dux bonae Veneris, boni coniugator amoris.
Quis deus magis ah magis est petendus amantibus? Quem colent homines magis coelitum? O Hymenaee Hymen, Hymen o Hymenaee.
Te suis tremulus parens invocat: tibi virgines zonula soluunt sinus: te te, Hymen, cupida novus captat aure maritus.
Tu fero iuveni in manus floridam ipse puellulam matris e gremio suae dedis, o Hymenaee Hymen, Hymen o Hymenaee.
Nil potest sine te Venus, famâ quod bona comprobet, commodi capere: at potest, te volente. Quis huic deo compararier ausit? Nulla quit sine te domus liberos dare, nec parens stirpe cingier at potest, te volente. Quis huic deo compararier ausit?
Quae tuis careat sacris, non queat dare praesides terra finibus: at queat,
te volente. Quis huic deo compararier ausit?
Claustra pandite ianuae: virgo adest. Viden' ut faces splendidas quatiunt comas? Sed moraris; abit dies: prodeas, nova nupta. Tardet ingenuus pudor: quae tamen magis audiens flet, quod ire necesse sit. Sed moraris; abit dies:
prodeas, nova nupta.
Flere desine. Non tibi, Au- runculeia, periculum est, ne qua femina pulchrior clarum ab Oceano diem viderit venientem.
Talis in vario solet divitis domini hortulo stare flos hyacinthinus. Sed moraris, abit dies: prodeas, nova nupta.
Prodeas, nova nupta, si
nostra verba. Viden'? faces
aureas quatiunt comas:
prodeas, nova nupta.
Non tuus levis in mala deditus vir adultera, probra turpia persequens,
a tuis teneris volet secubare papillis:
lenta, qui, velut adsitas vitis implicat arbores, implicabitur in tuum complexum. Sed abit dies: prodeas, nova nupta.
O cubile, quot (o nimis candido pede lecti)
quae tuo veniunt hero, quanta gaudia, quae vaga nocte, quae medio die gaudeat! Sed abit dies: prodeas, nova nupta.
Tollite, o pueri, faces: flammeum videor venire. Ite, concinite in modum: Io Hymen Hymenaee io, io Hymen Hymenaee.
Ne diu taceat procax fescennina locutio, neu nuces pueris neget desertum domini audiens concubinus amorem.
Da nuces pueris, iners concubine: satis diu lusisti nucibus: lubet
iam servire Thalassio. Concubine, nuces da.
Sordebant tibi villicae,
concubine, hodie atque heri: nunc tuum cinerarius tondet os. Miser, ah miser concubine, nuces da.
Diceris male te a tuis unguentate glabris marite abstinere: sed abstine. Io Hymen Hymenaee io, io Hymen Hymenaee.
Scimus, haec tibi qua sola cognita: sed marito ista non eadem licent. Io Hymen Hymenaee io, io Hymen Hymenaee.
Nupta, tu quoque, quae tuus vir petet, cave ne neges:
# ne petitum aliunde eat. Io Hymen Hymenaee io, io Hymen Hymenaee. En tibi domus ut potens et beata viri tui, quae tibi sine fine erit, (lo Hymen Hymenaee, io: io Hymen Hymenaee)
usque dum tremulum movens
cana tempus anilitas omnia omnibus annuit.
Io Hymen Hymenaee io, io Hymen Hymenaee. Transfer omine cum bono limen aureolos pedes, rasilemque subi forem. Io Hymen Hymenaee io, io Hymen Hymenaee. Aspice, unus ut accubans vir tuus Tyrio in toro totus immineat tibi. Io Hymen Hymenaee io, Hymen Hymenaee.
Illi non minus ac tibi pectore uritur intimo flamma, sed penite magis. Io Hymen Hymenaee io, io Hymen Hymenaeè. Mitte brachiolum teres, praetextate, puellulae. Iam cubile adeat viri. Io Hymen Hymenaee io, io Hymen Hymenaee. Vos bonae senibus bonis cognitae bene feminae, collocate puellulam. Io Hymen Hymenaee io, io Hymen Hymenaee. Iam licet venias, marite: uxor in thalamo est tibi ore floridulo nitens :
« السابقةمتابعة » |