Et circum gemino cælaverat argumento:

189

In medio rubri maris unda, et odoriferum ver, 185
Littora longa Arabum, et fudantes balsama sylvæ,
Has inter Phoenix divina avis, unica terris
Cæruleùm fulgens diverficoloribus alis
Auroram vitreis furgentem refpicit undis.
Parte alia polus omnipatens, et magnus Olympus,
Quis putet? hic quoqueAmor, pictæq;innubephare-
Arma corufca faces, et fpicula tincta pyropo; (træ,
Nec tenues animas, pectúfque ignobile vulgi
Hinc ferit, at circùm flammantia lumina torquens
Semper in erectum spargit sua tela per orbes
195
Impiger, et-pronos nunquam collimat ad ictus,
Hinc mentes ardere facræ, formæque deorum.

201

Tu quoqueinhis, nec me fallit fpes lubrica, Damon, Tu quoque in his certè es, nam quò tua dulcis abiret Sanctáque fimplicitas, nam quò tua candida virtus? Nec te Lethæo fas quæfiviffe fub orco, Nec tibi conveniunt lacrymæ, nec flebimus ultrà, Ite procul lacrymæ, purum colit æthera Damon, AEthera purus habet, pluvium pede reppulit arcum; Heroúmque animas inter, divósque perennes, 205 AEthereos haurit latices et gaudia potat Ore facro. Quin tu cœli poft jura recepta Dexter ades, placidúsque fave quicunque vocaris, Seu tu nofter eris Damon, five æquior audis Diodotus, quo te divino nomine cuncti Calicolæ nôrint, fylvifque vocabere Damon.

Cc c

210

Quòd

215

Quòd tibi purpureus pudor, et fine labe juventus
Grata fuit, quòd nulla tori libata voluptas,
En etiam tibi virginei fervantur honores;
Ipfe caput nitidum cinctus rutilante corona,
Lætáque frondentis geftans umbracula palmæ
AEternum perages immortales hymenæos;
Cantus ubi, choreifque furit lyra mifta beatis,
Festa Sionæo bacchantur et Orgia thyrso.
Jan. 23. 1646.

Ad JOANNEM ROUSIUM Oxonienfis Academiæ
Bibliothecarium.

De libro Poematum amiffo, quem ille fibi denuo mitti postulabat, ut cum aliis noftris in Bibliotheca publica reponeret, Ode. Strophe 1.

G

EMELLE cultu fimplici gaudens liber,
Fronde licet geminâ,

Munditiéque nitens non operofâ,

Quam manus attulit

Juvenilis olim,

Sedula tamen haud nimii poetæ ;

Dum vagus Aufonias nunc per umbras,

Nunc Britannica per vireta lufit

Infons populi, barbitóque devius

Indulfit patrio, mox itidem pectine Daunio
Longinquum intonuit melos

Vicinis, et humum vix tetigit pede;

Subduxit reliquis dolo?

Cum tu miffus ab urbe,

Docto jugiter obfecrante amico,
Illuftre tendebas iter

Thamefis ad incunabula

Cærulei patris,

Fontes ubi limpidi

Aonidum, thyasusque facer

Orbi notus per immenfos

Temporum lapfus redeunte cœlo,
Celeberque futurus in ævum;
Strophe 2.

Modò quis deus, aut editus deo
Pristinam gentis miseratus indolem
(Si fatis noxas luimus priores,
Mollique luxu degener otium)
Tollat nefandos civium tumultus,
Almaque revocet ftudia fanctus,

Et relegatas fine fede Mufas

Jam penè totis finibus Angligenûm;

Immundafque volucres

Unguibus imminentes

Figat Apollineâ pharetra,

15

20

25

30

35

Phinéamque abigat pestem procul amne Pegaséo.

Antiftrophe.

Quin tu, libelle, nuntii licet malâ

Fide, vel ofcitantiâ

Semel erraveris agmine fratrum,

Ccc 2

Seu

Seu quis te teneat specus,

Seu qua te latebra, forsan unde vili

Callo terréis inftitoris infulfi,

Lætare felix, en iterum tibi

Spes nova fulget poffe profundam
Fugere Lethen, vehique fuperam
In Jovis aulam remige pennâ;

Nam te Roüfius fui

Strophe 3.

Optat peculî, numeróque jufto

45

Sibi pollicitum queritur abeffe,

Rogatque venias ille cujus inclyta

50

Sunt data virûm monumenta curæ::

Téque adytis etiam facris

Voluit reponi, quibus et ipfe præfidet

AEternorum operum cuftos fidelis,

Mufarum ibis amœnos,

Diamque Phœbi rurfus ibis in domum,

Oxoniâ quam valle colit

Delo pofthabitâ,

65

Bifidóque Parnassi jugo:

Ibis honeftus,

Poftquam egregiam tu quoque fortem

Nactus abis, dextri prece follicitatus amici.
Illic legéris inter alta nomina

Authorum, Graiæ fimul et Latinæ

Antiqua gentis lumina, et verum decus.
Epodos.

Vos tandem haud vacui mei labores,
Quicquid hoc fterile fudit ingenium,

Jam ferò placidam sperare jubeo

Perfunctam invidiâ requiem, fedefque beatas

Quas bonus Hermes

Et tutela dabit folers Roüsi,

70

75

Quoneq; lingua procax vulgi penetrabit, atq; longè

Turba legentum prava facesset;

At ultimi nepotes,

Et cordatior ætas

Judicia rebus æquiora forfitan

Adhibebit integro finu.

Tum livore fepulto,

80

85

Si quid meremur fana pofteritas fciet

Roüfio favente.

Ode