εἶ Πέτρος, καὶ ἐπὶ ταύτῃ τῇ πέτρᾳ οἰκοδομήσω 1918,18. μου τὴν ἐκκλησίαν, καὶ πύλαι ᾅδου οὐ κατισχύI0.20,23. σουσιν αὐτῆς. 19 Καὶ δώσω σοι τὰς κλεῖς τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν, καὶ ὃ ἐὰν δήσῃς ἐπὶ τῆς γῆς ἔσται δεδεμένον ἐν τοῖς οὐρανοῖς, καὶ ὃ ἐὰν λύσῃς ἐπὶ τῆς γῆς ἔσται λελυμένον ἐν τοῖς οὐρα νοις. 20 Τότε διεστείλατο τοῖς μαθηταῖς ἵνα μη δενὶ εἴπωσιν ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ Χριστός. 31-33. 22. 21-23 21 Ἀπὸ τότε ἤρξατο ὁ Ἰησοῦς δεικνύειν τοῖς Marc. 8, μαθηταῖς αὐτοῦ ὅτι δεῖ αὐτὸν ἀπελθεῖν εἰς ἹεροLuc. 9, σόλυμα, καὶ πολλὰ παθεῖν ἀπὸ τῶν πρεσβυτέρων καὶ ἀρχιερέων καὶ γραμματέων, καὶ ἀποκτανθῆναι, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἐγερθῆναι. 22 Καὶ προσ λαβόμενος αὐτὸν ὁ Πέτρος ἤρξατο ἐπιτιμᾶν αὐτῷ λέγων· λεώς σοι, κύριε· οὐ μὴ ἔσται σοι τοῦτο. 23 Ὁ δὲ στραφεὶς εἶπεν τῷ Πέτρῳ· Ὕπαγε ὀπίσω μου, σατανᾶ· σκάνδαλον εἶ ἐμοῦ, ὅτι οὐ φρονεῖς 24-28 τὰ τοῦ θεοῦ ἀλλὰ τὰ τῶν ἀνθρώπων. 2 Τότε Ματε· δ' ὁ Ἰησοῦς εἶπεν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ· Εἴ τις θέλει Marc. 8, 34-9, I. 23.27. 27. Luc. 9, ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω 25 05 24 10,38, τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι. Lug. 14 γὰρ ἐὰν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει 25 10,39. αὐτήν· ὃς δ ̓ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἕνεκεν Luc. 17, ἐμοῦ, εὑρήσει αὐτήν. 26 Τί γὰρ ὠφελεῖται ἄνθρω12, 25. πος, ἐὰν τὸν κόσμον ὅλον κερδήσῃ, τὴν δὲ ψυχὴν 33. Ιο. 17, 31. Rom. 2, 6. αὐτοῦ ζημιωθῇ; ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα 27 Αα. τῆς ψυχῆς αὐτοῦ; 21 Μέλλει γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώ που ἔρχεσθαι ἐν τῇ δόξῃ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων αὐτοῦ, καὶ τότε ἀποδώσει ἑκάστῳ κατὰ τὴν πρᾶξιν αὐτοῦ. 28 Αμὴν λέγω ὑμῖν, εἰσίν τινες τῶν ὧδε ἑστώτων, οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσιν τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ. 19 Is. 22, 2e. 27 Ps. 61, 13. hanc petram aedificabo ecclesiam meam, et portae inferi non praevalebunt adversus eam. I0.20,23. 19 Et tibi dabo claves regni caelorum. Et 19 18,18. quodcumque ligaveris super terram, erit ligatum et in caelis: et quodcumque solveris super terram, erit solutum et in caelis. 20 Tunc praecepit discipulis suis ut nemini dicerent quia ipse esset Iesus Christus. 31-33. 21 Exinde coepit Iesus ostendere discipulis suis, 21-23 quia oporteret eum ire Ierosolymam, et multa pati Marc. 8, a senioribus, et Scribis, et principibus sacerdotum, Luc. 9, et occidi, et tertia die resurgere. 22 Et assumens eum Petrus, coepit increpare illum dicens: Absit a te, Domine: non erit tibi hoc. 23 Qui conversus, dixit Petro: Vade post me satana, scandalum es mihi: quia non sapis ea, quae Dei sunt, sed ea, quae hominum. 22. 24 Tunc Iesus dixit discipulis suis: Si quis vult 24-28 post me venire, abneget semetipsum, et tollat crucem suam, et sequatur me. Marc. 8, 34-39. Luc. 9, 23-27. 24 10,38. 25 Qui enim voluerit animam suam salvam facere, perdet eam: qui autem perdiderit animam Luc. 14, suam propter me, inveniet eam. 27. 25 10,39. 26 Quid enim prodest homini, si mundum uni- Luc. 17, versum lucretur, animae vero suae detrimentum 33. Io. patiatur? Aut quam dabit homo commutationem pro anima sua? 12, 25. 27 Filius enim hominis venturus est in gloria 27 Act. Patris sui cum angelis suis: et tunc reddet unicui- 17, 31. que secundum opera eius. 28 Amen dico vobis, sunt quidam de hic stantibus, qui non gustabunt mortem, donec videant Filium hominis venientem in regno suo. Rom. 2, 6. CAPUT XVII. Transfiguratio in monte. Ioannes alter Elias. Sanatio lunatici apostolorumque diffidentia. Stater ex pisce. 1-9 1 Καὶ μεθ ̓ ἡμέρας ἓξ παραλαμβάνει ὁ Ἰησοῦς Martu τὸν Πέτρον καὶ Ἰάκωβον καὶ Ἰωάννην τὸν ἀδελφὸν 9, 28-36· αὐτοῦ, καὶ ἀναφέρει αὐτοὺς εἰς ὄρος ὑψηλὸν κατ' 2-10. Luc. ἰδίαν, 2 Καὶ μετεμορφώθη ἔμπροσθεν αὐτῶν, καὶ ἔλαμψεν τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος, τὰ δὲ ἱμάτια αὐτοῦ ἐγένετο λευκὰ ὡς τὸ φῶς. 3 Καὶ ἰδοὺ ὤφθησαν αὐτοῖς Μωϋσῆς καὶ Ηλείας μετ' αὐτοῦ συνλαλοῦντες. 4 Αποκριθεὶς δὲ ὁ Πέτρος εἶπεν τῷ Ἰησοῦ· Κύριε, καλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι· εἰ θέλεις, ποιήσωμεν ὧδε τρεῖς σκηνάς, 5 3. 17. σοὶ μίαν καὶ Μωϋσεῖ μίαν καὶ Ἡλείᾳ μίαν. 5 Ἔτι Ρεπ αὐτοῦ λαλοῦντος ἰδοὺ νεφέλη φωτεινὴ ἐπεσκίασεν Μάτα! τι αὐτούς, καὶ ἰδοὺ φωνὴ ἐκ τῆς νεφέλης λέγουσα· 3, 23. Οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδό 1, 17. Marc. 1, 11. Luc. Marc. 9, 11-13. κησα· αὐτοῦ ἀκούετε. * Καὶ ἀκούσαντες οἱ μα θηταὶ ἔπεσαν ἐπὶ πρόσωπον αὐτῶν καὶ ἐφοβήθησαν σφόδρα. * Καὶ προσελθὼν ὁ Ἰησοῦς ἥψατο αὐτῶν καὶ εἶπεν· Εγέρθητε καὶ μὴ φοβεῖσθε. 8 Ἐπάραντες δὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτῶν οὐδένα εἶδον εἰ μὴ τὸν Ἰησοῦν μόνον. 9 Καὶ καταβαινόντων αὐτῶν ἐκ τοῦ ὄρους ἐνετείλατο αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς λέγων· Μηδενὶ εἴπητε τὸ ὅραμα ἕως οὗ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ. 10-13 10 Καὶ ἐπηρώτησαν αὐτὸν οἱ μαθηταὶ λέγον τες· Τί οὖν οἱ γραμματεῖς λέγουσιν ὅτι Ηλείαν δεῖ ἐλθεῖν πρῶτον; 11 Ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς· Ηλείας μὲν ἔρχεται καὶ ἀποκαταστήσει 12 13,14, πάντα 12 Λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι Ηλείας ἤδη ἦλθεν, 14, 10· καὶ οὐκ ἐπέγνωσαν αὐτόν, ἀλλ ̓ ἐποίησαν ἐν αὐτῷ 10 s. Mal. 4, 5 8. CAPUT XVII. Ioannes alter Elias. Transfiguratio in monte. Sanatio lunatici apostolorumque diffidentia. Stater ex pisce. 1 Et post dies sex assumit Iesus Petrum, et Iacobum, et Ioannem fratrem eius, et ducit illos in montem excelsum seorsum: 2 Et transfiguratus est ante eos. Et resplenduit facies eius sicut sol: vestimenta autem eius facta sunt alba sicut nix. 3 Et ecce apparuerunt illis Moyses, et Elias cum eo loquentes. 4 Respondens autem Petrus, dixit ad Iesum: Domine, bonum est nos hic esse: si vis, faciamus hic tria tabernacula, tibi unum, Moysi unum, et Eliae unum. 1-9 Marc. 9, 1-9. Luc. 9, 28-36. 2 Petr. 5 Adhuc eo loquente, ecce nubes lucida ob- 5 3, 17. umbravit eos. Et ecce vox de nube, dicens: Hic 1, 17. est Filius meus dilectus, in quo mihi bene com- Marc. 1, placui: ipsum audite. 6 Et audientes discipuli ceciderunt in faciem suam, et timuerunt valde. 7 Et accessit Iesus, et tetigit eos: dixitque eis: Surgite, et nolite timere. 8 Levantes autem oculos suos, neminem viderunt, nisi solum Iesum. 9 Et descendentibus illis de monte, praecepit eis Iesus, dicens: Nemini dixeritis visionem, donec Filius hominis a mortuis resurgat. II. Luc. 3, 22, Marc. 9, 10 Et interrogaverunt eum discipuli, dicentes: 10-13 Quid ergo Scribae dicunt quod Eliam oporteat primum venire? 11 At ille respondens, ait eis: Elias quidem venturus est, et restituet omnia. 10-12. 12 Dico autem vobis, quia Elias iam venit, et 1211,14; non cognoverunt eum, sed fecerunt in eo quae 14, 10. 10 s. Mal. 4, 5 s. ὅσα ἠθέλησαν. Οὕτως καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου μέλλει πάσχειν ὑπ ̓ αὐτῶν. 13 Τότε συνῆκαν οἱ μα· θηταὶ ὅτι περὶ Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ εἶπεν αὐτοῖς. 14 Καὶ ἐλθόντων αὐτῶν πρὸς τὸν ὄχλον, προσΜια ῆλθεν αὐτῷ ἄνθρωπος γονυπετῶν αὐτὸν 15 Καὶ Luc. 9, λέγων Κύριε, ἐλέησόν μου τὸν υἱόν, ὅτι σεληνιά374. ζεται καὶ κακῶς πάσχει πολλάκις γὰρ πίπτει εἰς 14-21 14-29. τὸ πῦρ καὶ πολλάκις εἰς τὸ ὕδωρ. 16 Καὶ προσ ἤνεγκα αὐτὸν τοῖς μαθηταῖς σου, καὶ οὐκ ἠδυνή θησαν αὐτὸν θεραπεῦσαι. 17. Αποκριθεὶς δὲ ὁ Ἰησοῦς εἶπεν· Ω γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμμένη, ἕως πότε ἔσομαι μεθ ̓ ὑμῶν; ἕως πότε ανέξομαι ὑμῶν; φέρετέ μοι αὐτὸν ὧδε. 18 Καὶ ἐπετίμησεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἐξῆλθεν ἀπ ̓ αὐτοῦ τὸ δαιμόνιον, καὶ ἐθεραπεύθη ὁ παῖς ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης. Τότε προσελθόντες οἱ μαθηταὶ τῷ Ἰησοῦ κατ' ἰδίαν εἶπον· Διατί ἡμεῖς οὐκ ἠδυνήθημεν ἐκ 20 Luc. βαλεῖν αὐτό; 20 Ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· Διὰ 17, 6· τὴν ἀπιστίαν ὑμῶν. Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, ἐὰν ἔχητε πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως, ἐρεῖτε τῷ ὄρει τούτῳ· Μετάβηθι ἐντεῦθεν ἐκεῖ, καὶ μεταβήσεται, καὶ οὐ δὲν ἀδυνατήσει ὑμῖν. 21 Τοῦτο δὲ τὸ γένος οὐκ ἐκπορεύεται εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ. 22 s. Marc. 9, 19 22 Αναστρεφομένων δὲ αὐτῶν ἐν τῇ Γαλιλαία 17. 18. εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Μέλλει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώ 30-32 που παραδίδοσθαι εἰς χεῖρας ἀνθρώπων, 23 Καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐτόν, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἐγερθή σεται. Καὶ ἐλυπήθησαν σφόδρα. Luc. 9, 43-45. 24 Ἐλθόντων δὲ αὐτῶν εἰς Καφαρναούμ προσἦλθον οἱ τὰ δίδραχμα λαμβάνοντες τῷ Πέτρῳ καὶ εἶπαν· Ὁ διδάσκαλος ὑμῶν οὐ τελεῖ τὰ δέδραχμα; 25 Λέγει· Ναί. Καὶ ὅτε εἰσῆλθεν εἰς τὴν 24 Ex. 30, 13. 4 Reg. 12, 4. |