Quis fando fopire diem, cantuque-fötebit

Ite domum impasti, domino jam non vacar; agnis Pe&ora cui-credam? quis me lenire docebic Mordaces curas, quis longam fallerernoctem Dulcibus alloquiis grato cùm fibilatrigai: ,5'. Molle pytum, & nucibus ftrepitat focus, apmalus aura Mifcet cunda foris, & defuper intonat ulmo (itat

Ite domum impatti, domino.jam non vacat; agui. Autræftate, dies- medio dum vertitúr ax, Cum Pan æfculeâ fomnum capit abditusumbra, Et repetunt fub aquis fibi nota fedilia nymphæ. Pastoresque latents Atertit: sub fepes colonus..... Quis mihi blanditiáfque tuas, quisostomo mihi xifus, Cecropiofque ifales reftret) cultofquer leporest

Ite dominirimpatti, dominojam non vacac, agni.. At jam folus agros, jam ipaseua folus oberro, Sicubi ramofx denfantur vallibus umbræ,', Hic serum expecto, sopra caput imber & Eurus Irifte fonants fraétæque agitata crepufcula filval

Ite domum impadi, domino jam non vacat, agai, Heu quam culta mihi priùs arva procacibusherbis Involvuntur, &ipfa ilimu seglescaica fatifcit:!: Innuba neglecto marcescit: &' uva racemo, Nec myrteta juvants ovium quoque tædet, at ille Moerent, inque suum convertunti ora magiftrum.

It'e-domum impafti, dominojam non vacat, agnis Ticyrus ad corylos vocats Alphefiboussadi arnos; Ad salices Aegon, ad flumina epulcherrAmywass Hic gelidi fontes, hîc illita gramina mufco, Hic Zephyti, hîc placidas interftrepit arbutusundas; Ifta canunt surdo, frutices ego nadus abibam.

Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni. Mopsus ad hæc; nam me redeuntcm fore not áras (Et callebar avium linguas, & fydera Mopsus): hyrsi quid hoc? dixit quære.coquit improbabilis. [ 361 ] Aut te perdit amor, aut te malè fascinat astrum, Saturni grave sæpe fuit paftoribus aftrum, Intimaque obliquo figit præcordia plumbo.

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Mirantur nymphæ, & quid te Thyrli futurum eft? Quid tibi vis? aiunt; non hæc folet esse juventu Nubila frons, oculique truces, vultusque severi : Illa choros, lufusque leves, & femper amorem Jure petit : bis ille miser qui serus amavit.

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Venit Hyas, Dryopéque, & filia Baucidis Aegle Docta modos, citharæque sciens, fed perdita fastu, Venir Idumanii Chloris vicina fluenti; Nil me blanditiæ, uil ine solantia verba, Nil me, li quid adeft, movet, aut spes ulla futuri.

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Hei mihi quam similes ludunt per prata juvenci, Omnes unanimi fecum sibi lege sodales, Nec magis hunc alio quisquam secernit amicum De grege, sic densi veniunt ad pabula thoes, Inque vicem hirsuti paribus junguntur onagri ; Lex eadem pelagi, deserto in littore Proteus Agmina Phocarum numerat, vilisque volucrum Paffer habet semper quicum fit, & omnia circum Farra libens volitet, ferò sua tecta revisens, Quem li sors letho objecit, seu milvus adunco Fata tulit rostro, seu stravit arundine fosfor, Protinus ille alium focio petit inde volatu. Nos durum genus, & diris exercita fatis Gens homines aliena animis, & pe&ore discors, Vix fibi quisque parem de millibus invenit unum, Aut fi fors dederit tandem non aspera voris, Illum inopina dies quâ non fperaveris hora Surripit, æternum linquens in fæcula damnum. Ite domum impasti, dominojam non vacat, agni,

R

Heu quis me ignotas traxit vagus error in oras
Ire per aëreas rupes, Alpemque nivofam!
Ecquid crat tanti Romain vidisse sepultam,
(Quamvis illa foret, qualem dum viseret olim,
Tityrus ipse suas & oves & rura reliquit ; )
Ut te tam dulci poffem caruisse fodale!
Poffem tot maria alta, tot interponere montes,
Tot sylvas, tot faxa tibi, fluviosque fonantes!
Ah certè extremum licuifset tangere dextram,
Et bene compositos placidè morientis ocellos,
Et dixisse vale, noftri memor ibis ad astra.

Ite domum impasti, domino jam non vacacs agai.
Quamquam etiam veftri nunquam meminisse pigebit,
Pastores Thusci, Mufis operata juventus,
Hic Charis, atq; Lepos;& Thuscus tu quoq; Damon,
Antiquâ genus unde petis Lucumonis ab urbe.
O ego quantus eram, gelidi cum ftratus ad Arni
Murmura, populeumque nemus, quà mollior herba,
Carpere nunc violas, nunc summas carpere myrtos,
Et potui Lycidæ certantem audire Menalcam!
Ipfe ctiam tentare ausus sum, nec puto multùm
Displicui, nam funt & apud me munera veftra
Fiscellæ, calathique, & cerea vincla cicutz,
Quin & noftra fuas docuerunt nomina fagos
Et Datis, & Francinus, erant & vocibus ambo
Et ftudiis noti, Lydorum sanguinis ambo.

Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni. Hæc mihi com læto di&abat roscida luna, Dum folus tencros claudebam cratibus hædos. Ah quoties dixi, cùm te cinis ater habebat, Nunc canit, aut lepori nunc tendit retia Damon, Vimina nunc texit, varios tibi quod fit in usus ! Et quæ tum facili sperabam mente futuran Arripui voto levis, & præsencia fiaxi,

Keus bồnc nunquid agis: nisi te quid fortè retardat,
Imus ? & argutâ paulùm recubamus in umbrâ,
Aut ad aquas Colni, aut ubi jugera Caflibelauni !
Tu mihi percurres medicos, tua' gramina, succoso
Helleborúmq;,humilesq;crocos, foliúmq; hyacinthi,
Quasq; habet ista palus herbas, artefque medentům.
Ah percant 'herbæ, pereant arcesque medencům
Gramina, poftquain ipfi nil profecere magiftro.
Ipfe etiam, nam nescio quid mihi grande fonabat
Fiftula, ab undecima jam lux eft altera node,
Et tum fortè novis admôram labra cicutis,
Disaluere tamen ruptâ compage, nec u'tra
Ferre graves potuere fonos: dubito quoque ne lim
Turgidulus, tamen & referam. vos cedite filvæ.

Ite domym impasti,domino jam non vacat, agni.
Ipfe ego Dardanias Rutupina per æquora puppes:
Dicam, & Pandrafidos regnum vetus Inogenix,
Brennúmq; Arviragúmque duces, prifcumq; Belinum.
Lt tandem Armoricos Britonum sub lege colonos ;
Tum gravidam Arturo fatali fraude Jogernen,
Mendaces vultús, assumptáque Gorleis arma,
Merlini dolus. O mihi tum fi- vita fuperlit,
Tu procul annofà pendebis fiftula pinu sin
Multùm oblita mihi, aut patriis murära camænis
Brittonicum ftrides. quid enim ? omnia non licet uni,
Non sperässe uni licet omnia. mî fatis ampla
Merces, & mihi grande decus (fim ignotus in ævun
Tum licet, externo penitúsque inglorius orbi)
si mo Aava comas legat Usa, & potor Alauni,
Vorticibusq; frequens Abra,& nemus omne Treantx,
Et Thamesis meus ante omnes, & fusca metallis
Tamara, & extremis me discant Orcades undis.

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agnis Hæc tibi fervabam lenrâ fub cortice lauri,

Hæc, & plura fimul, tum quæ mihi pocula Mahsus;
Mansus Chalcidicæ non ultima gloria ripa "
Bina dedit, mirum artis opus, mirandus & ipfe,
Et circùm gemino cælaverat argumento, in :
In inedio rubri maris unda, & odoriferum ver,
Littora longa Arabum, & ludantes balfama filvą,
Has inter Plaçenix divina avis, unica terris
Cæruleum fulgens diversicoloribus alis
Auroram vitreis surgentem refpicic undis.
Parre aliâ polus omnipatens, & magnus Olympus,
Quis putets hic quoq; Amor,pictæq; in nube pharetrze,
Arma corusca faces, & fpicula tincta pycopo ;
Nec tenues animas, pe&úsque ignobilesvulgi
Hinc ferit, at cixcùm flammantia lumina torquens
Şemper in eredum fpargit fua tela per orbes
Impiger, & pronos nunquam collimat ad i&tus,
Hinc mentes ardere facræ, formæque deorum.

Tu quoq; in his, nec me fallit (ges lubrica,Damon,
Tu quoque in his certè es, nam quò tua dulcis abiret
Sanctáque fimplicitas, nam quò cua candida virtus?
Nec te Lethæo fas quæfiviffe fub orco,
Nec tibi conveniunt lacrymæ, nec fiębimus ultrà :
Ite procul lacrymæ, purum colit æthera Damon,
Æthera purus habet, pluvium pede reppulit arcum;
Heroúmque animas inter, divosque perennes,
Æthereos haurit latices & gaudia potat
Orc Sacro. Quin tu cceli post jura recepta
Dexter ades, placidúsque fave quicunque vocaris,
Seu tu noster eris Damon, five æquior audis
Diodotus, quo te divino nomine cun&i im's
Cælicolæ nôrint, fylvi(que vocabere Damon."
Quòd tibi purpureus pudor, & line labe juventus
Grata fuit, quòd nulla tori libata voluptas,
In etiam tibi virginçi servantur honores,