PETER THE VENERABLE.

XXX. DE RESURRECTIONE DOMINI.

ORTIS portis fractis, fortis
Fortior vim sustulit;

Et per crucem regem trucem
Infernorum perculit.

Lumen clarum tenebrarum
Sedibus resplenduit ;

Dum salvare, recreare,
Quod creavit, voluit.
Hinc Creator, ne peccator
Moreretur, moritur;
Cujus morte novâ sorte
Vita nobis oritur.

Inde Sathan victus gemit,
Unde victor nos redemit;
Illud illi fit letale,
Quod est homini vitale,
Qui, dum captat, capitur,
Et, dum mactat, moritur.
Sic decenter, sic potenter
Rex devincens inferos,
Linquens ima die primâ,
Rediit ad superos.

XXX. Bibliotheca Cluniacensis, Paris, 1614, p. 1349.

5

10

15

20

Resurrexit, et revexit
Secum Deus hominem,
Reparando quam creando
Dederat originem.
Per Auctoris passionem
Ad amissam regionem

Primus redit nunc colonus :
Unde lætus fit hic sonus.

25

30

XXXI. IN RESURRECTIONE DOMINI.

PONE luctum, Magdalena,

Et serena lacrymas;
Non est jam Simonis cœna,
Non cur fletum exprimas;
Causæ mille sunt lætandi,
Causæ mille exultandi:
Alleluia resonet.

Sume risum, Magdalena,
Frons nitescat lucida;
Demigravit omnis pœna,
Lux coruscat fulgida;

Hæc est illa fœmina,
Cujus cuncta crimina
Ad Christi vestigia

5

XXXI. [Walraff,] Corolla Hymnorum, p. 36; Daniel, Thes. Hymnol. vol. ii. p. 365.

Ejus lavit gratia.

Quæ dum plorat, et mens orat,
Facto clamat quod cor amat

Jesum super omnia;
Non ignorat quem adorat,
Quid precetur; sed deletur
Quod mens timet conscia.

10

3. Simonis cana] This identification of Mary Magdalene and "the woman that was a sinner" (Luke vii. 37) runs through all the theology of the Middle Ages; constantly recurring in the hymns; thus in the Dies Ira; and in another hymn, published, I believe, for the first time in the Missale de Arbuthnott, 1864, p. 176; where of Mary Magdalene it is said:

XXXII. Clichtoveus, Elucidat. Eccles. p. 173; Daniel, Thes. Hymnol. vol. v. p. 194; Gautier, Adam de S. Victor, vol. i. p.

54.

16. qui nos circuit] Cf. 1 Pet. v. 8 (Vulg.).

M