Usque dum, fulgore magis magis jam Scena recessit. O ego felix, vice si (nec unquam Fallere Letho! Multà flagranti radiisque cincto Sentit Olympus? ALCAIC FRAGMENT. O LACHRYMARUM fons, tenero sacros LINES ADDRESSED TO MR. WEST, FROM GENOA. HORRIDOS tractus, Boreæque linquens chor brumam, Genuæque amantes Litora solves. ELEGIAC VERSES, OCCASIONED BY THE SIGHT OF THE PLAINS WHERE THE BATTLE OF TREBIA WAS FOUGHT. QUA Trebiæ glaucas salices intersecat undâ, CARMEN. AD C. FAVONIUM, ZEPHYRINUM.* MATER rosarum, cui teneræ vigent Et volucrum celebrata cantu! Palladiæ superantis Albæ. Dilecta Fauno, et capripedum choris Pineta, testor vos, Anio minax * Written by Mr. Gray immediately after his journey to Fres cati and the cascades of Tivoli, which he had described in a preceding letter to his friend Mr. West. Quæcunque per clivos volutus Præcipiti tremefecit amne, Illius altum Tibur, et sulæ Audîsse sylvas nomen amabiles, Illius et gratas Latinis Naiasin ingeminâsse rupes: Nam me Latina Naiades uvidâ Vidêre ripâ, quà niveas levi Tam sæpe lavit rore plumas Dulcè canens Venusinus ales; Mirum! canenti conticuit nemus, Sacrique sontes, et retinent adhuc (Sic Musa jussit) saxa molles Docta modos, veteresque lauri. Mirare nec tu me citharæ rudem Claudis laborantem numeris: loca Amoena, jucundumque ver incompositum docuere carmen : Hærent sub omni nam folio nigri Phœbea lucî (credite) somnia, Argutiusque et lympha et auræ Nescio quid solito loquuntur. FRAGMENT OF A LATIN POEM.* NEC procul infelix se tollit in æthera Gaurus, *Sent by Mr. Gray to his friend West, with a reference to Sandys's Travels, book iv. pages 275, 277, and 278. A transla tion of this poem may be seen in the Gent. Mag. for July, 1775, Horrendi tam sæva premit vicinia montis, Ah, miser! increpitans sæpè altâ voce per umbram Quin ubi detonuit fragor, et lux reddita cœlo ; Mæstos confluere agricolas, passuque videres Tandem iterum timido deserta requirere tecta : Sperantes, si forte oculis, si forte darentur Uxorum cineres, miserorumve ossa parentum (Tenuia, sed tanti saltem solatia luctus) Una colligere et justâ componere in urnâ. Uxorum nusquam cineres, nusquam ossa parentum (Spem miseram !) assuetosve Lares, aut rura videbunt. Quippe ubi planities campi diffusa jacebat; Mons novus: ille supercilium, frontemque favillâ Incanum ostentans, ambustis cautibus, æquor Subjectum, stragemque suam, mæsta arva, minaci. Sed furor extinctus jamdudum, et flamma quievit, Raro per clivos haud secius ordine vidi Canescentem oleam: longum post tempus amicti Vite virent tumuli; patriamque revisere gaudens Bacchus in assuetis tenerum caput exerit arvis Vix tandem, infidoque audet se credere cœlo. A FARWELL TO FLORENCE. *Он Fæsulæ amœna Frigoribus juga, nec nimiùm spirantibus auris! |