Continuo hos inter rex, nec non regia coniux Clauduntur medii: duo dehinc utrinque corufci Auratis equites fagulis, criftisque decori
Cornipedes in aperta parant certamina Martis.. Tum geminae, velut extremis in cornibus arces Hinc atque hinc altis ftant propugnacula muris, Quas dorfo immanes geftant in bella Elephanti. Poftremo fubeunt octo hinc atque inde fecundis Ordinibus pedites caftrisque armantur utrisque, Armigeri partim regis, partimque miniftrae Virginis armifonae, quae prima pericula belli, Congreffusque ineant primos, pugnamque lacef- fant.
Non aliter campis legio fe buxea utrinque Compofuit duplici digeftis ordine turmis, Adverfisque ambae fulferę coloribus alae, Quam Gallorum acies, Alpino frigore lactea Corpora, fi tendant albis in praelia fignis, Aurorae populos contra, et Phaethonte peruftos Infano Aethiopas, et nigri Memnonis alas.
Tum pater Oceanus rurfus fic ore locutus: Coelicolae iam quaenam acies, quae caftra vide
Difcite nunc (neque enim funt haec fine legibus ar- ma)
Certandi leges, nequeant quas tendere contra. Principio alterni reges in praelia mittunt Quem pugnae numero ex omni elegere fuorum. Si niger arma ferens primus proceffit in aequor, Continuo aduerfum femper fe candidus offert; Nec plures licet ire fimul, facto agmine in ho- ftem.
Propofitum cunctis unum, ftudium
Obfeffos reges inimicae claudere gentis,
Ne quo impune queant fugere, atque inftantia
Evitare: etenim capiunt ita praelia finem. Haud tamen interea cuneis obftantibus ultro
Parcunt; fed citius quo regem fternere leto Defertum evaleant, caedunt ferro obvia paffim Agmina: rarefcunt hic illic funere femper Utraque caftra novo, magis ac magis area belli Picturata patet; fternuntque caduntque viciffim. Sed caedentem opus eft fublati protinus hoftis Succeffiffe loco, et conatus vindicis alae Suftinuiffe femel: mox, fi vitaverit ictum, Inde referre licet fe in tutum praepete planta. At pedites prohibent leges certaminis unos, Cum femel exierint, (facilis iactura) reverti. Nec vero inceffus cunctis bellantibus idem, Pugnandive modus: pedites in praelia euntes Evaleant unam tantum transmittere fedem; Inque hoftem tendunt adverfi, et limite recto. Congreffu tamen in primo fas longius ire,
Et duplicare gradus conceffum; at cominus ho- ftem
Cum feriunt, ictum obliquant, et fulnera furtim Intentant femper lateri, cavaque ilia caedunt. Sed gemini claudunt aciem qui hinc inde Ele- phanti,
Cum turres in bella gerunt, ac praelia mifcent; Recta fronte valent dextra, laevaque, retroque, Ferre aditum contra, campumque impune per
Proruere, ac totis paffim dare funera caftris. Ne tamen obliquis occultent nixibus ictum; Qui tantum mos conceffus pugnantibus arcu, Dilectis Marti ante alios: nam femper uterque Fertur in obliquum, fpatiis nigrantibus alter, Alter candenti femper fe limite verfat; Directisque ineunt ambo fera bella fagittis, Nec variare licet, quamvis fas ire per omnem Hinc atque hinc campum, atque omnes percurrere fedes.
Infultat fonipes ferus, atque repugnat habenis: Nunquam continuo ftipata per agmina ductu Procurrit: tantum furfum fefe arduus effert Semper, et in gyrum greffus magno impete lunat
Curvatos, duplicemque datur transmittere fedem. Si nigrante prius campo expectaverit, album Mox petere, et fedis femper mutare colorem Lex iubet, ac certo femper fe fiftere faltu. At regina, furens animis, pars optima belli, In frontem, in terga, ac dextram, laevamque mo-
Itque iter obliquum, fed femper tramite recto Procedit; neque enim curvato infurgere faltu Cornipedum de mora licet: non terminus olli, Nec curfus meta ulla datur: quocunque libido Impulerit, licet ire; modo ne ex agmine quis-
Hoftilive, fuove aditus occludat eunti.
Nulli etenim fuper educto fas agmina faltu Tranfiliiffe': equiti tantum haec conceffa pote- ftas.
Cautius arma movent gentis regnator uterque, In quibus eft omnis fpes, ac fiducia belli. Omnibus, incolumi rege, ftat cernere ferro; Sublato, pugna excedunt, et caftra relinquunt: Ille adeo in bello captus fecum omnia vertit. Ergo haerens cun&tatur; eum venerantur, et
Agmine circumftant denfo, mediumque tuen
Utque armis faepe eripiant, fua corpora bello Obiiciunt, mortemque optant pro rege pacifci. Non illi ftudium feriendi, aut arma ciendi: Se tegere eft fatis, atque inftantia fata cavere. Haud tamen obtulerit fe quisquam impune propin-
Obvius; ex omni nam fummum parte nocendi Ius habet: ille quidem haud procurrere longius au- fit:
Sed poftquam aufpiciis primis progressus ab aula Mutavit fedes proprias, non amplius uno Ulterius fas ire gradu, feu vulneret hoftem, Séu vim tela ferant nullam, atque innoxius erret. Hic mos certandi, haec belli antiquiffima iura. Nunc aciem inter fe certantes cernite utramque.
Sic ait: at quoniam, quoties fera bella fatî- gant
Mortales, fuperi, ftudiis diverfa foventes, Ipfi etiam inter fefe odiis bellantur iniquis, Maximaque interdum toto ardent praelia coelo; Iuppiter omnipotens folio rex farus ab alto. Omnes abftinuiffe iubet mortalibus armis; Atque minis, ne quem foveant, perterret acerbis. Tum Phoebum vocat intonfum, Atlantisque nepo-
Egregium furto peperit quem candida Maia, Infignes ambos facie, et florentibus annis. Nondum Mercurius levibus talaria plantis Addiderat; nondum Titania lumina agebat Per liquidum curru gemmato Phoebus Olympum, Tantum humeros pharetra infignis, et crinibus au- reis.
Hos pater adverfis folos decernere iuffit Inter fe ftudiis, et ludicra bella fovere, Ac partes tutari ambas, quas vellet uterque: Nec non propofuit victori praemia digna.
S. von ihm B. I. S. 341. Sein berühmtestes und ausführlichstes lateinisches Gedicht trägt die Vorschriften des Gartenbaues, in vier Büchern, vor, und ist ganz in der Manier, aber nicht in dem Geißte Virgil's geschrieben, wenn gleich die meisten franzdfischen Kunstrichter ihm faßt gleichen Nang mit diesem seinem Muster geben. Das Bestreben, überall Schmuck und Verzierung einzuweben, ist überall zu fichtbar; und Dusch tadelt mit Recht in seinen Briefen zur Bildung des Geschmacks (Th. I. n. A. Br. 7. 8.) den uns schicklichen und oft ganz widersinnigen Gebrauch, den sich Rapin von der mythologischen und allegorischen Dichtung zu machen erlaubt hat. Der Inhalt der hier mitgetheilten Stelle ist Unterricht über den Anbau und die Wartung des Obftes, und Empfehlung ländlichen Fleisses durch seine ehe malige Würde.
HORTORVM, L. IV. v. 1. ff.
Nec te, quae virides regnas tam laeta per hortos
Non dicam, Pomona: tuis hic omnia quando Muneribus funt plena, tuoque affurgit honori Autumnus, viridi praecinatus tempora ramo. Quae tibi pars etiam noftri fpectanda laboris, Lamionide, poftquam praefertim, te duce, coeptum Crevit opus, pelagoque dedit fua vela patenti. Et quamquam vultu leges Aftraea fevero Imponat per te populis, luxumque refraenet: Te tamen et ruris dantem praecepta colendi Vidimus et morem arboribus, legesque feren.
Namque omnes cultus fpecies genera omnia foe
Arborei proftant per te defcripta colonis.
« السابقةمتابعة » |