9.

Minnstu, Jesú, þess hinn þýði,. þú fyrir mig að varst í stríði,

Að þann dag ei dóm eg bíði.

10.

Mín að leita þig namt þreyta, poldir á krossi dauðans sveita, Sè ei ónýtt öll sú streita.

11.

þú sem öllu einn mátt hefna, Upp mèr sekt því láttu gefna, Fyr en þú til þíngs fer stefna.

Recordare, Jesu pie:
Quod sum causa tuæ viæ;
Ne me perdas illa die.

Quærens me sedisti lassus,

Redemisti cruce passus,

Tantus labor non sit cassus.

Juste judex ultionis

Donum fac remissionis

Ante diem rationis.

12.

Styn eg sekur, öll mèr iðja
Ásýnd gjörir blygðan ryðja,

Hlíf þeim, guð, er gjörir biðja!

13.

Þú sem leystir Maríu mæra
Móð namt ræningjanum færa,
Mèr og von þú veittir skæra.

14.

Í bæn er verðúng víst ei minni, En veittu, góði, af miskun þinni, Að eg ei í eldi brinni.

Ingemisco tamquam reus
Culpa rubet vultus meus:
Supplicanti parce Deus!

Qui Mariam absolvisti
Et latronem exaudisti,
Mihi quoque spem dedisti.

Preces meæ non sunt dignæ,
Sed tu bonus fac benigne,

Ne perenni cremer igne.

STABAT MATER DOLOROSA.

STÓÐ að krossi sefa sárum
Sorgum bitin, drifin tárum,
Móðir þar sem mögur hèkk;
Og um hennar hyggju skarða,
Harmi lostna, böli marða,
Eggjabrandur bitur gekk.

2.

Ó hve hrelld og hrygg til dauða

Himna drottins var hin auða
Einkasonar móðir mær,

Sem rèð fánga sorg og stránga
Sút, er hánga kvöl við lánga
Sinn leit mæra soninn skær.

Stabat mater dolorosa
Juxta crucem lacrimosa,
Dum pendebat filius,

Cujus animam gementem
Contristatam ac dolentem

Pertransivit gladius.

O quam tristis et afflicta

Fuit illa benedicta

Mater Unigeniti.

Quæ mærebat et dolebat

Et tremebat, quum videbat

Nati pœnas inclyti.

3.

Hverir gráta menn ei mundu
Móður Krists á þeirri stundu
Ef að horfðu hrellíng á?
Hver svo hjartað herða mætti
Hans að eigi lundu grætti
Góðrar móður sorg að sjá!

4.

Fyrir þjóðar sinnar syndir
Sá hún Jesú dreyra lindir,
Kross á gálga hengdan hann;
Varð að líta sinn hinn sæta
Soninn kvölum einan mæta,
Meðan lífið láta vann.

Quis est homo, qui non fleret,
Matrem Christi si videret

In tanto supplicio?

Quis non posset contristari,

Piam matrem contemplari,

Dolentem cum filio.

Pro peccatis suæ gentis

Vidit Jesum in tormentis

Et flagellis subditum,

Vidit suum dulcem natum

Morientem, desolatum,

Dum emisit spiritum.