Pam. Non Apollinis magi' verum, atque hoc, responsum est. (32) Si poterit fieri, ut ne pater per me stetisse credat, Quo minùs hæ fierent nuptiæ ; volo: sed si id non poterit ; [credat. Id faciam, in proclivi quod est, per me stetisse ut Quis videor ? Cha. Fortis es. Dav. Hoc ego tibi profecto effectum reddam. Pam. Jam hoc opus est. Dav. Quin jam habeo. Cha. Quid est? Dav. Huic, non tibi, habeo ; ne erres. Cha. Sat habeo. Pam. Quid facies ? cedo. Dav. Dies hic mî. ut sit sati', vereor, Ada gend um : ne vacuum esse me nunc ad parrandum credas, [estis. Proinde hinc vos amolimini ; nam mî impedimento Pam, Ego hanc visam. (32) This mention of Apollo contains a very forcible allusion to the characters in the moon being images of those only in the sun. Cha. Verum vis dicam ? Dav. Imo etiam Cha. Quid me fiet? dieculam addo, Cha. Dave, attamen. Cha. Si quid, [hie. SCENA III. Mysis. Mysis. Nil ne esse proprium cuiquam ? Dii vostram fidem. [philum, Summum bonum esse heræ putabam hunc Pam Amicum, amatorem, virum, in quovis loco Paratum: verum ex eo nunc misera quem capit Dolorem? facile hic plus mali est, quam illic boni. Sed Davus exit: (33) mî homo, quid isthuc obQuo portas puerum? secro est? SCENA IV. Davus, Mysis. Dav. Mysis, nunc opus est tuâ . [astutià. Mihi ad hanc rem expromptâ memoriâ atque Mys. Quidnam incepturus ? Dav. Accipe à me hunc ociùs, Mys. Obsecro, Mys. Quamobrem id tute non facis ? [mihi Dav. Quia, si forte opus ad herum jusjurandum Non apposuisse, ut liquido possin. Mys. Intelligo. (33) Sed Davus exit. After what has been repeatedly observed in former notes, it is scarcely necessary to remark that the exits, and the entrances of the characters on the stage are supposed to be conformable to the going out and coming into view of the different portions of the moon which constitute their prototypes. Dav. Move ociùs te, ut, quid agam, porrò inPro Jupiter. (telligas. Mys. Quid ? Dav. Sponse pater intervenit. Mys. Nescio quid narres. Dav. Ego quoque hinc ab dexterà Venire me adsimulabo : tu, ut subservias Orationi, utcunque opu' sit, verbis, vide. Mys. Ego, quid agas, nihil intelligo: sed, si quid est, Quod meâ operâ opus sit vobis, aut tu plus vides, Manebo, ne quid vostrum remorer commodum. SCENA V CHREMES, Mysis, Davus Chr. Revertor, postquam, quæ opus fuere ad nuptias Gnatæ, paravi, ut jubeam accersi : sed quid hoc? Puer hercle est : mulier, tun' apposuisti hunc? Mys. Ubire V 1 Illic est? Chr. Non mihi respondes? Mys. Hem, nusquam est: væ miseræ mihi, (34) Reliquit me homo, atque abiit. IC Dav. Di vostram fidem! [litigant? Quid turbæ est apud forum ? quid illic hominum Tum annona cara est: quid dicam aliud, nescio. Mys. Cur tu obsecro hic me solam? Dav. Hem, quæ hæc est fabula ? Eho Mysis, puer hic unde est ? quisve huc attulit? Mys. Satin' sanus es, qui me id rogites? Dav. Quem ego igitur rogem, Chr. Miror, unde sit. Dav. Verbum si mihi Mys. Malè dicis. Dav, Ha, ha, hæ. Chr. Ab Andria est ancilla hæc, quantum in in Hamlet, drawn in fig. 65; an inspection of which figure will shew that Reynoldo's beard (now forming a part of the dress of Mysis) has the shape of the letter V, no less than those marks mentioned before in note 23, and drawn in fig. 121. |