CARMEN VI. Natalis Iuno, sanctos cape turis honores, Sit iuveni grata, ac, veniet quum proximus annus, CARMEN VII. Tandem venit amor, qualem texisse pudore, quam nudasse alicui, sit mihi fama minor. Exorata meis illum Cytherea Camenis attulit, in nostrum deposuitque sinum. Exsolvit promissa Venus: mea gaudia narret, dicetur si quis non habuisse suam. Non ego signatis quidquam mandare tabellis, ne legat id nemo quam meus ante, velim, 10 5 5 sed peccasse iuvat; vultus componere famae CARMEN VIII. Invisus natalis adest, qui rure molesto Iam, nimium Messala mei studiose, quiescas, Hic animum sensusque meos abducta relinquo, CARMEN IX. Scis, iter ex animo sublatum triste puellae? CARMEN X. Gratum est, securus multum quod iam tibi de me solliciti sunt pro nobis, quibus illa dolori est, CARMEN XI. Estne tibi, Cerinthe, tuae pia cura puellae, 5 5 5 Ah mihi quid prosit morbos evincere, si tu nostra potes lento pectore ferre mala? CARMEN XII. Ne tibi sim, mea lux, aeque iam fervida cura, CARMEN XIII. Nulla tuum nobis subducet femina lectum; Atque utinam possis uni mihi bella videri, Nil opus invidia est; procul absit gloria vulgi; qui sapit, in tacito gaudeat ille sinu. Sic ego secretis possim bene vivere silvis, deos. Nunc tu fortis eris, nunc tu me audacius ures: hoc peperit misero garrula lingua malum. Iam faciam, quodcunque voles, tuus usque maneho, 10 15 20 nec fugiam notae servitium dominae; sed Veneris sanctae considam vinctus ad aras; haec notat iniustos, supplicibusque favet. CARMEN XIV. Rumor ait crebro, nostram peccare puellam. Nunc ego me surdis auribus esse velim. Crimina non haec sunt nostro sine iacta dolore. Quid miserum torques, rumor acerbe? Tace Te CARMEN XV. DOMITII MARSI. quoque Virgilio comitem non aequa, Tibulle, mors iuvenem campos misit ad Elysios, ne foret, aut elegis molles qui fleret amores, aut caneret forti regia bella pede. |