205 Cuilibet effundit temeraria, veraque mendax Nunc minuit, modo confictis fermonibus auget. Sed tamen à noftro meruifti carmine laudes Fama, bonum quo non aliud veracius ullum, 195 Nobis digna cani, nec te memoraffe pigebit Carmine tam longo, fervati fcilicet Angli Officiis vaga diva tuis, tibi reddimus æqua. Te Deus, æternos motu qui temperat ignes, 199 Fulmine præmiffo alloquitur, terrâque tremente: Fama files? an te latet impia Papiftarum Conjurata cohors in meque meofque Britannos Et nova fceptrigero cædes meditata Iäcobo? Nec plura, illa ftatim sensit mandata Tonantis, Et fatis ante fugax ftridentes induit alas, Induit et variis exilia corpora plumis; Dextra tubam geftat Temefæo ex ære sonoram. Nec mora jam pennis cedentes remigat auras, Atque parum eft curfu celeres prævertere nubes, Jam ventos, jam folis equos poft terga reliquit: 210 Et primo Angliacas folito de more per urbes Ambiguas voces, incertaque murmura fpargit, Mox arguta dolos, et deteftabile vulgat Proditionis opus, nec non facta horrida dictu, Authorefque addit fceleris, nec garrula cæcis 215 Infidiis loca ftructa filet; ftupuere relatis, Et pariter juvenes, pariter tremuere puellæ, Effoetique fenes pariter, tantæque ruinæ Senfus ad ætatem fubito penetraverat omnem. Attamen 220 Attamen interea populi miserescit ab alto A Anno Etatis 17. In obitum + Præfulis Elienfis. Et ficca nondum lumina Adhuc liquentis imbre turgebant salis, Quem nuper effudi pius, Dum mæsta charo jufta perfolvi rogo Wintonienfis Præfulis. Cum centilinguis Fama (proh semper mali Cladifque vera nuntia) Spargit per urbes divitis Britanniæ, Populofque Neptuno fatos, Ceffiffe morti, et ferreis fororibus Te generis humani decus, Qui rex facrorum illâ fuifti in infulâ Quæ nomen Anguillæ tenet. Tumulis potentem fæpe devovens deam : + Nicholas Felton, who died October 5, 1626. Z z Concepit Concepit alto diriora pectore, Turpem Lycambis execratus eft dolum, At ecce diras ipfe dum fundo graves, Et imprecor neci necem, Audiffe tales videor attonitus fonos Leni, fub aurâ, flamine: Cæcos furores pone, pone vitream Bilemque et irritas minas, Quid temerè violas non nocenda numina, Subitoque ad iras percita? Non eft, ut arbitraris elufus mifer, Mors atra Noctis filia, Erebóve patre creta, five Erinnye, Vastove nata fub Chao: Aft illa cœlo miffa ftellato, Dei Meffes ubique colligit; Animafque mole carneâ reconditas In lucem et auras evocat; Ut cum fugaces excitant Horæ diem Et fempiterni ducit ad vultus patris; Sub regna furvi luctuofa Tartari, Sedefque fubterraneas. Hanc ut vocantem lætus audivi, cito Fœdum reliqui carcerem, 20 25 30 35 40 45 Volatilefque fauftus inter milites Ad aftra fublimis feror: Vates ut olim raptus ad cœlum senex Auriga currus ignei. Non me Bootis terruere lucidi Sarraca tarda frigore, aut Prætervolavi fulgidi folis globum, Erraticorum fiderum per ordines, Per lacteas vehor plagas, Velocitatem fæpe miratus novam, Donec nitentes ad fores Ventum eft Olympi, et regiam cryftallinam, et Stratum fmaragdis atrium. Sed hic tacebo, nam quis effari queat Oriundus humano patre Amœnitates illius loci? mihi Sat eft in æternum frui. Naturam non pati fenium. EU quàm perpetuis erroribus acta fatiscit 50 535 бо 65 Avia mens hominum, tenebrisque immersa proOedipodioniam volvit fub pectore noctem! (fundis Quæ vefana fuis metiri facta deorum Audet, et incifas leges adamante perenni Z z 2 5 Af Affimilare fuis, nulloque folubile fæclo Ergone marcefcet fulcantibus obfita rugis Tu quoque Phoebe tui cafus imitabere nati 20 25 30 Con |