Victrices hederas inter, laurofque fedebo, Jamque nec obfcurus populo mifcebor inerti, Vitabuntque oculos veftigia noftra profanos. Efte procul vigiles curæ, procul efte querela, Invidiæque acies tranfverfo tortilis hirquo, Sæva nec anguiferos extende calumnia rictus; In me trifte nihil fœdiffima turba poteftis, Nec veftri fum juris ego; fecuraque tutus Pectora, vipereo gradiar fublimis ab ictu.
At tibi, chare pater, poftquam non æqua merenti Poffe referre datur, nec dona rependere factis, Sit memorâffe fatis, repetitaque munera grato Percenfere animo, fidæque reponere menti.
Et vos, O noftri, juvenilia carmina, lufus, Si modo perpetuos fperare audebitis annos, Et domini fupereffe rogo, lucemque tueri, Nec fpiffo rapient oblivia nigra fub Orco, Forfitan has laudes, decantatumque parentis Nomen, ad exemplum, fero fervabitis ævo.
Σεαήλ ὅτε παιδες, ὅτ ̓ ἀγλαὰ φῦλ' Ιακώβε
Αιγύπτιον λίπε δῆμον, ἀπεχθέα, βαρβαρόφωνον,
Δὴ τότε μένον ἔνω ὅσιον γένΘ. ες Ιδα.
Ἐν δε θεὸς λαοῖσι μέγα κρείων βασίλευεν. Εἶδε καὶ ἐντροπάδίω φύγαδ ̓ ἐῤῥωησε θάλασσα Κύματι εἰλυμθύη ῥοθίῳ, ὁδ ̓ ἄρ ̓ ἐςυφελίχθη Ιρὸς Ἰορδάνης ποτὶ ἀργυροειδέα πηγ Ἐκ δ ̓ ἔρεα σκαρθμοισιν ἀπειρέσια κλονέοντο, Ὡς κριὰ σφριγόωντες ευτραφερῷ ἐν αλωῇ. Βαιότεραι δ ̓ ἅμα πάσαι ανασκίρτησαν ἐρίπναι, Ολα παραὶ σύριγγι φίλῃ ὑπὸ μητέρι ἄρνες,
Τίπτε σύγ' αἰνὰ θάλασσα πέλωρ φύγαδ ̓ ἐῤῥώησας
Κύματι εἰλυμδύη ειθίῳ; τὶ δ ̓ ἄρ ἐτυφελίχθης
Ιρὸς Ιορδάνη ποτὶ ἀργυροειδέα πηγα Τίπ ̓ ὄρεα σκαρθμοισιν ἀπειρέσια κλονέεπε Ως κριὰ σφριγόωντης ευτραφερῷ ἐν αλων ; Βαιοτέραι τὶ δ ̓ ἀρ ὑμμες ανασκιρτησατ ̓ ἐρίπναι, Ολα παραὶ σύριγγι φίλη ὑπὸ μητέρα ἄρνες ; Σείεο γαῖα τρέυσα θεὸν μεγάλ ̓ ἐκτυπέοντα Γαια θεὸν τρείεσ ̓ ὑπατον σέβας Ἰωακίδαο, Ὁς τε καὶ ἐκ σπιλάδων ποταμὸς χέε μορμύροντας, Κρήνωτ' αεναον πέτρης ἀπὸ δακρυοέασης.
Philofophus ad regem quendam, qui eum ignotum & infontem inter reos forte captum infcius damna
verat, τί ἐπὶ θανάτῳ πορευόμμα. hæc fubita mifit.
Ὦ ἄνα εἰ ὀλέσης με τ ἔννομον, ἐδέ τιν' ἀνδρῶν Δεινὸν ὅλως δράσανα, σοφώτατον ἴπι κάρίωον Ρηϊδίως αφέλοιο, τὸ δ ̓ ἕτερον αὖθι νοήσεις, * Μαψιδίως δ ̓ ἀρ ἔπειτα τεὸν πρὸς θυμὸν ὀδυρ, Τοιὸν δ ̓ ἐκ πόλιΘ. περιώνυμον ἄλκαρ ὀλέσσας. + In effigiei ejus Sculptorem.
Αμαθε γεγράφθαι χειρὶ τούδε μὺ εἰκόνα
Φαίης τάχ ̓ ἄν, πρὸς εἶδα αυτοφυές βλέπων.
Τὸν δ ̓ ἐκτυπωτὸν ἐκ ἐπιγνότες φίλοι
Γελάτε φαύλες δυσμίμημα ζωγράφει.
Ad Salfillum Poetam Romanum ægrotantem.
Mufa greffum quæ volens trahis claudum, Vulcanioque tarda gaudes inceffu,
Nec fentis illud in loco minus gratum, Quàm cùm decentes flava Deiope furas
* 'Μαψ άυτως δ' αρ' ἔπειτα χρόνῳ μάλα πολλὸν ὀδύρη, -Τοιόν δ' εκ πόλεως
+ Added in the Edition of 1673.
Alternat aureum ante Junonis lectum, Adefdum & hæc s'is verba pauca Salfillo Refer, Camœna noftra cui tantum eft cordi, Quamque ille magnis prætulit immeritò divis. Hæc ergo alumnus ille Londini Milto, Diebus hifce qui fuum linquens nidum Polique tractum, (peffimus ubi ventorum, Infanientis impotenfque pulmonis Pernix anhela fub Jove exercet flabra) Venit feraces Itali foli ad glebas, Vifum fuperbâ cognitas urbes famâ Virofque doctæque indolem juventutis, Tibi optat idem hic faufta multa Salfille, Habitumque feffo corpori penitùs fanum Cui nunc profunda bilis infeftat renes, Præcordiifque fixa damnofum fpirat. Nec id pepercit impia quòd tu Romano Tam cultus ore Lefbium condis melos. O dulce divûm munus, O falus Hebes Germana! Tuque Phœbe morborum terror Pythone cæfo, five tu magis Pæan
Libenter audis, hic tuus facerdos eft.
Querceta Fauni, vofque rore vinofo
Colles benigni, mitis Evandri fedes, Siquid falubre vallibus frondet veftris, Levamen ægro ferte certatim vati.
Sic ille charis redditus rursùm Mufis Vicina dulci prata mulcebit cantu. Ipfe inter atros emirabitur lucos
Numa, ubi beatum degit otium æternum, Suam reclivis femper Ægeriam fpectans. Tumidufque & ipfe Tibris hinc delinitus Spei favebit annuæ colonorum:
Nec in fepulchris ibit obfeffum reges Nimiùm finiftro laxus irruens loro: Sed fræna melius temperabit undarum,
« السابقةمتابعة » |