115

120

Tyrrhenum implebit numerofo milite pontum,
Signaque Aventino ponet fulgentia colle:
Relliquias veterum franget, flammisque cremabit,
Sacraque calcabit pedibus tua colla profanis,
Cujus gaudebant foleis dare bafià reges.
Nec tamen hunc bellis et aperto Marte laceffses,
Irritus ille labor, tu callidus utere fraude,
Quælibet hæreticis difponere retia fas eft;
Jamque ad confilium extremis rex magnus ab oris
Patricios vocat, et procerum de ftirpe creatos,
Grandævofque patres trabeâ, canifque verendos;
Hos tu membratim poteris confpergere in auras,
Atque dare in cineres, nitrati pulveris igne
AEdibus injecto, quà convenere, sub imis.
Protinus ipfe igitur quofcunque habet Anglia fidos
Propofiti, factique mone, quifquámne tuorum
Audebit fummi non jussa facessere Papa?
Perculfofque metu fubito, cafúque ftupentes 125
Invadat vel Gallus atrox, vel fævus Iberus.
Sæcula fic illic tandem Mariana redibunt,
Tuque in belligeros iterum dominaberis Anglos.
Et nequid timeas, divos divasque fecundas
Accipe, quotque tuis celebrantur numina faftis. 130
Dixit et adfcitos ponens malefidus amictus
Fugit ad infandam, regnum illætabile, Lethen.
Jam rofea Eoas pandens Tithonia portas

Veftit inauratas redeunti lumine terras;
Mostaque adhuc nigri deplorans funera nati

135

140

Irrigat ambrofiis montana cacumina guttis;
Cum fomnos pepulit ftellatæ janito aulæ,
Nocturnos vifus, et fomnia grata + revolvens.
Eft locus æternâ feptus caligine noctis,
Vasta ruinofi quondam fundamina tecti,
Nunc torvi fpelunca Phoni, Prodotæque bilinguis,
Effera quos uno peperit Difcordia partu.
Hic inter cæmenta jacent præruptaque faxa,
Offa inhumata virûm, et trajecta cadavera ferro;
Hic Dolus intortis femper fedet ater ocellis, 145
Jurgiaque, et stimulis armata Calumnia fauces,
Et Furor, atque viæ moriendi mille videntur,
Et Timor, exanguifque locum circumvolat Horror,
Perpetuoque leves per muta filentia Manes
Exululant, tellus et fanguine conscia stagnat. 150
Ipfi etiam pavidi latitant penetralibus antri
Et Phonos,et Prodotes,nulloque fequente per antrum,
Antrum horrens, scopulofum, atrum feralibus um-
Diffugiunt fontes, et retrò lumina vortunt;
Hos pugiles Romæ per fæcula longa fideles
Evocat antiftes Babylonius, atque ita fatur.
Finibus occiduis circumfufum incolit æquor
Gens exofa mihi, prudens natura negavit
Indignam penitus noftro conjungere mundo:
Illuc, fic jubeo, celeri contendite greffu,
Tartareoque leves difflentur pulvere in auras
Et rex et pariter fatrapæ, fcelerata propago,
Et quotquot fidei caluere cupidine veræ
+ forfan---refolvens.

(bris

155

160

Con

Confilii focios adhibete, operisque ministros.
Finierat, rigidi cupidè paruere gemelli.

Interea longo flectens curvamine cœlos
Defpicit æthereâ dominus qui fulgurat arce,
Vanaque perverfæ ridet conamina turbæ,
Atque fui caufam populi volet ipfe tueri.

165

Effe ferunt fpatium, quà diftat ab Afide terra 170 Fertilis Europe, et spectat Mareotidas undas; Hic turris pofita eft Titanidos ardua Famæ AErea, lata, foǹans, rutilis vicinior aftris Quàm fuperimpofitum vel Athos vel Pelion Offæ. Mille fores aditufque patent, totidemque fenestræ, Amplaque per tenues translucent atria muros: 176 Excitat hic varios plebs agglomerata fufurros; Qualiter inftrepitant circum mulctralia bombis Agmina muscarum, aut texto per ovilia junco, Dum Canis æftivum cœli petit ardua culmen. 180 Ipfa quidem fummâ sedet ultrix matris in arce, Auribus innumeris cinctum caput eminet olli, (tat Queis fonitum exiguum trahit, atque leviffima capMurmura, ab extremis patuli confinibus orbis. Nec tot, Ariftoride fervator inique juvencæ Ifidos, immiti volvebas lumina vultu, Lumina non unquam tacito nutantia fomno, Lumina fubjectas late fpectantia terras.

185

199

205

Cuilibet effundit temeraria, veraque mendax
Nunc minuit, modo confictis fermonibus auget.
Sed tamen à noftro meruifti carmine laudes
Fama, bonum quo non aliud veracius ullum, 195
Nobis digna cani, nec te memoraffe pigebit
Carmine tam longo, fervati fcilicet Angli
Officiis vaga diva tuis, tibi reddimus æqua.
Te Deus, æternos motu qui temperat ignes,
Fulmine præmiffo alloquitur, terrâque tremente:
Fama files? an te latet impia Papistarum
Conjurata cohors in meque meofque Britannos
Et nova fceptrigero cædes meditata Iacobo?
Nec plura, illa ftatim fenfit mandata Tonantis,
Et fatis ante fugax ftridentes induit alas,
Induit et variis exilia corpora plumis;
Dextra tubam geftat Temesæo ex ære sonoram.
Nec mora jam pennis cedentes remigat auras,
Atque parum eft curfu celeres prævertere nubes,
Jam ventos, jam folis equos poft terga reliquit: 210
Et primo Angliacas folito de more per urbes
Ambiguas voces, incertaque murmura fpargit,
Mox arguta dolos, et detestabile vulgat
Proditionis opus, nec non facta horrida dictu,
Authorefque addit fceleris, nec garrula cæcis 215
Infidiis loca ftructa filet; ftupuere relatis,
Et pariter juvenes, pariter tremuere puellæ,
Effoetique fenes pariter, tantæque ruinæ
Senfus ad ætatem fubito penetraverat omnem.

Attamen

220

Attamen interea populi miferefcit ab alto
AEthereus pater, et crudelibus obftitit aufis
Papicolûm; capti pœnas raptantur ad acres;
At pia thura Deo, et grati folvuntur honores;
Compita læta focis genialibus omnia fumant;
Turba choros juvenilis agit: Quintoque Novembris
Nulla dies toto occurrit celebratior anno.

Anno Etatis 17. In obitum + Prafulis Elienfis.
DHUC madentes rore fqualebant genæ,
Et ficca nondum lumina

AD

Adhuc liquentis imbre turgebant falis,
Quem nuper effudi pius,

Dum mæsta charo justa persolvi rogo

Wintonienfis Præfulis.

Cum centilinguis Fama (proh semper mali

Cladifque vera nuntia)

Spargit per urbes divitis Britanniæ,

Populofque Neptuno fatos,

Ceffiffe morti, et ferreis fororibus

Te generis humani decus,

Qui rex facrorum illâ fuifti in insulâ

Quæ nomen Anguillæ tenet.
Tunc inquietum pectus irâ protinus
Ebulliebat fervidâ,

Tumulis potentem fæpe devovens deam :
Nec vota Nafo in Ibida

+ Nicholas Felton, who died October 5, 1626.

Z z

226

5

10

15

Concepit