Seu tu nofter eris Damon, five æquior audis Cœlicolæ nôrint, fylvifque vocabere Damon. Jan. 23. 1646. 210 215 Ad JOANNEM ROUSIUM Oxonienfis Academiæ Bibliothecarium. De libro Poematum amiffo, quem ille fibi denuo mitti poftulabat, ut cum aliis noftris in Biblio theca publica reponeret, Ode. G' Strophe 1. Emelle cultu fimplici gaudens liber, Fronde licet geminâ, Munditiéque nitens non operosâ, Quam manus attulit Juvenilis olim, 5 Sedula tamen haud nìmii poetæ ; Dum Dum vagus Aufonias nunc per umbras, Nunc Britannica per vireta lufit Infons populi, barbitóque devius Indulfit patrio, mox itidem pectine Daunio Longinquum intonuit melos Vicinis, & humum vix tetigit pede; Antistrophe. Quis te parve liber, quis te fratribus Subduxit reliquis dolo? . Cum tu miffus ab urbe, Docto jugiter obfecrante amico, Illuftre tendebas iter Thamefis ad incunabula Cærulei patris, Fontes ubi limpidi Aonidum, thyafufque facer Orbi notus per immenfos Temporum lapfus redeunte cœlo, Celeberque futurus in ævum; Strophe 2. Modò quis deus, aut editus deo (Si fatis noxas luimus priores, 10 15 20 25 Mollique Mollique luxu degener otium) Et relegatas fine fede Mufas Jam penè totis finibus Angligenûm; Immundafque volucres Unguibus imminentes Figat Apollineâ pharetrâ, Phinéamque abigat peftem procul amne Pegaséo. Quin tu, libelle, nuntii licet malâ Fide, vel ofcitantiâ Semel erraveris agmine fratrum, Sue quis te teneat specus, 30. 35 Seu qua te latebra, forfan unde vili 40 50 Sibi pollicitum queritur abeffe, Rogatque venias ille, cujus inclyta Sunt data virûm monumenta curæ: Voluit reponi, quibus & ipfe præfidet Æternorum operum cuftos fidelis, Quæftorque gazæ nobilioris, 55 Mufarum ibis amenos, Diamque Phœbi rurfus ibis in domum, Oxoniâ quam valle colit Delo pofthabitâ, Bifidòque Parnaffi jugo: Ibis honeftus, Poftquam egregiam tu quoque fortem Nactus abis, dextri prece follicitatus amici. Illic legéris inter alta nomina 6.5 70 Authorum, Authorum, Graiæ fimul & Latina Antiqua gentis lumina, & verum decus. Epodos. Vos tandem haud vacui mei labores, Perfunctam invidiâ requiem, fedefque beatas Quas bonus Hermes Et tutela dabit folers Roüfi, 75 Quo neque lingua procax vulgi penetrabit, atque longè Turba legentum prava faceffet; 80 At ultimi nepotes, Et cordatior ætas Judicia rebus æquiora forfitan Adhibebit integro finu. Tum livore fepulto, Si quid meremur fana pofteritas fciet 85 Ode tribus conftat Strophis, totidémque Antistrophis, unâ demum Epodo claufis, quas, tametfi omnes nec verfuum numero, nec certis ubique colis exactè refpondeant, ita tamen fecuimus, commodè legendi potiùs, quàm ad antiquos concinendi modos rationem VOL. II. Cc fpectantes. |