Ipfe volens Phoebus fe dispertire duobus, 70 Tu tamen ut fimules teneras odiffe Camoenas, Non odiffe reor, neque enim, pater, ire jubebas Quà via lata patet, quà pronior area lucri, Certaque condendi fulget fpes aurea nummi: Nec rapis ad leges, malè cuftoditaque gentis Jura, nec infulfis damnas clamoribus aures. Sed magis excultam cupiens ditefcere mentem, Me procul urbano ftrepitu, feceffibus altis monol Abductum Aoniæ jucunda per otia ripando 75 Phœbæo lateri comitem finis ire beatum. Officium chari taceo commune parentis, Me pofcunt majora, tuo pater optime fumptu Cùm mihi Romulea patuit facundia linguæ, Et Latii veneres, et quæ Jovis ora decebant Grandia magniloquis elata vocabula Graiis, Addere fuafifti quos jactat Gallia flores, Et quam degeneri novus Italus ore loquelam Fundit, barbaricos teftatus voce tumultus, Quæque Palæftinus loquitur mysteria vates. Denique quicquid habet cœlum, fubjectaque cœlo Terra parens, terræque et cœlo interfluus aer, Quicquid et unda tegit, pontique agitabile marmor, Per te noffe licet, per te, fi noffe libebit. Dimotàque venit fpectanda fcientia nube, Nudaque confpicuos inclinat ad ofcula vultus, 80 85 go Ni fugiffe velim, ni fit libâffe moleftum. 95 100 I nunc, confer opes quifquis malefanus avitas Auftriaci gazas, Perüanaque regna præoptas. Quæ potuit majora pater tribuisse, vel ipse Jupiter, excepto, donâffet ut omnia, cœlo? Non potiora dedit, quamvis et tuta fuissent, Publica qui juveni commisit lumina nato Atque Hyperionios currus, et fræna diei, Et circum undantem radiatâ luce tiaram: Ergo ego jam doctæ pars quamlibet ima catervæ Victrices hederas inter, laurofque fedebo, Jamque nec obfcurus populo miscebor inerti, Vitabuntque oculos veftigia noftra profanos. Efte procul vigiles curæ, procul efte querela, 105Invidiæque acies tranfverfo tortilis hirquo, Sæva nec anguiferos extende calumnia rictus; In me triste nihil fœdiffima turba potestis, Nec veftri fum juris ego; fecuraque tutus Pectora, vipereo gradiar fublimis ab ictu. At tibi, chare pater, poftquam non æqua merenti Poffe referre datur, nec dona rependere factis, Sit memorâffe fatis, repetitaque munera grato Percenfere animo, fidæque reponere menti. Et vos, O noftri, juvenilia carmina, lufus, 115 Si modo perpetuos fperare audebitis annos, Et domini fupereffe rogo, lucemque tueri, Nec fpiffo rapient oblivia nigra sub Orco, Forfitan has laudes, decantatumque parentis. Nomen, ad exemplum, fero fervabitis ævo. 120 Ad Salfillum Poetam Romanum ægrotantem. O SCA ZONTE S. Mufa greffum quæ volens trahis claudum, Nec fentis illud in loco minus gratum, Quàm cùm decentes flava Dëiope furas 5 10 15 20 Py Pythone cæfo, five tu magis Pæan Libenter audis, hic tuus facerdos eft. Querceta Fauni, vofque rore vinofo Colles benigni, mitis Evandri sedes, Numa, ubi beatum degit otium æternum, Nec in fepulchris ibit obfeffum reges 25 30 35 Sed fræna melius temperabit undarum, 40, Adufque curvi falfa regna Portumni. MAN MAN SU S. Joannes Baptifta Manfus Marchio Villenfis, vir ingenii laude, tum litterarum fludio, nec non et bellica virtute apud Italos clarus in primis efl. Ad quem Torquati Taffi dialogus extat de Amicitia fcriptus; erat enim Taffi amiciffimus; ab quo etiam inter Campania principes celebratur, in illo poemate cui titulus Gerufalemme conquistata, lib. 20. Fra cavalier magnanimi, è cortefi Rifplende il Manso-- H Is authorem Neapoli commorantem fumma benevolentiá profecutus eft, multaque ei detulit humanitatis officia. Ad hunc itaque hofpes ille antequam ab ea urbe discederet, ut ne ingratum fe oftenderet, hoc carmen mifit. æc quoque Manfe tuæ meditantur carmina laudi Pierides, tibi Manfe choro notiffime Phobi, Quandoquidem ille aliu ille alium haud æquo eft dignatus Poft Galli cineres, et Mecenatis Hetrufci. (honore, Tu quoque, fi noftræ tantum valet aura Camœnæ, Victrices hederas inter, laurofque fedebis. Te pridem magno felix concordia Taffo 6 10 Junxit, et æternis infcripfit nomina chartis. 15 |