Si eveniat, quod Di prohibeant, discessio.
At si corrigitur, quot commoditates, vide.
Principio amico filium restitueris:
Tibi generum firmum et filiæ invenies virum.
Chre. Quid istic ? si ita istuc animum induxti

esse utile,
Nolo tibi ullum commodum in me claudier.

Sim. Merito te semper maxumum feci Chreme.
Chre. Sed quid ais ?
Sim. Quid ?
Chire. Qui scis eos nunc discordare inter se.
Sim. Ipsu' mibi Davus, qui intimu'est eorum

consiliis, dixit: . [maturem. Et is mihi suadet, nuptias, quantùm queam, ut Num censes faceret, filium nisi sciret eadem hæc velle?

huc Davum. Tute adeò jam ejus audies verba : heus, evocate Sed eccum, video ipsum foras exire.

SCENA IV.

Davus, Simo, Chremes. Dav. Ad te ibam. Sim. Quidnam est ? Dav. Cur non accersitur? jam advesperascit.

Sim. Audin' tu illum ? [faceres idem, Ego dudum non nil veritus sum Dave abs te, ne Quod volgus servorum solet, dolis ut me deluderes, Propterea quod amat filius.,

REMES

Dav. Egon' isthuc facerem ?

Sim. Credidi : Idque adeò metuens vos celavi, quod nunc dicam.

Dav. Quid ?

Sim. Scies :
Nam propemodum habeo tibi jam fidem.

Dav. Tandem agnosti, qui siem.
Sim. Non fuerant nuptiæ futuræ.
Dav. Quid ? non ?

Sim. Sed eâ gratiâ
Simulavi, vos ut pertentarem.

Dav. Quid ais ?
Sim. Sic res est.

Dav. Vide.
Nunquam quivi ego isthuc intelligere: vah congi.

lium callidum. Sim. Hoc audi, ut hins 'te jussi introire, op

portune hic fit mihi obviam. Dav. Hem, numnam periimus ? Sim. Narro huic, quæ tu dudum narrâsti mihi. Dav. Quidnam audio ? Sim. Gnatam ut det oro, vixque id exoro. Dav. Occidi. Sim. Hem, quid disti? Dav. Optume, inquam, factum. Sým. Nunc per hunc nulla est mora. Chre. Domum modo ibo: ut apparentur, dicam:

atque huc renuncio,

An

Sim. Nunc te oro, Dave, quoniam solus mihi

effecisti has nuptias. Dav. Ego vero solus. Sim. Corrigere mihi gnatum porro enitere. Dav. Faciam hercle seduld. Sim. Potes nunc, dum animus irritatus est. . Dav. Quiescas. Sim. Age igitur : ubi nunc est ipsus ? Dav. Mirum, ni domi est. Sim. Ibo ad eum, atque eadem hæc, quæ tibi

dixi, dicam itidem illi. Dav. Nullus sum.

(ficiscar via ? Quid causæ est, quin hinc in pistrinum rectá proNihil est preci loci relictum : jam perturbavi om

. nia : Herum fefelli : in nuptias conjeci herilem filium: Feci hodiè, ut fierent, insperante hoc atque invito Pamphilo.

. [mali: Hem astutia! quod si quiềssem, nihil evenisset Sed eccum : ipsum video : occidi : Utinam mihi esset aliquid hîc, quo nunc me præcipitem darem.

SCENA V.

PAMPHILUS, Davus.. Pam. Ubi illic scelus est, qui me perdidite Dav. Peric. (29) (29) Scelus, furcifer (presently) and cornufex! It has

Pam. Atque hoc confiteor, [nulli consilii Jure obtigisse: quandoquidem tam iners, tam Sum : servon' fortunas meas me commisisse futili? Ergo pretium ob stultitiam fero : sed inultum id

nunquam à me auferet. Dav. Posthac incolumem sat scio fore me, nunc

si evito hoc malum. (velle me, modò Pam. Nam quid ego nunc dicam patri? negabon Qui sum pollicitus ducere: quâ fiduciâ id facere Nec, quid me nunc faciam, scio. [audeam?

Dav. Nec de me equidem, atque id ago seduld. Dicam aliquid jam inventurum, ut huic malo ali.

quam producam moram. Pam. Oh. Dav. Visus sum.

[consiliis tuis Pam. Ehodum bone vir, quid ais ? viden' me Miserum impeditum esse?

Dav. At jam expediam.
Pan. Expedies ?
Dav. Certè, Pamphile.
Pam. Nempè, ut modo.
Dav. Imo melius spero.

Pan. Oh, tibi ego ut credam, furcifer?
Tu rem impeditam et perditam restituas? hem,

quo fretu' sum,

Qui me hodiè ex tranquillissimâ re conjecisti in
An non dixi hoc esse futurum ? Pai [nuptias:

Dav. Dixti. 102 05978 ZSOL T
Pam. Quid meritus video do sits orig

Dav. Crucem. 1943 43 2154p [dispiciam. Sed paululum sine ad me ut redeam: jam aliquid

Pam. Hei mihi, ne [cium, uti volo: Cum non habeo spatium, ut de te sumam suppliNamque hocce tempus, præcavere mihi me, haud

te ulcisci, sinit. Ducha

ACTUS IV.

SCENA I. CHARINUS, PAMPHilus, Davus. Cha. Hoccine credibile est, aut memorabile, Tanta vecordia innata cuiquam ut siet, Ut malis gaudeat alienis, atque ex incommodis Alterius sua ut comparet commoda ? ah, [mum, Idne est verum.? Imo id genus est hominum pessuIn denegando modo queis pudor est paululum : Post ubi jam tempus est promissa perfici, Tum coacti necessario se aperiunt, et timent. Et tamen res cogit eos denegare: ibi Tum impudentissima eorum oratio est: