HYMNUS 29.

JAM sanctius moves opus,
Tecum, Deus, deliberans:

Mundo recenti Principem,
Tibique præconem paras.

Homo creatur: hunc sacro
Coelestis oris habitu
Succendis, et vivam tui
Spirare das imaginem.

Ergo per omnes æquoris
Telluris omnes et sinus
Regnabit; at memor sui
Deo minorem se gerat.

Heu cœca cordis pravitas!
Jugum rebellis excutit:
Deo superbus nec timet
quare pulvis verticem.

Hinc quanta luctuum cohors
Incumbit orbi perdito!

Oh Christe, ni feras opem
Spes ipsa sontes deseret.

Qui nos creavit, laus Patri:
Qui nos redemit, Filio;
Cujus movemur habitu

Par sit tibi laus, Spiritus.

HYMNUS 30.

ULTRICIBUS nos undique
Dum saucias telis, Deus,
Quis ferre te præter, queat
Mærentibus solatium?

Mundus facessat: nil opis
Favore præstat futili
Fallacibus quin asperat
Alitque fomentis malum.

Flagella nos terrent tua,
Non illa spem demunt tamen:
Quæ ferre nos jubes, Pater,
Fiunt medela vulnerum.

Quid ergo cessas? ingruunt
Intus forisque prælia:
Hostine præda mens erit
Christi redempta sanguine?

Audis precantes, anxiæ

Spes blanda jam menti redit: Oh Christe, tetros mors tua Mortis pavores discutit.

Sit Trinitati gloria

Quæ sic flagellis quos amat

Exercet, ut clementiæ

Rursùm recordetur suæ.

HYMNUS 31,

LUGETE, pacis angeli,
Mortalis en ultro Deus,

Culpæ gerens imaginem

Pœnam nocentûm sustinet.

Amoris Oh, Miraculum!
Oh, cordis humani stupor!
Insons Deus neci datur:
Pigebit et sontes pati?

Nos sempiternis crux tua
Oh Christe, flammis eruit:
Hìc ure vindex, hìc seca,
Parcas in æternum modo.

Caro reclamat: sed Patris
Urget voluntas; nos tuâ
Virtute da fortes sequi
Jesu, quod exemplo doces.

Livore sanatos tuo

Tuoque lotos sanguine

Peccando ne novam sinas
Parare nos tibi crucem.

Qui Filium tradit, Patri, Natoque sit laus victimæ: Par sit tibi laus, qui sacram Succendis aram, Spiritus.

HYMNUS 32.

TANDEM peractis, oh Deus!
Sexto dierum limite,
Ponis modum laboribus,
Orbique plaudis condito.

At dum perenni septimam
Lucem quieti consecras,
En te reposcit denuo
Novus creatorem labor.

Te cuncta nempe prædicant;
Te terra, pontus, sidera,
Cantu celebrant æmulo:
Peccator unus dissonat.

Tu pectus aufer saxeum,
Tu carneum pectus crea:
Et caritatis uberes

Fructus canent hymnum tibi.

Hæc te juvant præconia,
Si facta voci consonent:
Sic efficaci flectitur

Divina majestas prece

Æterna laus et gloria

Uni sit et trino Deo :
Qui cuncta nutu condidit,
Nutuque servat condita.

HYMNUS 33.

RERUM Creator omnium,
Nostros labores adjuva:
Ut casta Christi nomine
Nos vita dignos arguet.

Tu nempe sanctus et potens,
Placere das solus tibi:

Tu legis auctor das sequi
Quod lege præmonstras iter.

Cingunt iter pericula,
Tu lubricos firma pedes;
Et certiore fervidi.

Pergemus ad metam gradu.

Oh! meta felix, pax ubi
Et vera nos manet quies:
Ubi voluptatis sacro
Torrente potabis tuos.

Te mens, Oh alma Trinitas,
Anhelat ardens, te sitit:
Tua redemptis gratiâ
Æterna redde præmia.

M