Spargeret? aut viridi fontes induceret umbra? 20
Vel quae fublegi tacitus tibi carmina nuper,
Cum te ad delicias ferres Amaryllida nostras?
Tityre, dum redeo, brevis eft via, pasce capellas :
Et potum pastas age, Tityre : et inter agendum
Occurfare capro, cornu ferit ille, caveto.
MOE. Immo haec, quae Varo, necdum perfecta,
Vare, tuum nomen (fuperet modo Mantua nobis,
Mantua, vae miferae nimium vicina Cremonae!)
Cantantes fublime ferent ad fidera cycni.
Lyc. Sic tua Cyrneas fugiant examina taxos; 30
Sic cytiso pastae distentent ubera vaccae :
Incipe, fi quid habes: et me fecere poëtam
Pierides: funt et mihi carmina: me quoque dicunt
Vatem paftores: 'fed non ego credulus illis.
Nam neque adhuc Varo videor, nec dicere Cinna 35
Digna, sed argutos inter strepere anser olores.
MOE. Id quidem ago; et tacitus, Lycida, mecum
Si valeam meminisse: neque est ignobile carmen.
Huc ades, o Galatea: quis est nam ludus in undis?
Hic ver purpureum : varios hic flumina circum 40
Fundit humus flores: hic candida populus antro
Imminet, et lentae texunt umbracula vites.
Huc ades; infani feriant fine littora fluctus.
Lyc. Quid, quae te pura folum fub nocte canentem
Audieram? numeros memini, si verba tenerem. 45
MOE. Daphni, quid antiquos signorum fufpicis ortus ?
Ecce, Dionaei processit Caefaris astrum :
Astrum, quo segetes gauderent frugibus; et quo
Duceret apricis in collibus uva colorem.
Insere, Daphni, piros: carpenttua poma nepotes. 50
Omnia fert aetas, animum quoque, faepe ego longos
Cantando puerum memini me condere soles.
Nunc oblita mihi tot carmina: vox quoque Moerim
Jam fugit ipsa: lupi Moerim videre priores.
Sed tamen ista satis referet tibi faepe Menalcas. 55
Lyc. Causando nostros in longum ducis amores.
Et nunc omne tibi stratum filet aequor: et omnes
(Afpice) ventofi ceciderunt murmuris aurae.
Hinc adeo media est nobis via: namque sepulcrum
Incipit apparere Bianoris. hic, ubi densas
Agricolae stringunt frondes, hic, Moeri, canamus;
Hic hoedos depone. tamen veniemus in urbem :
Aut fi, nox pluviam ne colligat ante, veremur;
Cantantes licet usque (minus via laedet) eamus.
Cantantes ut eamus, ego hoc te fasce levabo.
MOE. Define plura, puer: et, quod nunc instat,
Carmina tum melius, cum venerit ipse, canemus.
Xtremum hunc, Arethusa, mihi concede laborem.
Pauca meo Gallo, fed quae legat ipsa Lycoris,
Carmina funt dicenda. neget quis carmina Gallo ?
Sic tibi, cum fluctus fubter labere Sicanos,
Doris amara fuam non intermisceat undam.
Incipe. follicitos Galli dicamus amores,
Dum tenera attondent fimae virgulta capellae.
Non canimus surdis, respondent omnia sylvae.
Quae nemora, aut qui vos saltus habuere, puellae
Naiades, indigno cum Gallus amore periret?
Nam neque Parnassi vobis juga, nam neque Pindi
Ulla moram fecere, neque Aonia Aganippe.
Illum etiam lauri, illum etiam flevere myricae.
Pinifer illum etiam fola sub rupe jacentem
Maenalus, et gelidi fleverunt faxa Lycaei.
Stant et oves circum, nostri nec poenitet illas:
Nec te poeniteat pecoris, divine poëta.
Et formofus oves ad flumina pavit Adonis.
Venit et upilio, tardi venere bubulci :
Uvidus hyberna venit de glande Menalcas.
Omnes, unde amor iste, rogant, tibi? venit Apollo.
Galle, quid infanis? inquit: tua cura Lycoris Perque nives alium, perque horrida castra secu
Venit et agresti capitis Sylvanus honore,
Florentes ferulas et grandia lilia quassans.
Pan deus Arcadiae venit: quem vidimus ipsi
Sanguineis ebuli baccis minioque rubentem.
Ecquis erit modus ? inquit: amor non talia curat.
Nec lacrymis crudelis amor, nec gramina rivis,
Nec cytiso saturantur apes, nec fronde capellae. 30
Tristis at ille: tamen cantabitis, Arcades, inquit,
Montibus haec vestris : foli cantare periti
Arcades. O mihi tum quam molliter ossa quiefcant,
Vestra meos olim si fistula dicat amores!
Atque utinam ex vobis unus, vestrique fuissem 35
Aut custos gregis, aut maturae vinitor uvae!
Certe five mihi Phyllis, five esset Amyntas,
Seu quicumque furor (quid tum, si fuscus A-
Et nigrae violae funt, et vaccinia nigra,)
Mecum inter salices lenta fub vite jaceret.
Serta mihi Phyllis legeret, cantaret Amyntas.
Hic gelidi fontes; hic mollia prata, Lycori;
Hic nemus: hic ipso tecum confumerer aevo.
Nunc infanus amor duri me Martis in armis,
Tela inter media, atque adverfos detinet hoftes. 45
Tu procul a patria (nec sit mihi credere) tantum
Alpinas, ah dura, nives, et frigora Rheni
Me fine fola vides. ah, te ne frigora laedant !
Ah tibi ne teneras glacies secet aspera plantas!
Ibo, et Chalcidico quae funt mihi condita versu 50
Carmina pastoris Siculi modulabor avena.
Certum est in sylvis, inter spelaea ferarum,
Malle pati, tenerisque meos incidere amores
Arboribus: crescent illae: crefcetis amores.
Interea mixtis lustrabo Maenala Nymphis,
Aut acres venabor apros. non me ulla vetabunt
Frigora Parthenios canibus circundare saltus.
Jam mihi per rupes videor lucosque sonantes
Ire: libet Partho torquere Cydonia cornu
Spicula: tanquam haec fint nostri medicina fu-
Aut deus ille malis hominum mitescere difcat. Jam neque Hamadryades rurfum, nec carmina
Ipsa placent: ipsae rurfum concedite sylvae.
Non illum noftri possunt mutare labores;
Nec si frigoribus mediis Hebrumque bibamus, 65
Sithoniasque nives hyemis fubeamus aquofae :
Nec fi, cum moriens alta liber aret in ulmo,
Aethiopum versemus oves fub fidere Cancri.
Omnia vincit amor; et nos cedamus amori.
|