صور الصفحة
PDF
النشر الإلكتروني

sum et quod habeant turbas ad ignem et pasturam ad animalia sua et alia necessaria sic ut alii homines de patria habent. Et quod emant et vendant et merchandizias suas faciant per totam terram meam quiete et pacifice et sine omni impedimento. Ad hec volo quod homines de terra mea operarii conductitii sint in Servicio cum indiguerit quando in servitio proprio non fuerint retenti. Preterea concessi dicto Willielmo de Snell in augmentum dicte Vicarie sue intuitu pietatis unam batellam piscatricem liberam et quietam in perpetuum ab omni consuetudine, exaccione et demanda ad me et heredes meos spectantibus ubicunque applicuerit in terra mea et omnes piscatores de terra mea qui eandem battellam ad piscandum intraverint in mare sive fuerint obligati sive non dum steterint in servicio suo cum ad terram redierint immunes sint ab omni exaccione et demanda ad me et heredes meos pertinente nec ab eisdem per extorcionem injuste aliquid exigam vel aliqui meorum nomine meo. Sed si aliquam emptacionem piscium ab eisdem habere voluero de eorum spontanea voluntate et pro pretio quo alius emptacionem habere poterit illam recipiam et sine omni condicione et dilacione in Porta de valore satisfaciam. Ceterum obligavi me tam in recepcione sacramenti quam presenti scripto et sub pena xl. solidorum tactis Sacrosanctis pro me et pro meis quod nunquam in vita mea in Prelatos meos insurgam contra justiciam nec manus violentas in ipsos vel aliquem de suis vel in aliquem Clericum nisi me defendendo de cetero...... nec ipsos vel homines suos injuste vexabo vel male tractabo et si quid me invito vel ignorante per aliquem de meis ipsi vel alicui de suis fuerit foris factum statim secundum formam Ecclesiasticam faciam illud emendari. Et si contingat me processu temporis in aliquo contra presens scriptum devenire vel de Jure Ecclesiastico aliquo modo derogare infra duos menses postquam hoc fuerit probatum pena xl. solidorum mihi comissa per manus Prelati mei sine contradiccione in usus cedet Infirmorum Sancti Johannis extra Novam Portam Dublin nec solucio pene ulteriorem capiet dilacionem. Et in hujus rei testimonium presens scriptum sigilli mei munimine roboravi. Hiis Testibus: Domino L. Archiepiscopo Dublin. Domino G. de Turvile, Archidiacono Dublin. Magistro W. de Turvile tunc Officiali Domini Archidiaconi Dublin. Domino Alano tunc Decano de Swordes. Et multis aliis."

Page 52, line 4.

Nicholaus de Houete.-Nicholas, said to have been the sixth Lord of Howth. He seems to have possessed the want of respect for the clergy which was manifested by the third lord, and to have oppressed them, not by force, like his ancestor, but by law. If the former charters were valid-and there does not appear any reason for questioning them—these forty marks were clearly extorted from the prior and con

vent, anxious to keep the peace with their powerful and litigious neighbour. It may be observed that Balydowel is here said to be a Manerium.

Page 52, line 22.

Lucam le Waleys. For a notice of this family, and their connexion with this neighbourhood, see D'Alton's Dublin, p. 265.

Page 53, line 3.

6

Ricardus de Pheypo.-Adam de Feipo was one of Hugh de Lacy's barons, and had a grant of Scrine, Clontorht (Clontarf), and Santreft, which brought him into contact with the grants to All-Hallows. In 1332 Simon de Feypo was seised of the manors of Skryne in Meath, of Santry in Dublin, and of Rathcoul and Moyeshell in the Liberty of Trim.-Pipe Roll. Of the introduction of the name of Simon into this family the following account is given in the Miracula Simonis de Montfort, printed by the Camden Society: "Ricardus Seypo (Feypo) miles Hiberniæ, habuit mulierem pregnantem et febricitantem et propter mæsticiam et dolorem perdidit loquelam. Physici desperaverunt et dixerunt, Aut peribit puer aut mater.' Post paululum versa est ad vomitum, et peperit masculum elegantem sed abortivum. Dictus Ricardus plicuit denarium ad martirem nostrum, super matrem et puerum, et revixit puer, et sanata est mater, et dederant nomen Simon de Montfort. .... Testes hujus rei dictus Ricardus cum tota familia sua.”—p. 73. How Feypo, lord of Santry, had acquired authority over these men of Baldoyle, does not appear. It would be hasty to conclude, from this charter, that it was possible in Ireland, as we know that it was in Scotland, for a person to be tenant to one party and native to another, a complicated relationship, which must have been full of difficulties.-Reg. St. Andree, p. 278.

The following documents from Alan's Registry contain, with other valuable matter, important notices of the state of betaghs and natives in Ireland, at different periods:

66 BULLA URBANI IV.

"Urbanus Episcopus servus servorum Dei Venerabili Fratri Episcopo Drumorenci et dilecto filio Priori fratrum predicatorum de Ponte Armachan. Diocesis Salutem et Apostolicam Benedicionem. Ad audientiam Apostolatus nostri pervenit quod [in] civitate Diocesi et Provincia Dubliniensi de antiqua et aprobata et hactenus pacifice observata consuetudine est obtentum ut venerabiles Fratres nostri Dubliniensis Archiepiscopus ejusque suffraganei et officiales ipsorum ac alii Judices Ecclesiastici earundem civitatis et Diocesis et Provincie ad quos de hujusmodi consuetudine causarum cognitio

IRISH ARCH. SOC. IO.

S

cognitio pertinet de causis quas super pecuniarum summis seu possessionibus inter Laicos sibi subditos verti contigerit possint cognoscere dummodo pactum firmatum fide vel juramento intervenerit inter partes, et si aliquis Laicus conqueritur coram illis quod quisquam Laicus eorum subditus ipsum super aliquo crimine diffamaverit iidem super hoc de hujusmodi consuetudine judicant et cognoscunt, Clerici quoque injuratores suos Laicos consueverint a tempore cujus memoria non existit coram Ecclesiasticis Judicibus convenire, sed Justiciarii carissimi in Christo filii nostri illustris Regis Anglie ac dilecti filii nobilis viri E. primogeniti ejus Domini Hibernie quominus Archiepiscopus suffraganei officiales et Judices predicti de hujusmodi causis cognoscant et judicent contra justitiam impedere presumant prohibentes (quod ne quid est) ne Clerici Clericos in causis pecuniariis aut Ecclesiarum Rectores super aliquibus Capellis ad Ecclesias ipsis spectantibus aut super decimis aliarum Ecclesiarum Rectores coram Judice Ecclesiastico convenire presumant, iidem etiam Justiciarii et Ballivi non permittunt quod contemnati legitime per Archiepiscopum suffraganeos et alios judices (etiam a sede Apostolica delegatos) propter contumatiam vel offensam ad aliquam pecunie quantitatem ad solvendam [per] condemnacionem hujusmodi compellantur sive quod Archiepiscopus suffraganei vel alii predicti cognoscant de causis usurariis vel puniant usurarios secundum Canonica Instituta seu quod de usuriis adulteriis aut aliis criminibus inquirant prout ad eorum officium noscitur pertinere de jure ac consuetudine supradicta. Porro si inter virum et uxorem per Ecclesiasticum Judicem celebrato divorcio coram eo super dote restituenda questionem oriri contingat predicti Justiciarii et Ballivi ne dictus Judex virum ad restituendam dotem mulieri compellat prohibent per sue libitum voluntatis quanquam causarum cognitio hujusmodi ad Ecclesiasticum Judicem pertinere noscatur tam de hujusmodi consuetudine quam de jure. Preterea si aliqui cives vel burgenses in aliqua Civitate vel Burgo aliquam domum vel fundum aut predium urbanum ad eos pertinentia que Burgagia vulgariter appellantur alicui Ecclesie sive Religioso Loco in ultima voluntate legant pietatis obtentu prefati Justiciarii ac Ballivi ne judex Ecclesiasticus executores testamentorum Civium et Burgensium eorundem ad exequendam in hac parte voluntatem extremam testatorum ipsorum compellat (prout de prefata consuetudine est obtentum) impediunt minus juste. Ceterum si aliqui Laici adscripti Glebe (qui Betagii vulgariter appellantur) aliqua de bonis suis Ecclesiis vel Religiosis aut piis locis legant pietatis intuitu in ultima voluntate sepedicti Justiciarii et Ballivi impediunt ne per ipsos Archiepiscopum suffraganeos et judices sicut de prefata consuetudine obtentum est in hec voluntas testatoris execucioni mandetur, ad hec si prefatus Rex et Nobilis dictis Archiepiscopo suffraganeis et judicibus inhibeant ne ulterius procedant in aliqua causa quam cognoscere inceperint iidem Justiciarii et Ballivi ipsos pro eo quod de causa ipsa inceperunt cognoscere etiam si hujusmodi inhibicioni

paruerint

paruerint punire presumant pœna pecuniaria et interdum carceri mancipare. Insuper prelibati Justiciarii et Ballivi Archiepiscopum suffraganeos et officiales predictos si per inquisitionem factam super hoc contra eos constiterit quod ipsi cognoverint de aliquibus causis que non fuerint matrimoniales vel testamentarie pecuniaria pœna mulctare et interdum eosdem incarcerare presumant. Quodque si aliquem Judicem Ecclesiasticum occasione alicujus questionis que vertitur coram eo contingat in aliquem Laicum exigente justicia excomunicacionis sententiam promulgere Laicus ipse eidem judici perdictos Justiciarios et Ballivos inhibere procurat ne in hujusmodi causa procedat post inhibitionem autem hujusmodi dictus Laicus non vitatur tanquam excomunicatus prohibentibus id predictis Justiciariis et Ballivis. Quoniam igitur nostrum interest super hiis Apostolica providentia remedium adhibere ne si illa dissimulaverimus incorrecta judiciis severitatis Divine incidamus, discretioni vestre per Apostolica scripta mandamus quatenus si est ita Justiciarios et Ballivos predictos quod prefatum Archiepiscopum suffraganeos et judices de prefatis causis libere cognoscere ac eas exequi prout ad eos de predicta consuetudine pertinet et de jure libere paciantur et [a] qualibet super permissis eorum indebita molestatione desistant, monicione premissa per censuram Ecclesiasticam appellacione remota (ratione premissorum) compellatis, non obstante si eis a Sede Apostolica sit indultum quod excomunicari vel eorum terra interdicto supponi aut extra vel ultra certum locum aut judicium evocari non possint per litteras Apostolicas non facientes plenam [et] expressam de indulto hujusmodi mencionem aut indulgentia Sedis ejusdem que fratribus tui ordinis fili Prior dicitur esse comissa ne de causis que per ipsius Sedis litteras comittuntur eisdem cognoscere teneantur nisi in eis de indulgentia hujusmodi expressa mencio habeatur. Proviso ne in predictos vel alicujus alterius dicte Provincie Civitatis vel loci universitatem excommunicacionis vel interdicti sentenciam proferatis nisi a nobis super hoc mandatum recepistis speciale, quod si non ambo his exequendis potueritis interesse alter vestrum ea nihilominus exequatur. Datum Viterbii ii. Idus Novembris Pontificatus nostri Anno Primo.”—Al. Reg., p. 97. From an Inquisition given in Alan's Registry (Trinity College copy, p. 243) it appears that a certain Simon Neyl, or Oneyll, who is styled Citizen of Dublin, had acquired two carucates of land in the manor of Lispobell, and that in the 30th of Edw. III., 1356, Archbishop Mynot claimed the said Symon, who was an Irishman, as his Native, and thereupon entered into possession of the said lands.

"SEQUUNTUR NATIVI DOMINI ARCHIEPISCOPI DUBLIN TEMPORE JOHANNIS VII. "Imprimis John Neile now of Swordes, 1531, & Catherine his wife, Walter, Edmond and Robert his sonnes also Joanne his young daughter Item now at Finglas Thomas Carlle and Isabelle his wife with his two brethren, William & John and two sisters S 2 Christian

Christian and Alson. Item Willielmus Nolane de Tauelacht, anno Regni Regis H: octavi xx° in Curia Domini plene fatebatur se villanum cum sua posteritate ab illo tempore."-Al. Reg., Trinity College copy, p. 549.

Page 53, line 17.

Domino Stephano tunc abbate.-Stephen was Abbot of St. Mary's from 1236 to 1240. Mon. Hib. 137; and Philip was Prior of H. Trinity in 1238. Ibid. 157.

Page 53, line 29.

Aquam que vocatur Schikeloth.-Not known.

Page 53, line 30.

Cum corpore meo-The Papal Bulls, as we have seen, gave the Priory the right of sepulture.

Page 55, line 3.

Petrus Dei gracia Ossoriensis.-Peter Mannesin, or Malveisin, canon of Ossory, confirmed Bishop of Ossory 8 December, 1218, died in 1229.—Harris' Ware's Bishops.

Page 55, line 18.

Remundus Lamboc.-In 1247, Raymond Labanks granted to the Priory of the Holy Trinity the tithes of his lands in Fingal, called Clonn Seniguanacht. Mon. Hib. 158. The obit of Mabilia de Banke was observed in the Priory of the Holy Trinity on the 13 Kal. of April. Johanna, the grantor of No. LIX., and co-heiress with Mabilia, married Geoffry Tryvers. Alan's Reg. p. 159, Trinity College copy. As he confirms Mabilia's grant in LX., it appears that Tryvers was eventually the successor of Raymond. Ward, in the barony of Castleknock, was formerly called the Town of Reimond le Bank.— D'Alton's Dublin, p. 584. For a grant to Nicholas Labench, see Rot. Canc. Litt. Antiquissime, 5.

Page 57, line 2.

Hanethanrey. In the following charter of Geoffry de Tryvers, this place is called Aglythonreye, in the tenement of Castleknock: perhaps it was some land on the water of Abhainn Righ, or the King's River, now the Rye Water, near Lucan.

Page 58, line 18.

Rogero de Mesintoun-This charter was granted before 1285, as Roger de Mesinton was dead in that year.-See No. LVIII.

Page 63, line 15.

Cloyran. Cloghran, near Hiddert, County Dublin.

Page

« السابقةمتابعة »