Boëthius und seine Stellung zum ChristentumeG. J. Manz, 1885 - 314 من الصفحات |
طبعات أخرى - عرض جميع المقتطفات
عبارات ومصطلحات مألوفة
allerdings Anicier Ansicht Aristoteles ausdrücklich Bedeutung beiden besonders Beweis Boë boëthianischen Böse Calvenzano Cassiodor Christen Christentum christlichen Christus cons consolatione philosophiae deffen Deus dieſe Dreifaltigkeit durchaus dürfte Einfluß einzelne enim Entwicklung erklären Erörterungen ersten Eutyches Ewigkeit Fatum finden Frage ganzen Gedanken Geist Gesinnung gewiß giebt Glauben Gott göttlichen griechischen Grund Handschriften heiligen Hormisdas Irrlehre iſt Jahrhunderte jezt Kapitel katholische Kirchenlehre kirchlichen konnte Konsolation kurz läßt Lehre lezten lich Materie Menschen menschliche Natur metr Migne Monophysiten Monophysitismus muß müſſe Nestorius Patrizier Person Philosophen philoſophiſchen Plato Prädikamente pros quae quod quum Relation römischen Senates Säße Schluß Schrift de trinitate Schriften des Boëthius ſei ſein ſeine ſelbſt ſich ſondern spricht Stelle substantia Symmachus System des Boëthius Theodorich theologischen theologischen Abhandlungen theologischen Schriften thius trinitariſchen trinitate Trost der Philosophie Überschrift unserer Schrift Verfaffer Verfaſſer vero verschiedenen Vorsehung Welt Werke des Boëthius Wesen wieder Wissenschaft wohl Worte Zeugnis zwei Naturen
مقاطع مشهورة
الصفحة 58 - Quell'avvocato de' templi cristiani, Del cui latino Agostin si provvide. Or, se tu l'occhio della mente trani Di luce in luce, dietro alle mie lode, Già dell'ottava con sete rimani. Per vedere ogni ben dentro vi gode L'anima santa, che il mondo fallace Fa manifesto a chi di lei ben ode. Lo corpo ond'ella fu cacciata giace Giuso in Cieldauro, ed essa da martiro E da esilio venne a questa pace.
الصفحة 97 - ... suis quaeque nectit ordinibus. Providentia namque cuncta pariter quamvis diversa, quamvis infinita complectitur, fatum vero singula digerit in motum locis, formis ac temporibus distributa, ut haec temporalis ordinis explicatio in dininae mentis adunata prospectum providentia sit, eadem vero adunatio digesta atque explicata temporibus fatum vocetur.
الصفحة 199 - Est enim intellectibile, quod unum atque idem per se in propria semper divinitate consistens nullis unquam sensibus sed sola tantum mente intellectuque cpitur, quae res ad speculationem Dei atque ad animae incorpoaralitatem considerationemque verae philosophiae indagatione componitur.
الصفحة 101 - ... illud certe manifestum est immobilem simplicemque gerendarum formam rerum esse providentiam, fatum vero eorum, quae divina simplicitas gerenda disposuit, mobilem nexum atque ordinem temporalem.
الصفحة 103 - Hoc igitur modo quidquid a bono deficit esse desistit; quo fit ut mali desinant esse quod fuerant, sed fuisse homines adhuc ipsa humani 50 corporis reliqua species ostentat.
الصفحة 192 - In rébus enim creatis atque mutabilibus quod non secundum substantiam dicitur, restât ut secundum accidens dicatur : omnia enim accidunt eis, quae vel amitti possunt vel minui, et magnitudines et qualitates...
الصفحة 52 - Aristotele conscriptum sit, id omne ordinatum transferam atque etiam quodam lumine commentationis inlustrem omnesque Platonis dialogos vertendo vel etiam commentando in Latinam redigam formam; his peractis non equidem contempserim Aristotelis Platonisque sententias in unam quodammodo revocare concordiam eosque non ut plerique dissentire in omnibus, sed in plerisque et his in philosophia maximis consentire demonstrem»1.
الصفحة 196 - For place is predicated 6 ie according to their substance. homine uel de deo praedicari potest, de homine ut in foro, de deo ut ubique, sed ita ut non quasi ipsa sit res id quod praedicatur de qua dicitur.
الصفحة 192 - Deus bonitati suae, atque illa bonitas non substantia sit vel potius «ssentia, neque ipse Deus sit bonitas sua, sed in illo sit tanquam in subjecto : unde manifestum est Deum abusive substantiam vocari, ut nomine usitatiore intellegatur essentia, quod vere ac proprie dicitur ; ita ut fortasse solum Deum dici oporteat essentiam.
الصفحة 278 - Christus, Dei Filius, Deus et Homo est; Deus est ex substantia Patris, ante saecula genitus : et Homo est ex substantia Matris, in saeculo natus ; Perfectus Deus, perfectus Homo : ex anima rationali et humana carne subsistens ; jEqualis Patri secundum Divinitatem : minor Patre secundum Humanitatem.