75 Atlantifque nepos; neque enim nifi charus ab ortu go Magnanimos Heroas, et (O modo fpiritus adfit) Ridens purpureo fuffundar lumine vultus, Et fimul æthereo plaudam mihi lætus Olympo. 100 EPITAPHIUM DAMONIS. ARGUMENTUM. * Thyrfis et Damon ejufdem vicinia paftores, eadem ftudia fequuti à pueritia amici erant, ut qui plurimum. Thyrfis animi caufa profectus peregrè de obitu Damonis nuncium accepit. Domum poftea reverfus, et rem ita effe comperto, fe, fuamque folitudinem hoc carmine deplorat. Damonis autem fub perfonâ hic intelligitur Carolus Deodatus ex urbe Hetruria Luca paterno genere oriundus, cætera Anglus; ingenio, doctrina, clariffimifque cæteris virtutibus, dum viveret, juvenis egregius. Imerides nymphæ (nam vos et Daphnin et HyEt plorata diu meminiftis fata Bionis) (lan, Dicite Sicelicum Thamefina per oppida carmen: Quas mifer effudit voces, quæ murmura Thyrfis, Et quibus affiduis exercuit antra querelis, Fluminaque, fontefque vagos, nemorumque receffus, Dum fibi præreptum queritur Damona, neque altam Luctibus exemit noctem loca fola pererrans. Et jam bis viridi furgebat culmus arifta, Ex 5 10 Et totidem flavas numerabant horrea meffes, quo fumma dies tulerat Damona fub umbras, Nec dum aderat Thyrfis; paftorem fcilicet illum Dulcis amor Mufæ Thufca retinebat in urbe. Aft ubi mens expleta domum, pecorifque relicti Cura vocat, fimul affuetâ feditque fub ulmo, 15 comperiens Edit. Fenton. Tum * Tum verò amiffum tum denique fentit amicum, Cœpit et immensum fic exonerare dolorem. Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni. Hei mihi! quæ terris, quæ dicam numina cœlo, Poftquam te immiti rapuerunt funere Damon! 20 Siccine nos linquis, tua fic fine nomine virtus Ibit, et obfcuris numero fociabitur umbris? At non ille, animas virgâ qui dividit aureâ, Ifta velit, dignumque tui te ducat in agmen, Ignavumque procul pecus arceat omne filentum. 25 Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni. Quicquid erit, certè nifi me lupus antè videbit, Indeplorato non comminuere fepulchro, Conftabitque tuus tibi honos, longumque vigebit Inter paftores: Illi tibi vota fecundo 30 Solvere poft Daphnin, post Daphnin dicere laudes Gaudebunt, dum rura Pales, dum Faunus amabit: Si quid id eft, prifcamque fidem coluiffe, piúmque, Palladiáfque artes, fociúmque habuisse canorum. 34 Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni. Hæc tibi certa manent,tibierunt hæc præmia Damon, At mihi quid tandem fiet modò? quis mihi fidus Hærebit lateri comes, ut tu fæpe folebas Frigoribus duris, et per loca fœta pruinis, Aut rapido fub fole, fiti morientibus herbis? 40 Sive opus in magnos fuit eminùs ire leones, Aut avidos terrere lupos præfepibus altis; Quis fando fopire diem, cantuque folebit? B b b 2 Ite Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni. Pectora cui credam? quis me lenire docebit Mordaces curas, quis longam fallere noctem Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni. Aut æftate, dies medio dum vertitur axe, Cum Pan æfculeâ fomnum capit abditus umbrâ, Et repetunt fub aquis fibi nota fedilia nymphæ, Paftorefque latent, ftertit fub fepe colonus, Quis mihi blanditiáfque tuas, quis tum mihi rifus, Cecropiofque fales referet, cultofque lepores? 56 Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni. At jam folus agros, jam pafcua folus oberro, Sicubi ramofæ denfantur vallibus umbræ, Hic ferum expecto, fupra caput imberet Eurus 60 Trifte fonant, fractæque agitata crepufcula fylvæ. 65 Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni. Heu quam culta mihi priùs arva procacibus herbis Involvuntur, et ipfa fitu feges alta fatifcit! Innuba neglecto marcefcit et uva racemo, Nec myrteta juvant; ovium quoque tædet, at illæ Morent, inque fuum convertunt ora magiftrum. Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni. Tityrus ad corylos vocat, Alphefibus ad ornos, Ad falices Aegon, ad flumina pulcher Amyntas, 70 Hîc gelidi fontes, hîc illita gramina mufco, Hîc Hîc Zephyri, hîc placidas interftrepit arbutus undas; Ista canunt furdo, frutices ego nactus abibam. Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni. Mopfus ad hæc, nam me redeuntem forte notârat, (Et callebat avium linguas, et fidera Mopfus) 76 Thyrfi quid hoc? dixit, quæ te coquit improba bilis? Aut te perdit amor, aut te malè fascinat aftrum, Saturni grave fæpe fuit paftoribus astrum, Intimaque obliquo figit præcordia plumbo. 80 Ite domum impafli, domino jam non vacat, agni. Mirantur nymphæ, et quid te Thyrfi futurum eft ? Quid tibi vis? aiunt, non hæc folet esse juventæ Nubila frons, oculique truces, vultufque feveri, Illa choros, lufufque leves, et femper amorem 85 Jure petit, bis ille mifer qui ferus amavit. Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Venit Hyas, Dryopéque, et filia Baucidis Aegle Docta modos, citharæque fciens, fed perdita faftu, Venit Idumanii Chloris viciną, fluenti; Nil me blanditiæ, nil me folantia verba, Nil me, fi quid adeft, movet, aut fpes ulla futuri. 90 95. Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Hei mihi quam fimiles ludunt per prata juvenci, Omnes unanimi fecum fibi lege fodales, Nec magis hunc alio quifquam fecernit amicum De grege, fic denfi veniunt ad pabula thoes, Inque vicem hirfuti paribus junguntur onagri; Lex eadem pelagi, deferto in littore Proteus Ag |