صور الصفحة
PDF
النشر الإلكتروني

deshûse vnde deme megistere vnde alse dat de megister von Joachim van Plesse vnde van synen eruen ghekoft heft, mit al syner tôbehôrynghe, alse dat licht in al syner schêde. Vôr dyt vôrbenômede holt scole wy vnde willen alle beide houenere vnde kôthere myt vsen eruen vnde myt alle vsen nakômelinghen, nabůr by nàbůr, ên iêslik bereden vnde gheuen alle iâr to êwighen thîden deme gadeshûse vnde deme megistere edder des godeshûses vôrstandere veerschillinghe lubescher pennynghe to syner rechten pacht, de he em des iâres pleghe is to sunte Michaelis daghe vt to gheuende. In desseme kôpe is vtghenamen vnde vtbeschêden alle drachtich holt, der mast scole wy vs brûken, alse wol vtwiset de brêf, den vs de megister van desseme kôpe beseghelt heft, vnde scolen dat drechtige holt nicht houwen edder houwen låthen edder vorgheuen, sunder den willen vses heren des megisters edder des godeshûses vôrstander, vnde schal stân to des dorpes behôf, dat to bûwende vnde to beterende; wen des nôt is, so scal vs de megister wysen làthen, wat wy houwen scolen; we dat anderes houwet sunder des mèsters ôrlof vnde witscop der bûer, de scal dat don vppe synen brôke. Dessen kôep vnde alle dessen vôrscreuen stucke stede vnde vast to holdende lôue wy ghemênen bûer, hôuenere vnde kôthere, nåbûer by nábûer, des dorpes to Tzarenstorpe, dede nv to der thîd synt, mit vsen rechten eruen vnde myt vsen nåkamelingen, de inwônere synt des dorpes, brôder Hinrike van Slitze, megistere des godeshûses sunte Anthonius to Tempzyn, vnde synen nakomelingen stede vnde vast to holdende an ghûden trûwen, sunder iêngherleie hulperede vnde arghelist. Tho êner groteren bewârynghe vnde witscop desses breues so hebbet ouer desseme kôpe vnde dêdynghe ghewest: Hennyngh Plote wônaftich to Gharchow, Gotscalk Pren wônaftich to Bybow, Otte Berner wonaftich to Neperstorp vnde Hans Plote, Hennyngh Ploten sône van Gharchow, den desse stucke witlik synt, vnde vele andere bedderue lûde, dede wol louen vnde tûghes werdich synt, vnde alse vs de megister dár vp beseghelt heft ênen bref van des godeshûses weghene myt syme ingheseghele vnde myt her Hinrikes ingheseghele procuratoris vnde myt her Johannes Kyritz ingheseghele, den vs de megister ant

wardet heft. Vortmer wy vôrbenômeden Hennyngh Plote, Gotscalk Pren vnde Otte Berner, dat desse kôp vnde dêdinghe aldus synt gheschên, des hebbe wy en iêslik syn ingheseghel to tûghe henghen låten vôr dessen brêf, de gheuen vnde screuen is na godes bôrd vêrteynhundert iâer dâr na in deme twyntighesten iâre, in sunte Mychaelis dâghe des hilghen enghels.

Nach dem Originale, auf Pergament, in einer kräftigen Minuskel. Angehängt sind 3 Pergamentstreifen, von denen der mittlere jedoch das Siegel verloren hat; von den beiden andern Siegeln, welche schlecht ausgedrückt sind, zeigt noch

1) das erste den v. plateschen Schild mit einem Querbalken und

2) das dritte den v. barnerschen Schild.

Nr. XVII.

Die Brüder der Antonius-Prüceptorei zu Tempzin berichten vor Notar und Zeugen über die Ursachen des Verfalls und des langsamen Fortschrittes, so wie über die Geschichte der Präceptorei.

D. d. Tempzin. 1479. Aug. 5.

Nach dem Original im grossherzogl. meklenburg. G. u. H. Archive zu Schwerin.

In nomine domini Amen. Per hoc presens publicum instrumentum cunctis pateat euidenter et sit notum, quod anno a natiuitate eiusdem millesimo quadringentesimo septuagesimo nono, indictione duodecima, die vero quinta mensis Augusti, pontificatus sanctissimi in Christo patris et domini nostri domini Sixti diuina prouidentia pape quarti anno octauo, hora tertiarum uel quasi, in domo sancti Anthonii in Temptzin, Zwerinensis diocesis, ordinis sancti Augustini, meique notarii publici et testium infrascriptorum ad hoc vocatorum specialiter et rogatorum presentia, personaliter constituti honorabiles et religiosi viri domini Johannes Brand, Johannes Hagenouwe, Henningus Röpke, Euerhardus Euerhardi, Johannes Důle, Bartoldus Ponnyk et Johannes

[ocr errors]

Molre, fratres dicte domus sancti Anthonit in Temptzin, proposuerunt, dixerunt et allegarunt ac quilibet eorum proposuit, dixit et allegauit cum querela, quomodo non semel, ymmo pluries et sepevicibus ex relatione veridicorum ac fidedignorum testimonio, fama eciam publica, pariter ex scripturis et publicis documen tis recepissent, quod iam dudum retroactis temporibus, videlicet de anno currenti millesimo ducentesimo vicesimo secundo ac a tanto tempore et per tantum tempus, de cuius inicii siue contrarii memoria hominum non existit, et presertim eo tempore, quo vixit reuerendus in Christo pater et dominus dominus Brunwardus, episcopus Zwerinensis in ordine secundus, extunc fratres similis domus dicti sancti Anthonii de opido Gronenberch, eiusdem ordinis, Maguntinensis diocesis, ex singulari deuotione, quam idem reuerendus pater et dominus episcopus prefatus cum suo capitulo ac illustribus principibus terre Magnopolensis ad eundem sanctum gerebant, terram et diocesim predictam ac eciam diuersa loca aliarum terrarum et diocesium, pro elemosinis eiusdem sancti petendis et colligendis ac in vsum pauperum et infirmorum hospitalis motu Viennensis diocesis conuertendis, primum admissi intrarunt, et cum iam ad certorum annorum curricula inibi practicassent, bene considerantes dicti domini principes et duces terre Magnopolensis, quia iidem fratres siue nuncii dicti domus sancti Anthonii in Gronenberch propter nimiam distantiam, que est inter dietas terras et eorum domum, ita quod peracto negotio semper commode ad propria recursum habere non poterant, et ea de re pie moti ac vlteriori deuotione accensi, certum locum cum suis possessionibus, agris, campis, siluis, molendinis, aquis, pascuis et aliis corre quisitis in dicta terra Magnopolensi, vbi miracula eiusdem sancti viri crebro claruerunt et clarent in populo, situm, vulgariter dictum et appellatum Temptzin, eisdem fratribus cum omnibus iuribus et pertinentiis suis vniuersis in vim perpetue donationis concorditer animo eciam bene deliberato dederunt et assignarunt in finem et effectum illum et non alias, quod videlicet dicti fratres siue nuncii aut eorum preceptor a suis superioribus inibi missus ac pro tempore existens de huiusmodi pactibus et fructibus ibidem colligendis et percipiendis aliisque elemosinis donatis uel legatis eis in dicta terra

et extra eam quomodolibet factis, maxime de hiis, que pensione eorum superiore soluta et vltra vite necessaria restarent, in honorem eiusdem sancti viri ipsiusque ordinis et diuini cultus augmentum ecclesiam lapideam siue capellam cum domibus habitacionum pro presbiteris celebrantibus et aliis necessariis deberent edificare aut edificari facere ac fideliter in diuinis deseruiri, quod et fieri promiserunt, pro ut secundum eorum regularia statuta ac obseruationem religionis et ordinis eorum melius nouerint expedire. Ipsi fratres tamen huiusmodi siue preceptores, per eorum superiorem in Gronenberch ad dictum domum in Temptzin successiue missi, ab anno quo supra aut saltem a tempore assignationis loci huiusmodi usque ad annum domini millesimum tricentesimum nonagesimum citra uel supra, vnus post alium, receptis pactibus, elemosinis, donationibus, questibus, legatis et collectis aliis, vnde supra fit mentio, secum abducentes alienarunt, a dicto loco recesserunt, inbursarunt, in alterius domus in Gronenberch seu in eorum vsum proprium conuerterunt et de hiis vix quandam cappellam ligneam cum certis habitationibus, metu dictorum dominorum principum compulsi, posuerunt ac poni et edificari fecerunt, pactus, fructus et census annuos de eodem loco cum alis necessariis offertoriaque et alia donata et legata in infinita pecuniarum summa ultra centum et quadraginta annos de dicta terra Magnopolensi, Zwerinensis diocesis, usque ad terram Hassie et dictum opidum Gronenberch, Maguntinensis diocesis, ut premittitur, accumulantes et thesaurizantes deportarunt. Postremo vero circa dictum annum domini millesimum tricentesimum nonagesimum citra uel supra extitit et fuit missus et deputatus quidam Petrus Barlonis, prout ex dictis relationibus, fama, scripturis publicis et documentis dicti fratres asseruerunt recepisse, qui in honorem dicti sancti Anthonii voluntatem et effectum dictorum dominorum principum adimplere volens, incepit diuina suffragante clementia nouam ecclesiam siue cappellam lapideam edificare et compleuit ac domum in Temptzin predictam in suis edificiis et defectibus necessariis, quantum potuit et in eo fuit, refecit. Hic horas canonicas inibi cantare et obseruare incepit, diuinum cultum augmentauit vigiliasque mortuorum cum missis et oracio

nibus pro salute animarum christifidelium, maxime in fraternitate dicti sancti, dum viuerent, existencium, cantare, tenere et obseruare fecit, ac ut post eius abinde decessum incepta huiusmodi tam in edificiis, quam in oracionibus perpetuis temporibus in suo robore permanere possent, idem preceptor certum priuilegium creationis fratrum a felicis recordacionis quondam domino et domino Johanne papa vicesimo tercio impetrauit, extraxit et expediuit, vigore et auctoritate cuius fratres creauit, de quibus certos direxit ad terram Holtzacie et per regna Dacie, Swecie et Norwegie, vbi illi similiter cum adiutorio dei et dicti sancti, necnon prefati domini Petri Barlonis eorum preceptoris assistentis quandam aliam domum eiusdem sancti dicti communiter et appellatum domus sancti Anthonii in Moerkerke de nouo erexerunt et instaurarunt, alios vero fratres apud se retinuit, qui unacum ipso premissa obseruarunt et facerent ab aliis obseruari. Hic apud dictam domum sancti Anthonii in Temptzin multa bona fecit et sedit in regimine ad annos triginta uel circa. Ipso vero cum dictis fratribus, per eum in vim priuilegii huiusmodi, ut premittitur, creatis, sicut altissimo placuit, viam vniuerse carnis ingresso, tunc post eius obitum videlicet circa annum domini millesimum quadringentesimum vicesimum prope vel vltra superuenerunt successiue duo alii preceptores scilicet Hinricus Slitzen et Johannes Marburg, qui duo priora et grauiora dampna prioribus domui huiusmodi in Temptzin inferentes eamque supplantare et in nichilum redigi conantes, pecunias ab omnibus ciuitatibus, opidis et locis vicinis circumcirca super dicta domo pro pensione et annuis censibus receperunt literasque desuper pro se et successoribus eorum dederunt et sigillarunt, a diuinis officiis et ab horis canonicis, vigiliis mortuorum ac aliis premissis obsequiis dei cessarunt ac cessari fecerunt et postposuerunt, nil nisi pecuniis inherentes et scicientes, et primo dictus Hinricus Slitzen, qui collecto thesauro etiam non modico, in quadam ladula, prout videbatur a pluribus, incluso, recessit literasque et iura pro domo huiusmodi facientes et facientia et maxime priuilegium creationis fratrum predictum clam recepit et cum dicto thesauro secum asportauit. Et deinde prefatus Johannes Marburg tunc in dicti Hinrici locum re

« السابقةمتابعة »