XIV.

PRO CHRISTI AUXILIO.

JESU nostra redemptio,
Amor et desiderium,
Deus Creator omnium,
Homo in fine temporum ;

Quæ te vicit clementia
Ut ferres nostra crimina,
Crudelem mortem patiens,
Ut nos a morte tolleres!
Inferni claustra penetrans,
Tuos captivos redimens,
Victor triumpho nobili

Ad dextram Patris residens.

Ipsa te cogat pietas

Ut mala nostra superes,
Parcendo et voti compotes
Nos tuo vultu facias.

Tu esto nostrum gaudium,
Qui es futurus præmium;

Sit nostra in te gloria

Per cuncta semper sæcula.

Gloria tibi Domine,

Qui scandis supra sidera,
Cum Patre et sancto Spiritu,
In sempiterna sæcula. Amen.

XV.

ORATIO IN QUA PECCATORUM VENIAM POSTULAT.

ISERATOR, et patiens, et multum misericors, magne, et terribilis Deus, tibi confiteor delicta mea, tibi patefacio vulnera mea: tu, propter ineffabilem bonitatem tuam, confer mihi misero medicinam. Tu enim, mitissime, dignatus es dicere: "Nolo mortem peccatoris, sed ut convertatur et vivat."

Confiteor, inique egi; perversa est in conspectu tuo via mea; lapsa est in lacum miseriæ vita mea; extincta est in iniquitatibus anima mea. Superbia, libido, ira, impatientia, malitia, invidia, negligentia, et ceteræ pestes occiderunt animam meam. Pollutum est cor meum, et labia mea, visus meus, et auditus; et omnimodis, cogitatione, locutione, sive actione, perditus sum.

Quæso te, Domine Deus, cujus miseratio nullum habet finem, adtrahe me, sicut adtraxisti mulierem peccatricem : concede mihi, ut secundum multitudinem iniquitatum mearum sit magna dilectio mea in te; et propter immensam pietatem tuam omnia dimittas mihi.

Largire mihi, Domine, de præteritis veniam, de præsentibus malis continentiam, de futuris cautelam. Ne dies meos ante finiri sinas, quam peccata dimittas: sed fac me priusquam moriar consequi plenissime misericordiam tuam; et sicut vis, et sicut scis, misere mei, Domine. Amen.

XV. A.

PIA PRECATIUNCULA INTER HUJUS SÆCULI

D

TEMPESTATES.

A nobis, Domine, successuum flumina prospero ligno currere, tuto portu consistere, nequitiæ spiritalis graviora quam ferre possumus ten

tamina nescire, fidei ignorare naufragia, habere pacem profundam ; et quando aliquid graves nobis sæculi hujus excitet fluctus, evigilantem pro nobis habere gubernatorem, Dominum Jesum; qui verbo imperet, tempestatem mitiget, tranquillitatem maris refundat; cui est honor, gloria, et laus, a sæculis, et nunc, et in omnia sæcula sæculorum. Amen.

Soliloquia.

XVI.

PRO LIBERATIONE A PROCELLIS MUNDI.

S

PES humani generis, Christe, Deus de Deo, refugium nostrum et virtus, cujus lumen inter caliginosas nebulas super maris procellas quasi stella maris oculos nostros irradiat, ut dirigamur ad te portum; guberna, Domine, navem nostram tua dextera et clavo crucis tuæ, ne pereamus in fluctibus, ne nos demergat tempestas aquæ, ne absorbeat nos profundum. Retrahe nos ab hoc pelago ad te solamen unicum nostrum ; quem a longe, solem justitiæ, in littore cœlestis patriæ nos expectantem videmus.

Ad te clamamus exsules tui, quos pretioso sanguine redemisti. Exaudi nos, Deus, salutaris noster, spes omnium finium terræ. In mari turbulento versamur; tu aspicis pericula nostra: salvos nos fac propter nomen tuum. Da nobis, Domine, ita tendere ut tandem, omni periculo evitato, securi perveniamus ad portum. Amen.

號

XVII.

TEMPORE TRIBULATIONIS, VEL INTER HUJUS MUNDI PROCELLAS.

JACTAMUR heu quot fluctibus!

Spes una de cœlis nitet;

Illuc et ora tollimus,

Et mittimus suspiria.'

Tu vota præcurris Pater,

Magnamque protendis manum ;
Jam fulta tanto robore

Surgit potens infirmitas.

Quæ sæva nos premunt mala
Vinces, malis potentior;

Te nostra duræ sentiet
Mens servitutis vindicem.

Quin vile corpus, Filii
Fulgore donabis tui;
At illa venalis patet
Multo' labore gloria.

Felix labor, quem recreas
Tam splendida rerum vice!
Fletu quis æternum brevi
Neget pacisci gaudium ?
Suprema laus et gloria

Uni sit et trino Deo,

Suo reponi qui jubet

Curas et angores sinu. Amen.

S. Matt. xiii. 44, 46; xi. 12; Heb. iv. II.