Servitio premet, ac victis dominabitur Argis. Nascetur pulchra Troianus origine Caesar, Imperium Oceano, famam qui terminet astris, Julius, a magno demissum nomen Iülo, Hunc tu olim coelo, spoliis Orientis onustum, Adcipies secura. vocabitur hic quoque votis. Aspera tum positis mitescent saecula bellis. Cana Fides, et Vesta, Remo cum fratre Quirinus Jura dabunt: dirae ferro et conpagibus artis Claudentur Belli portae: Furor inpius intus Saeva sedens super arma, et centum vinctus aënis Post tergum nodis, fremet horridus ore cruento,
Haec ait: et Maia genitum demittit ab alto; Ut terrae, utque novae pateant Carthaginis arces Hospitio Teucris: ne fati nescia Dido Finibus arceret: volat ille per aëra magnum Remigio alarum, ac Libyae citus adstitit oris. Et jam jussa facit: ponuntque ferocia Poeni Corda, volente deo. in primis regina quietum Adcipit in Teucros animum, mentemque benignam.
At pius Aeneas, per noctem plurima volvens, Ut primum lux alma data est, exire, locosque Explorare novos; quas vento adcesserit oras, Qui teneant, nam inculta videt, hominesne, feraene, Quaerere constituit, sociisque exacta referre. Classem in convexo nemorum, sub rupe cavata, Arboribus clausam circum atque horrentibus umbris Occulit. ipse uno graditur comitatus Achate; Bina manu lato crispans hastilia ferro, Cui mater media sese tulit obvia silva, Virginis os habitumque gerens, et virginis arma Spartanae: vel qualis equos Threïssa fatigat Harpalyce, volucremque fuga praevertitur Eurum.
Namque humeris de more habilem suspenderat arcum Venatrix, dederatque comam diffundere ventis; Nuda genu, nodoque sinus conlecta fluentis. Ac prior, Heus, inquit, juvenes, monstrate mearum Vidistis si quam hic errantem forte sororum, Succinctam pharetra et maculosae tegmine lyncis, Aut spumantis apri cursum clamore prementem. Sic Venus; et Veneris contra sic filius orsus : Nulla tuarum audita mihi neque visa sororum, O, quam te memorem? virgo. namque haud tibi voltus Mortalis, nec vox hominem sonat : o dea certe; An Phoebi soror, an Nympharum sanguinis una ? Sis felix, nostrumque leves quaecumque laborem : Et quo sub coelo tandem, quibus orbis in oris Jactemur, doceas. ignari hominumque locorumque Erramus, vento huc et vastis fluctibus acti. Multa tibi ante aras nostra cadet hostia dextra. Tum Venus: Haud equidem tali me dignor honore: Virginibus Tyriis mos est gestare pharetram, Purpureoque alte suras vincire cothurno. Punica regna vides, Tyrios, et Agenoris urbem : Sed fines Libyci, genus intractabile bello. Imperium Dido Tyria regit urbe profecta, Germanum fugiens. longa est injuria, longae Ambages. sed summa sequar fastigia rerum. Huic conjunx Sycchaeus erat, ditissimus agri Phoenicum, et magno miserae dilectus amore : Cui pater intactam dederat, primisque jugarat Ominibus. sed regna Tyri germanus habebat Pygmalion, scelere ante alios inmanior omnis. Quos inter medius venit furor. ille Sychaeum Inpius ante aras, atque auri caecus amore, Clam ferro incautum superat, securus amorum
![[ocr errors]](https://books.google.com.eg/books/content?id=doNbYM7tVDkC&hl=ar&output=html_text&pg=PA124&img=1&zoom=3&q=Dido&cds=1&sig=ACfU3U05rf7gNZUwZstnW0sHoXX-JcBBFw&edge=0&edge=stretch&ci=772,228,9,13)
Germanae: factumque diu celavit, et aegram, Multa malus simulans, vana spe lusit amantem. Ipsa sed in somnis inhumati venit imago Conjugis; ora modis adtollens pallida miris, Crudelis aras, trajectaque pectora ferro Nudavit; caecumque domus scelus omne retexit. Tum celerare fugam, patriamque excedere suadet, Auxiliumque viae veteres tellure recludit Thesauros, ignotum argenti pondus et auri. His conmota fugam Dido sociosque parabat. Conveniunt, quibus aut odium crudele tyranni, Aut metus acer erat: naves, quae forte paratae, Conripiunt, onerantque auro. portantur avari Pygmalionis opes pelago. dux femina facti. Devenere locos, ubi nunc ingentia cernes Moenia, surgentemque novae Carthaginis arcem : Mercatique solum, facti de nomine Byrsam, Taurino quantum possent circumdare tergo. Sed vos qui tandem, quibus aut venistis ab oris, Quove tenetis iter ? quaerenti talibus ille Suspirans, imoque trahens a pectore vacem:
O dea, si prima repetens ab origine pergam, Et vacet annalis nostrorum audire laborum ; Ante diem clauso conponet vesper Olympo. Nos Troia antiqua, si vestras forte per auris Troiae nomen iit, diversa per aequora vectos Forte sua Libycis tempestas adpulit oris. Sum pius Aeneas, raptos qui ex hoste Penatis Classe veho mecum, fama super aethera notus. Italiam quaero patriam, genus ab Jove summa. Bis denis Phrygium conscendi navibus aequor, Matre dea monstrante viam, data fata secutus; Vix septem convalsae undis Euroque supersunt.
Ipse ignotus, egens, Libyae deserta peragro, Europa atque Asia pulsus. nec plura querentem Passa Venus medio sic interfata dolore est :
Quisquis es, haud, credo, invisus coelestibus auras Vitalis carpis, Tyriam qui adveneris urbem, Perge moda, atque hinc te reginae ad limina perfer. Namque tibi reduces socios classemque relatam Nuntio, et in tutum versis Aquilonibus actam; Ni frustra augurium vani docuere parentes. Adspice bis senos, laetantis agmine, Cycnos, Aetheria quos labsa plaga Jovis ales aperto Turbabat coelo : nunc terras ordine longo Aut capere, aut captas jam despectare videntur. Ut reduces illi ludunt stridentibus alis, Et coetu cinxere polum, cantusque dedere; Haud aliter puppesque tuae, pubesque tuorum Aut portum tenet, aut pleno subit ostia velo. Perge modo, et qua te ducit via, dirige gressum,
Dixit, et avertens rosea cervice refulsit, Ambrosiaeque comae divinum vertice odorem Spiravere: pedes vestis defluxit ad imos, Et vera incessu patuit dea. ille, ubi matrem Adgnovit, tali fugientem est voce secutus : Quid natum totiens, crudelis tu quoque, falsis Ludis imaginibus ? cur dextrae jungere dextram Non datur, ac veras audire et reddere voces ? Talibus incusat, gressumque ad moenia tendit, At Venus abscuro gradientis aëre sepsit; Et multo nebulae circum dea fudit amictu : Cernere ne quis eos, neu quis contingere posset, Molirive moram, aut veniendi poscere caussas. Ipsa Paphum sublimis abit, sedesque revisit Laeta suas: ubi templum illi, centumque Sabaeo
Ture calent arae, sertisque recentibus halant. Conripuere viam interea, qua semita monstrat. Jamque adscendebant collem, qui plurimus urbi Inminet, adversasque adspectat desuper arces. Miratur molem Aeneas, magalia quondam : Miratur portas, strepitumque, et strata viarum. Instant ardentes Tyrii: pars ducere muros, Molirique arcem, et manibus subvolvere saxa : Pars optare locum tecto, et concludere sulco. Jura, magistratusque legunt, sanctumque senatum. Hîc portus alii effodiunt : hîc alta theatri Fundamenta locant alii; inmanisque columnas Rupibus excidunt, scenis decora alta futuris. Qualis apes aestate nova per florea rura Exercet sub sole labor; quom gentis adultos Educunt fetus, aut quom liquentia mella Stipant, et dulci distendunt nectare cellas: Aut onera adcipiunt venientum, aut agmine facto Ignavum, fucos, pecus a praesepibus arcent : Fervet opus, redolentque thymo fragrantia mella. O fortunati, quorum jam moenia surgunt! Aeneas ait, et fastigia suspicit urbis. Infert se septus nebula (mirabile dictu) Per medios, miscetque viris; neque cernitur ulli. Lucus in urbe fuit media, laetissimus umbrae, Quo primum jactati undis et turbine Poeni Effodere loco signum, quod regia Juno Monstrarat, caput acris equi; sic nam fore bello Egregiam, et facilem victu per saecula gentem. Hic templum Junoni ingens Sidonia Dido Condebat, donis opulentum et numine divae: Aerea cui gradibus surgebant limina, nexaeque Aere trabes: foribus cardo stridebat aënis.
![[ocr errors]](https://books.google.com.eg/books/content?id=doNbYM7tVDkC&hl=ar&output=html_text&pg=PA126&img=1&zoom=3&q=Dido&cds=1&sig=ACfU3U31ri-Xg8xBRNkRKbDJW18BXMqtjw&edge=0&edge=stretch&ci=859,781,11,29)
« السابقةمتابعة » |