Ille quidem eft animæ plufquam pars altera noftræ, Hei mihi quot pelagi, quot montes interjecti Charior ille mihi quàm tu doctiffime Graium 20 25 30 Pieriofque haufi latices, Clioque favente, Caftalio fparfi læta ter ora mero. Flammeus at fignum ter viderat arietis Æthon, Bifque novo terram fparfifti Chlori fenilem 35 40 Invenies dulci cum conjuge fortè fedentem, Forfitan aut veterum prælarga volumina patrum Verfantem, aut veri biblia facra Dei, Cæleftive animas faturantem rore tenellas, 45 Utque folet, multam fit dicere cura falutem, Hæc tibi, fi teneris vacat inter prælia Mufis, 59 Sera quidem, fed vera fuit, quam cafta recepit 55 Icaris à lento Penelopeia viro. Aft ego quid volui manifeftum tollere crimen, Ipfe quod ex omni parte levare nequit? Arguitur tardus meritò, noxamque fatetur, Et pudet officium deferuiffe fuum, Tu modò da veniam faffo, veniamque roganti, 69 Non Non ferus in pavidos rictus diducit hiantes Nam 65 70 vaga Fama refert, heu nuntia vera malorum! In tibi finitimis bella tumere locis, Teque tuamque urbem truculento milite cingi, 75 80 Et, Et, tibi quam patrii non exhibuere penates, Sede peregrinâ quæris egenus opem. Patria dura parens, & faxis fævior albis Spumea quæ pulfat littoris unda tui, Siccine te decet innocuos exponere fœtus, Siccine in externam ferrea cogis humum, Et finis ut terris quærant alimenta remotis Quos tibi profpiciens miferat ipfe Deus, Et qui læta ferunt de cœlo nuntia, quique 85 90 Quæ via poft cineres ducat ad aftra, docent? Digna quidem Stygiis quæ vivas clausa tenebris, 95 Æternâque animæ digna perire fame! Haud aliter vates terræ Thefbitidis olim Preffit inaffueto devia tefqua pęde, Defertafque Arabum falebras, dum regis Achabi Paulus ab Æmathiâ pellitur urbe Cilix. 100 Finibus ingratus juffit abire fuis. At tu fume animos, nec fpes cadat anxia curis, 105 Nec tua concutiat decolor offa metus. Sis etenim quamvis fulgentibus obfitus armis,”” At nullis vel inerme latus violabitur armis, Ille tibi cuftos, & pugil ille tibi; Ille Sionææ qui tot fub manibus arcis Affyrios fudit nocte filente viros; Inque fugam vertit quos in Samaritidas oras Cornea pulvereum dum verberat ungula campum, 125 ELEGIA |