Thyrfis & Damon ejufdem viciniæ paftores, eadem ftudia fequuti à pueritiâ amici erant, ut qui plurimum. Thyrfis animi causâ profectus peregrè de obitu Damonis nuncium accepit. Domum poftea reverfus, & rem ita effe* comperto, fe, fuamque. folitudinem hoc carmine deplorat. Damonis autem fub perfonâ hîc intelligitur Carolus Deodatus ex urbe Hetruriæ Luca paterno genere oriundus, cætera Anglus; ingenio, doctrinâ, clariffimifque cæteris virtutibus, dum viveret, juvenis egregius.

H'

Imérides nymphæ (nam vos & Daphnin &
Hylan,

Et plorata diu meminiftis fata Bionis)
Dicite Sicelicum Thamefina per oppida carmen:
Quas mifer effudit voces, quæ murmura Thyrfis,
Et quibus affiduis exercuit antra querelis,
Fluminaque, fontesque vagos, némorumque receffus,
Dum fibi præreptum queritur Damona, neque altam

* comperiens Edit. Fenton,

5

Luctibus exemit noctem loca fola pererrans.
Et jam bis viridi furgebat culmus arifta,

Et totidem flavas numerabant horrea meffes,

Ex quo fumma dies tulerat Damona fub umbras,

Nec dum aderat Thyrfis; paftorem fcilicet illum

Dulcis amor Mufæ Thufca retinebat in urbe.

Aft ubi mens expleta domum, pecorifque relicti
Cura vocat, fimul affuetâ feditque fub ulmo,
Tum verò amiffum tum denique fentit amicum,
Cœpit & immenfum fic exonerare dolorem.

10

15

20

Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni. Hei mihi! quæ terris, quæ dicam numina cœlo, Poftquam te immiti rapuerunt funere Damon! Siccine nos linquis, tua fic fine nomine virtus Ibit, & obfcuris numero fociabitur umbris ? At non ille, animas virgâ qui diviḍit aureâ, Ifta velit, dignumque tui te ducat in agmen, Ignavumque procul pecus arceat omne filentum. 25

Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni, Quicquid erit, certè nifi me lupus antè videbit, Indeplorato non comminuere fepulchro, Conftabitque tuus tibi honos, longumque vigebit Inter paftores: Illi tibi vota fecundo

30

Solvere

Solvere poft Daphnin, post Daphnin dicere laudes Gaudebunt, dum ruta Pales, dum Faunus amabit: Si quid id eft, prifcamque fidem coluiffe, piúmque, Palladiáfque artes, fociúmque habuiffe canorum.

Ite domum impasti, domino jam.non vacat, agni. 35 Hæc tibi certa manent, tibi erunt hæc præmia Damon, At mihi quid tandem fiet modò? quis mihi fidus, Hærebit lateri comes, ut tu fæpe folebas Frigoribus duris, & per loca fœta pruinis, Aut rapido fub fole, fiti morientibus herbis ? Sive opus in magnos fuit eminùs ire leones, Aut avidos terrere lupos præfepibus altis; Quis fando fopire diem, cantuque folebit?

40

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Pectora cui credam? quis me lenire docebit

Mordaces curas, quis longam fallere noctem

Dulcibus alloquiis, grato cùm fibilat igni

45

Molle pyrum, & nucibus ftrepitat focus, at malus aufter

Miscet cuncta foris, & defuper intonat ulmo?

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Aut æftate, dies medio dum vertitur axe,

Cum Pan æsculeâ fomnum capit abditus umbrâ,

51

Et repetunt fub aquis fibi nota fedilia nymphæ,
Paftorefque latent, ftertit fub fepe colonus,
Quis mihi blanditiáfque tuas, quis tum mihi rifus, 55
Cecropiofque fales referet, cultofque lepores?

Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni.
At jam folus agros, jam pafcua folus oberro,
Sicubi ramofæ denfantur vallibus umbræ,

Hic ferum expecto, fupra caput imber & Eurus 60 Triste sonant, fractæque agitata crepuscula fylvæ.

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Heu quam culta mihi priùs arva procacibus herbis Involvuntur, & ipfa fitu feges alta fatifcit! Innuba neglecto marcefcit & uva racemo, Nec myrteta juvant; ovium quoque tædet, at illæ Mærent, inque fuum convertunt ora magiftrum.

65

Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni. Tityrus ad corylos vocat, Alphefibus ad ornos, Ad falices Aegon, ad flumina pulcher Amyntas, 70 Hic gelidi fontes, hîc illita gramina mufco, Hîc Zephyri, hîc placidas interftrepit arbutus undas Ifta canunt furdo, frutices ego nactus abibam.

Įte domum impasti, domino jam non vacat, agni. Mopfus ad hæc, nam me redeuntem forte notârat, 75

Et

(Et callebat avium linguas, & fidera Mopfus)
Thyrfi quid hoc? dixit, quæ te coquit improba bilis?
Aut te perdit amor, aut te malè fascinat aftrum,
Saturni grave fæpe fuit paftoribus aftrum,
Intimaque obliquo figit præcordia plumbo.

80

Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Mirantur nymphæ, & quid te Thyrfi futurum eft? Quid tibi vis? aiunt, non hæc folet effe juventæ Nubila frons, oculique truces, vultufque feveri, Illa choros, lufufque leves, & femper amorem Jure petit, bis ille mifer qui ferus amavit.

85

Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni. Venit Hyas, Dryopéque, & filia Baucidis Aegle Docta modos, citharæque fciens, fed perdita faftu, Venit Idumanii Chloris vicina fluenti;

90

Nil me blanditiæ, nil me folantia verba,
Nil me, fi quid adeft, movet, aut fpes ulla futuri,
Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni.
Hei mihi quam fimiles ludunt per prata juvenci,
Omnes unanimi fecum fibi lege fodales,
Nec magis hunc alio quifquam fecernit amicum
grege, fic denfi veniunt ad pabula thoes,
Inque vicem hirfuti paribus junguntur onagri;

De

95