
Quis tam valenti pectore ferreus
Ut non tremiscens et timido pede
Incedat, orbis dum dolosi

Detegis instabiles ruinas?

Quin hæc cadentum fragmina montium
Natura vultum sumere simplicem
Coget refingens, in priorem
Mox iterum reditura formam.

Nimbis rubentem sulphureis Jovem
Cernas; ut udis sævit atrox hyems
Incendiis, commune mundo
Et populis meditata bustum!

Nodus liquentes plorat Athos nives,
Et mox liquescens ipse adamantinum
Fundit cacumen, dum per imas
Saxa fluunt resoluta valles.

Jamque alta cœli mania corruunt,
Et vestra tandem pagina (proh nefas!)
Burnette, vestra augebit ignes,

Heu socio peritura mundo.

Mox æqua tellus, mox subitus viror Ubique rident: en teretem globum! En læta vernantes Favoni Flamina, perpetuosque flores!

O pectus ingens! O animum gravem, Mundi capacem! si bonus auguror, Te, nostra quo tellus superbit, Accipiet renovata civem.