Lex eadem pelagi, deferto in littore Proteus Food
Agmina phocarum numerat, vilifque volucrum 100
Paffer habet femper quicum fit, & omnia circum
Farra libens volitet, ferò sua tecta revisens,
Quem fi fors letho objecit, fua milvus adunco
Fata tulit roftro, feu ftravit arundine foffor,
Protinus ille alium focio petit inde volatu.
Nos durum genus, & diris exercita fatis
Gens homines aliena animis, & pectore difcors,
Vix fibi quifque parem de millibus invenit
Aut fi fors dederit tandem non afpera votis,
Illum inopina dies quâ non fperaveris horâ
Surripit, æternum linquens in fæcula damnum.
Ite domum impafti, domino jam non vacat, agni,
Heu quis me ignotas traxit vagus error in oras
per aëreas rupes, Alpemque nivofam !
Ecquid erat tanti Romam vidiffe fepultam,
(Quamvis illa foret, qualem dum viseret olim,
Tityrus ipfe fuas & oves & rura reliquit ;) -
Ut te tam dulci poffem caruiffe fodale,
Poffem tot maria alta, tot interponere montes,
Tot fylvas, tot faxa tibi, fluviofque fonantes!
Ah certè extremùm licuiffet tangere dextram,
Et bene compofitos placidè morientis ocellos,
Et dixiffe vale, noftri memor ibis ad aftra.
Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Quamquam etiam veftri nunquam meminiffe pigebit, Paftores Thufci, Mufis operata juventus, 126
Hic Charis, atque Lepos; & Thufcus tu quoque
Antiquâ genus unde petis Lucumonis ab urbe.
O ego quantus eram, gelidi cum ftratus ad Arni
Murmura, populeumque nemus, quà mollior herba,
Carpere nunc violas, nunc fummascarpere myrtos, 131
Et potui Lycidæ certantem audire Menalcam.
Ipfe etiam tentare aufus fum, nec puto multùm
Difplicui, nam funt & apud me munera veftra
Fifcellæ, calathique, & cerea vincla cicuta,
Quin & noftra fuas docuerunt nomina fagos
Et Datis, & Francinus, erant & vocibus ambo
Et ftudiis noti, Lydorum fanguinis ambo.
Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Hæc mihi tum læto dictabat rofcida luna, Dum folus teneros claudebam cratibus hodos. Ah quoties dixi, cùm te cinis ater habebat, Nunc canit, aut lepori nunc tendit retia Damon, Vimina
Vimina nunc texit, varios fibi quod fit in ufus !
Et quæ tum facili fperabam mente futura
Arripui voto levis, & præfentia finxi,
Heus bone numquid agis? nifi te quid forte retardat,
Imus? & argutâ paulùm recubamus in umbrâ,
Aut ad aquas Colni, aut ubi jugera Caffibelauni ?
Tu mihi percurres medicos, tua gramina, fuccos, 150
Helleborúmque, humiléfque crocos, foliúmque hya-
Quafque habet ifta palus herbas, artefque medentûm.
Ah pereant herbæ, pereant artefque medentûm,
Gramina, poftquam ipfi nil profecere magiftro.
Ipfe etiam, nam nefcio quid mihi grande fonabat
Fistula, ab undecimâ jam lux eft altera nocte, 156
Et tum forte novis admôram labra cicutis,
Diffiluere tamen ruptâ compage, nec ultra
Ferre graves potuere fonos, dubito quoque ne fim
Turgidulus, tamen & referam, vos cedite fylvæ. 160
Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni.
Ipfe ego Dardanias Rutupina per æquora puppes
Dicam, & Pandrafidos regnum vetus Inogeniæ,
Brennúmque Arvigarúmque duces, prifcúmque Be-
linum,
Et tandem Armoricos Britonum fub lege colonos; 165
Tum gravidam Arturo fatali fraude Iögernen,
Mendaces vultus, affumptaque Gorlöis arma,
Merlini dolus. O mihi tum fi vita superfit,
Tu procul annofa pendebis fiftula pinu
Multùm oblita mihi, aut patriis mutata Camœnis 170
Brittonicum ftrides, quid enim? omnia non licet uni
Non fperâffe uni licet omnia, mi fatis ampla
Merces, & mihi grande decus (fim ignotus in ævum
Tum licet, externo penitufque inglorius orbi)
Si me flava comas legat Ufa, & potor Alauni,
Vorticibufque frequens Abra, & nemus omne Tre-
Et Thamefis meus ante omnes, & fufca metallis
Tamara, & extremis me difcant Orcades undis.
Ite domum impasti, domino jam non vacat, agni. Hæc tibi fervabam lentâ fub cortice lauri,
180
Hæc, & plura fimul, tum quæ mihi pocula Manfus,
Manfus Chalcidicæ non ultima gloria ripæ,
Bina dedit, mirum artis opus, mirandus & ipse,
Et circum gemino cælaverat argumento:
In medio rubri maris unda, & odoriferum ver,
Littora longa Arabum, & fudantes balfama fylvæ,
Has inter Phoenix divina avis, unica terris
Cæruleùm fulgens diverficoloribus alis
Auroram vitreis furgentem refpicit undis.
Parte alia polus omnipatens, & magnus Olympus, 190 Quis putet? hic quoque Amor, pictæque in nube: pharetræ,
Arma corufca faces, & fpicula tincta pyropo;
Nec tenues animas, pectúfque ignobile vulgi
Hinc ferit, at circùm flammantia lumina torquen's
Semper in erectum fpargit fua tela per orbes
Impiger, & pronos nunquam collimat ad ictus,
Hinc mentes ardere facræ, formæque deorum.
Tu quoque in his, nec me fallit fpes lubrica, Damon,
Tu quoque in his certè es, nam quò tua dulcis abiret
Sanctáque fimplicitas, nam quò tua candida virtus?
Nec te Lethæo fas quæfiviffe fub orco,
Nec tibi conveniunt lacrymæ, nec flebimus ultrà,
Ite procul lacrymæ, purum colit æthera Damon,
Æthera purus habet, pluvium pede reppulit arcum;
Heroúmque animas inter, divófque perennes, 205
Æthereos haurit latices & gaudia potat
Ore facro. Quin tu cœli poft jura recepta
Dexter ades, placidúfque fave quicunque vocaris,
|