20

Ille quidem eft animæ plusquam pars altera noftræ,

Dimidio vitæ vivere cogor ego.
Hei mihi quot pelagi, quot montes interjecti

Me faciunt aliâ parte carere mei !
Charior ille mihi quàm tu doctiffime Graium

Cliniadi, pronepos qui Telamonis erat;
Quàmque Stagirites generoso magnus alumno, 25

Quem peperit Lybico Chaonis alma Jovi. Qualis Amyntorides, qualis Philyrëius Heros

Myrmidonum regi, talis & ille mihi. Primus

ego Aonios illo preæunte receffus Lustrabam, & bifidi sacra vireta jugi, 30 Pieriosque haufi fatices, Clioque favente,

Castalio fparfi læta ter ora mero.
Flammeus at signum ter viderat arietis Æthon,

Induxitque auro lanea terga novo,
Bisque novo terram fparfifti Chlori senilem

35 Gramine, bifque tuas abstulit Auster opes : Necdum ejus licuit mihi lumina pafcere vultu,

Aut linguæ dulces aure bibiffe fonos.
Vade igitur, cursuque Eurum præverte fonorum,

Quàm fit opus monitis res docet, ipsa vides. 40

Invenies 50

Invenies dulci cum conjuge fortè fedentem,

Mulcentem gremio pignora chara suo, Forfitan aut veterum prælarga volumina patrum

Versantem, aut veri biblia sacra Dei, Cælestive animas faturantem rore tenellas,

45 Grande falutiferæ religionis opus. Utque folet, multam fit dicere cura falutem, Dicere

quam decuit, fi modo adeffet, herum. Hæc

quoque paulum oculos in humum defixa modestos Verba verecundo fis memor ore loqui : Hæc tibi, fi teneris vacat inter prælia Musis,

Mittit ab Angliaco littore fida manus. Accipe sinceram, quamvis fit sera, salutem;

Fiat & hoc ipso gratior illa tibi.
Sera quidem, sed vera fuit, quam casta recepit 55

Icaris à lento Penelopeia viro.
Aft ego quid volui manifestum tollere crimen,

Ipse quod ex omni parte levare nequit?
Arguitur tardus meritò, noxamque fatetur,
Et pudet officium deseruisse suum.

60 Tu modò da veniam faffo, veniamque roganti,

Crimina diminui, quæ patuere, solent.

Non

.

Non ferus in pavidos rietus diducit hiantes

Vulnifico pronos nec rapit ungue leo.
Sæpe farifsiferi crudelia pectora Thracis 65

Supplicis ad mæstas delicuere preces.
Extensæque manus avertunt fulminis ictus,

Placat & iratos hoftia parva Deos. Jamque diu scripfiffe tibi fuit impetus illi,

Neve moras ultra ducere paffus Amor. 70 Nam

vaga Fama refert, hệu nuntia vera malorum! In tibi finitimis bella tumere locis, Teque tuamque urbem truculento milite cingi,

Et jam Saxonicos arma parasse duces. Te circum latè campos populatur Enyo,

75 Et fata carne virûm jam cruor arva rigat; Germanisquę fuum conceffit Thracia Martem,

Illuc Odryfios Mars pater egit equos ; Perpetuòque comans jam deflorescit oliva,

Fugit & ærisonam Diva perosa tubam, Fugit io terris, & jam non ultima virgo

Creditur ad superas justa volasse domos. Te tamen intereà belli circumfonat horror,

Vivis & ignoto folus inopsque solo;

80

Et,

85

Et, tibi quam patrii non exhibuere penates,

Sede peregrinâ quæris egenus opém. Patria dura parens, & faxis fævior albis

Spumea quæ pulfat littoris unda tui, Siccine te decet innocuos exponere foetus,

Siccine in externam ferrea cogis humum, go Et sinis ut terris quærant alimenta remotis

Quos tibi prospiciens miserat ipfe Deus, Et qui læta ferunt de coelo nuntia, quique

Quæ via poft cineres ducat ad aftra, docent ? Digna quidem Stygiis quæ vivas clausa tenebris,

95 Æternâque animæ digna perire fame! Haud aliter vates terræ Thesbitidis olim

Preffit inafsueto devia tefqua pede, Desertafque Arabum falebras, dum regis Achabi

Effugit atque tuas, Sidoni dira, manus. 100 Talis & horrisono laceratus membra flagello,

Paulus ab Æmathiâ pellitur urbe Cilix. Piscofæque ipsum Gergessæ civis Tëfum

Finibus ingratus juffit abire fuis. At tu sume animos, nec fpes cadat anxia curis, 105

Nec tua concutiat decolor ofla metus.

IIO

Sis etenim quamvis fulgentibus obfitus armis,"
Intententque tibi millia tela necem,

,
At nullis vel inerme latus violabitur armis,

Deque tuo culpis nulla cruore bibet.
Namque eris ipfe Dși radiante sub ægide tutus,

Ille tibi custos, & pugil ille tibi;
Ille Sionææ qui tot sub manibus arcis

Affyrios fudit nocte filente viros;
Inque fugam vertit quos in Samaritidas oras

IIS
Misit ab antiquis prisca Damascus agris,
Terruit & densas pavido cum rege cohortes,

Aere dum vacuo buccina clara fonat, Cornea pulvereum dum verberat ungula campum,

Currus arenofam dum quatit actus humum, 120 Auditurque hinnitus equorum ad bella ruentûm,

Et ftrepitus ferri, murmuraque alta virûm. Et tu (quod fupereft miseris) sperare memento,

Et tua magnanimo pectore vince mala; Nec dubites quandoque frui melioribus annis, 125

Atque iterum patrios poffe videre lares.

ELEGIA