Fessos diurno dum levat
Labore nocturnus sopor,
Defende, Pastor, bestiis
Tuas ab infestis oves.

Qui natus es de Virgine
Jesu, tibi sit gloria,

Cum Patre, cumque Spiritu,
In sempiterna secula.

HYMNUS 14.

GRATES peracto jam die
Deus, tibi persolvimus :
Pronoque dum nox incipit,
Prosternimus vultu preces.

Quod longa peccavit dies,
Amarus expiet dolor:

Somno gravatis ne nova

Infligat hostis vulnera.

Infestus usque circuit Quærens leo quem devoret:

Umbrâ sub alarum tuos

Defende filios, Pater.

Oh! quando lucescet tuus
Qui nescit occasum dies;
Oh! quando sancta se dabit
Quæ nescit hostem, patria?

Deo Patri sit gloria,
Ejusque soli Filio,

Sancto simul cum Spiritu,
Nunc et per omne seculum.

HYMNUS 15.

Он Splendor æterni Patris, Tu Christe, qui verus dies, Et vera lux de lumine Mentis fugas caliginem:

En solis abscessit jubar, Noctisque succedunt vices: Qui prosperum donas diem, Da tuta noctis otia.

Si clausa torpent lumina,
Suspiret ad te mens vigil,
Potente qui te diligunt
Servos tuere dexterâ.

Tu quos molesti corporis
Gravis retardat sarcina,
Fac mentis alis libero
Sursûm volatu tendere.

spes salutis unica
Votis adesto supplicum;
Defende quos mercatus es
Mercede fusi sanguinis.

Deo Patri sit gloria,
Ejusque soli Filio,

Sancto simul cum Spiritu,
Nunc et per omne seculum.

HYMNUS 16.

JESU, redemptor seculi,
Qui tertio post funera

Redux ab inferis die
Mortem resurgendo necas;

Nox atra jam terras premet,
Mergetque somno lumina :
Hostis furorem perfidi
Artesque cæcas disjice.

Ut justa dum curas levat
Et corpus instaurat quies,
Sic membra somnus occupet
Ne corda torpor opprimat.

Da, Christe, nos tecum mori,
Tecumque da resurgere:
Terrena da contemnere,
Amare da cœlestia.

Sit laus Patri, laus Filio,
Qui nos, triumphatâ nece,
Ad astra secum dux vocat,
Compar tibi laus, Spiritus.

HYMNUS 17.

DEI Canamus gloriam,
Cœlum secundo qui die
Expandit, admirabile
Mortalibus spectaculum.

Poli stupemus alveo
Stagnare pensiles lacus:

Hinc imbre terras fertili
Cœlestis irrorat Pater.

Quam præparas nobis, Deus
Hæc est imago gratiæ:
Hæc rore stillans uberi
Cordis penetrat intima.

Hanc qui fideli combibunt
Aquam salubrem pectore,
In his ad æternas domos
Miro resultat impetu.

Beata gens, quam prodiga
Ditare non cessas manu!
Amoris hæc memor tui,
Amoris et reddat vices.

Deo Patri sit gloria
Ejusque soli Filio,

Sancto simul cum Spiritu
In sempiterna secula.

L

HYMNUS 18.

NIL laudibus nostris eges,
Sed filios amas, Pater,
Multaque cœlestem prece
Vis provocari gratiam.

Tui profunda consilî
Noctis canat silentium ;
Tuæ jubar clementiæ
Splendor diei prædicat.

Tantis minor miraculis
Mens obstupet, vox deficit:
Tacere sed totis nequit
Amor medullis æstuans.

Erumpat ergo te memor Clamet parentem, qui mala Præsentis ævi mitigas,

Spondes futuri præmia.

Huc vota tendunt cordium, Infirma sed tardat caro: Quæ ducit ad te, da sequi Dux ipse Jesu, semitam.