In ipsam innocentiam Iniquitas sententiam Profert acerbam mortis ! Rex coeli virulentis Obiicitur furentis Ludibriis cohortis ! Regem virtutum niveo, Innocens gnatus virgine, Lapsi Salvator hominis Inanibus tortorum, Instar maleficorum, Virgis dilaniatur! Ecce, Sionis filia! Haec specta mirabilia : En, regem Salomonem, Portantem diadema, Quo ornat gens blasphema Eius desponsionem ! Die Unschuld stehet vor Gericht Der König aller Tugend steht, Des Lebens voller Quelle, Der Jungfrau schuldlos Kind, den Hort Der fünd'gen Menschheit sehet dort Der Schläge Schimpf ertragen! Und von des Henkers Ruthen, Gleich einem Mörder bluten, Zerfleischt und wund geschlagen! Nun, Tochter Sions, blicke du Womit das Volk geschmücket En, vultum plagis lividum! En, caput spinis obsitum ! En, latus, dorsum, pectus Largo fluit cruore ! Hoc purpure colore Rex tuus est contectus! 10. Ite moesti cordis luctus, Tristes ite gemitus, Lacrymarum ite fluctus, Et ciete fremitus! Corpus totum, os et genae, Oculorum lumina, Membra, sanguis, cor et venae Abeant in flumina ! Nam aeterni natus patris, Veri proles numinis, Idem homo natus matris, Illibatae virginis: Post immanes cruciatus, Scommatis affligitur, Sein Antlig ist von Wunden bleich, Sein Haupt bekränzt mit Dornen reich, Und blut'ge Striemen feuchten Ihm Rücken, Brust und Seite! In solchem Purpurkleide Sich deinen König leuchten! 10. Klage Herz in tiefen schweren Jammertönen deine Trau'r, Unaufhaltsam fließt, ihr Zähren, Spiegelt meiner Seele Schau'r ! Mund verstumme, Wangen bleichet, Strahlen meines Augenlichts, Ströme meines Blut's entweichet, Und, mein Leib, zerfall' in Nichts! Denn des cw'gen Vaters Sproffen, Caput spinis cruentatur, Caesa tument labia; Artus hiant vulnere : Iesu! nostra qui portare Voluisti vulnera; Qui dignatus es sanare Nostri cordis ulcera : Dona nobis, hoc precamur! Ut post mortem consequa mur 11. Ecquis binas Alas dabit animae, Ut ad almam Crucis palmam Evolet citissime ! |