Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Pectora cui credam? quis me lenire docebit

45.

Mordaces curas, quis longam fallere noctem
Dulcibus alloquiis, grato cùm fibilat igni
Molle pyrum, et nucibus ftrepitat focus, at malus au-
Mifcet cuncta foris, et defuper intonat ulmo? (fter

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni.
Aut æftate, dies medio dum vertitur axe, 51
Cum Pan æsculeâ fomnum capit abditus umbrâ,
Et repetunt fub aquis fibi nota sedilia nymphæ,
Paftorefque latent, ftertit fub fepe colonus,
Quis mihi blanditiáfque tuas, quis tum mihi rifus,
Cecropiofque fales referet, cultofque lepores? 56

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. At jam folus agros, jam pafcua folus oberro, Sicubi ramofæ denfantur vallibus umbræ, Hic serum expecto, fupra caput imberet Eurus 60 Trifte fonant, fractæque agitata crepufcula fylvæ.

65

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Heu quam culta mihi priùs arva procacibus herbis Involvuntur, et ipfa fitu feges alta fatifcit! Innuba neglecto marcefcit et uva racemo, Nec myrteta juvant; ovium quoque tædet, at illæ Mærent, inque fuum convertunt ora magiftrum. Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni. Tityrus ad corylos vocat, Alphefibous ad ornos, Ad falices Aegon, ad flumina pulcher Amyntas, 70 Hîc gelidi fontes, hîc illita gramina musco,

Hîc Zephyri, hîc placidas interftrepit arbutusundas; Ifta canunt furdo, frutices ego nactus abibam.

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Mopfus ad hæc, nam me redeuntem forte notârat, (Et callebat avium linguas, et fidera Mopfus) 76 Thyrfi quid hoc? dixit, quæ te coquit improba bilis? Aut te perdit amor, aut te malè fafcinat aftrum, Saturni grave fæpe fuit pastoribus astrum, Intimaque obliquo figit præcordia plumbo.

80

Ite domum impafli, domino jam non vacat, agni. Mirantur nymphæ, et quid te Thyrfi futurum eft? Quid tibi vis? aiunt, non hæc folet esse juventæ Nubila frons, oculique truces, vultusque severi, Illa choros, lufufque leves, et femper amorem 85 Jure petit, bis ille miser qui ferus amavit.

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Venit Hyas, Dryopéque, et filia Baucidis Aegle Docta modos, citharæque fciens, fed perdita fastu, Venit Idumanii Chloris vicina fluenti; Nil me blanditiæ, nil me folantia verba, Nil me, fi quid adeft, movet, aut fpes ulla futuri.

90

95

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Hei mihi quam fimiles ludunt per prata juvenci, Omnes unanimi fecum fibi lege fodales, Nec magis hunc alio quifquam fecernit amicum De grege, fic denfi veniunt ad pabula thoes, Inque vicem hirfuti paribus junguntur onagri; Lex eadem pelagi, deserto in littore Proteus

Ag

105

Agmina phocarum numerat, vilifque volucrum 100
Paffer habet femper quicum fit, et omnia circum
Farra libens volitet, ferò fua tecta revisens,
Quem fi fors letho objecit, feu milvus adunco
Fata tulit roftro, seu ftravit arundine foffor,
Protinus ille alium socio petit inde volatu.
Nos durum genus, et diris exercita fatis
Gens homines aliena animis, et pectore difcors,
Vix fibi quifque parem de millibus invenit unum,
Aut fi fors dederit tandem non aspera votis,
Illum inopina dies quâ non fperaveris horâ
Surripit, æternum linquens in fæcula damnum.
Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni.
Heu quis me ignotas traxit vagus error in oras
Ire per aëreas rupes, Alpemque nivosam!
Ecquid erat tanti Romam vidiffe sepultam,
(Quamvis illa foret, qualem dum viseret olim,
Tityrus ipfe fuas et oves et rura reliquit;)
Ut te tam dulci poffem caruiffe sodale,
Poffem tot maria alta, tot interponere montes,
Tot fylvas, tot faxa tibi, fluviofque fonantes! 120
Ah cartè extremùm licuiffet tangere dextram,
Et bene compositos placidè morientis ocellos,
Et dixiffe vale, noftri,memor ibis ad astra.

115

Ite domum impafti, domino jam nonvacat, agni. Quamquam etiam veftri nunquam meminiffe pigebit Paftores Thufci, Mufis operata juventus, Hic Charis, atque Lepos; et Thufcus tu quoque

Damon,

126

An

Antiquâ genus unde petis Lucumonis ab urbe.

O
ego quantus eram, gelidi cum ftratus ad Arni
Murmura, populeumque nemus, quà mollior herba,
Carpere nunc violas, nunc fummas carpere myrtos,
Et potui Lycidæ certantem audire Menalcam.
Ipfe etiam tentare aufus fum, nec puto multùm
Difplicui, nam funt et apud me munera veftra
Fiscellæ, calathique, et cerea vincla cicutæ,
Quin et noftra fuas docuerunt nomina fagos
Et Datis, et Francinus, erant et vocibus ambo
Et ftudiis noti, Lydorum fanguinis ambo.

135

140

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Hæc mihi tum læto dictabat roscida luna, Dum folus teneros claudebam cratibus hædos. Ah quoties dixi, cùm te cinis ater habebat, Nunc canit, aut lepori nunc tendit retia Damon, Vimina nunc texit, varios si bi quod fit in ufus! Et quæ tum facili fperabam mente futura Arripui voto levis, et præfentia finxi,

145

Heus bone numquid agis? nifi te quid forte retardat, Imus? et argutâ paulùm recubamus in umbrâ, Aut ad aquas Colni, aut ubi jugera Caffibelauni? Tu mihi percurres medicos, tua gramina, fuccos, 150 Helleborúmq;humiléfq; crocos, foliúmq; hyacinthi, Quafque habet ifta palus herbas, artesque medentûm. Ah pereant herbæ, pereant artefque medentûm, Gramina, poftquam ipfi nil profecere magiftro. Ipfe etiam, nam nefcio quid mihi grande fonabat

Fiftula, ab undecimâ jam lux eft altera nocte, 156
Et tum forte novis admôram labra cicutis,
Diffiluere tamen ruptâ compage, nec ultra
Ferre graves potuere fonos, dubito quoque ne fim
Turgidulus, tamen et referam, vos cedite fylvæ. 160

169

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Ipfe ego Dardanias Rutupina per æquora puppes Dicam, et Pandrafidos regnum vetus Inogeniæ, Brennúmq; Arvigarúmq; duces, priscúmq;Belinum, Et tandem Armoricos Britonum fub lege colonos; Tum gravidam Arturo fatali fraude Iögernen, 166 Mendaces vultus, affumptaque Gorlöis arma, Merlini dolus. O mihi tum fi vita supersit, Tu procul annosa pendebis fistula pinu Multùm oblita mihi, aut patriis mutata Camœnis Brittonicum ftrides, quid enim? omnia non licet uni Non fperâffe uni licet omnia, mi fatis ampla Merces, et mihi grande decus (fim ignotus in ævum Tum licet, externo penitufque inglorius orbi) Si me flava comas legat Ufa, et potor Alauni, 175 Vorticibufq; frequens Abra, et nemus omne TreanEt Thamefis meus ante omnes, et fufca metallis (tæ, Tamara, et extremis me discant Orcades undis.

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Hæc tibi fervabam lentâ fub cortice lauri, 180 Hæc, et plura fimul, tum quæ mihi pocula Manfus, Manfus Chalcidicæ non ultima gloria ripæ, Bina dedit, mirum artis opus, mirandus et ipfe,

Et