ELEGIA QUINTA, Anno Ætatis 20.

In adventum veris.

IN

N se perpetuo Tempus revolubile gyro

Jam revocat Zephyros vere tepente novos ; Induiturque brevem Tellus reparata juventam,

Jamque foluta gelu dulce virescit humus. Fallor? an & nobis redeunt in carmina vires, 5

Ingeniumque mihi munere veris adeft? Munere veris adeft, iterumque vigescit ab illo

(Quis putet) atque aliquod jam fibi poscit opus. Caftalis ante oculos, bifidumque cacumen oberrat,

Et mihi Pyrenen fomnia nocte ferunt; Concitaque arcano fervent mihi pectora motu,

Et furor, & fonitus me façer intùs agit. Delius ipse venit, video Penëide lauro

Implicitos crines, Delius ipfe venit.
Jam mihi mens liquidi raptatur in ardua cæli, 15
Perque vagas

nubes
corpore

liber

eo; Perque umbras, perque antra feror penetralia vatum,

Et mihi fana patent interiora Deûm; Intuiturque animus toto quid agatur Olympo, Nec fugiunt oculos Tartara cæca meos.

20

Quid tam grande fonat diftento spiritus ore?

Quid parit hæc rabies, quid facer iste furor ?
Ver mihi, quod dedit ingenium, cantabitur illo;

Profuerint isto reddita dona modo.
Jam Philomela tuos foliis adoperta novellis

25 Instituis modulos, dum filet omne nemus: Urbe ego, tu sylvâ fimul incipiamus utrique,

Et fimul adventum veris uterque canat, Veris io rediere vices, celebremus honores

Veris, & hoc fubeat Musa * perennis opus. 30 Jam sol Æthiopas fugiens Tithoniaque arva,

Flectit ad Arctoas aurea lora plagas.
EA breve noctis iter, brevis est mora noctis

ораса, Horrida cum tenebris exulat illa suis. Jamque Lycaonius plaustrum cæleste Bootes

35 Non longâ sequitur fessus ut ante viâ ; Nunc etiam solitas circum Jovis atria toto

Excubias agitant fidera rara polo.
Nam dolus, & cædes, & vis cum nocte receffit,
Neve Giganteum Dii timuere scelus.

40 Forte aliquis scopuli recubans in vertice pastor, Roscida cum primo sole rubescit humus,

* quotannis. Edit. 1645.

Hac,

Hac, ait, hac certè caruisti nocte puella
Phæbe tuâ, celeres

quæ
retineret

equos. Läta suas repetit sylvas, pharetramque resumit 45

Cynthia, Luciferas ut videt alta rotas, Et tenues ponens radios gaudere videtur Officium fieri tam breve fratris

ope. Desere, Phæbus ait, thalamos Aurora seniles, Quid juvat effæto procubuiffe toro ?

50 Te manet Æolides viridi venator in herba,

Surge, tuos ignes altus Hymettus habet. Flava verecundo dea crimen in ore fatetur,

Et matutinos ocius urget equos.
Exuit invisam Tellus rediviva fenectam, 5$

Et cupit amplexus Phæbe fubire tuos;
Et cupit, & digna est, quid enim formofius illa,

Pandit ut omniferos luxuriofa finus,
Atque Arabum fpirat messes, & ab ore venufto

Mitia cum Paphiis fundit amoma rosis ! 60 Ecce coronatur facro frons ardua luco,

Cingit ut Idæam pinea turris Opim ; Et vario madidos intexit flore capillos,

Floribus & visa est poffe placere fuis.

1

Floribus

65

Floribus effufos ut erat redimita capillos - Tenario placuit diva Sicana Deo. Aspice Phæbe tibi faciles hortantur amores,

Mellitasque movent flamina verna preces. Cinnameâ Zephyrus leve plaudit odorifer alá, Blanditiasque tibi ferre videntur aves.

70 Nec fine dote tuos temeraria quærit amores

Terra, nec optatos poscit egena toros,
Alma falutiferum medicos tibi gramen in ufus

Præbet, & hinc titulos adjuvat ipfa tuos.
Quòd fi te pretium, fi te fulgentia tangunt 75

Munera, (muneribus fæpe coemptus Amor) Illa tibi oftentat quafcunque fub

æquore vafto,
Et superinjectis montibus abdit opes.
Ah quoties cum tu clivoso fessus Olympo

In verspertinas præcipitaris aquas,
Cur te, inquit, cursu languentem Phæbe diurno

Hesperiis recipit Cærula mater aquis ?
Quid tibi cum Tethy! Quid cum Tartefside lympha,

Dia quid immundo perluis ora falo? Frigora Phæbe meâ melius captabis in umbrâ, 85

Huc ades, ardentes imbue rore comas.

8

Mollior

Mollior egelidâ veniet tibi fomnus in herbå, bei

Huc ades, & gremio lumina pone meo.
Quáque jaces circum mulcebit lene fufurrans
Aura

per
humentes corpora
fusa rosas.

go Nec me (crede mihi) terrent Semelëia fata,

Nec Phaetonteo fumidus axis equo; Cum tu Phoebe tuo fapientius uteris igni,

Huc ades, & gremio lumina pone meo. Sic Tellus lasciva suos suspirat amores;

95 Matris in exemplum cætera turba ruunt. Nunc etenim toto currit vagus orbe Cupido,

Languentesque fovet solis ab igne faces. Insonuere novis lethalia cornua nervis,

Triste micant ferro tela corusca novo,
Jamque vel invictam tentat fuperaffe Dianam,

Quæque sedet facro Vesta pudica foco.
Ipsa senescentem reparat Venus annua formam,

Atque iterum tepido creditur orta mari. Marmoreas juvenes clamant Hymenæe per urbes, 105

Littus io Hymen, & cava faxa fonant. Cultior ille venit tunicâque decentior aptâ,

Puniceum redolet vestis odora, crocum,

IOO

Egre