صور الصفحة
PDF
النشر الإلكتروني

Nos quoque lucus habet vicinâ confitus ulmo,
Atque fuburbani nobilis umbra loci.
Sæpius hic blandas spirantia fidera flammas
Virgineos videas præteriisse choros.
Ah quoties dignæ stupui miracula formæ
Quæ poffit senium vel reparare Jovis!
Ah quoties vidi fuperantia lumina gemmas,
Atque faces quotquot volvit uterque polus;
Collaque bis vivi Pelopis quæ brachia vincant,
Quæque fluit puro nectare tincta via,
Et decus eximium frontis, tremulosque capillos,
Aurea quæ fallax retia tendit Amor;
Pellacesque genas, ad quos hyacinthina fordet
Burpura, et ipse tui floris, Adoni, rubor!
Cedite laudatæ toties Heroides olim,

Et quæcunque vagum cepit amica Jovem.
Cedite Achæmeniæ turritâ fronte puellæ,
Et quot Susa colunt, Memnoniamque Ninon.
Vos etiam Danaæ fasces fubmittite Nymphæ,
Et vos Iliacæ, Romuleæque nurus.
Nec Pompeianas Terpëia Musa columnas

50

55

60

65

Jaciet, et Ausoniis plena theatra stolis.
Gloria Virginibus debetur prima Britannis,
Extera fat tibi fit fæmina posse sequi.
Tuque urbs Dardaniis Londinum ftructa colonis

70

Turrigerum latè confpicienda caput,
Tu nimium felix intra tua mœnia claudis
Quicquid formosi pendulus orbis habet.

75

Non tibi tot cœlo scintillant astra sereno
Endymioneæ turba ministra deæ,

Quot tibi confpicuæ formáque auróque puellæ
Per medias radiant turba videnda vias.
Creditur huc geminis venisse invecta columbis
Alma pharetrigero milite cincta Venus,
Huic Cnidon, et riguas Simoentis flumine valles,
Huic Paphon, et roseam poft habitura Cypron.
Aft ego, dum pueri finit indulgentia cæci,
Mœnia quàm fubitò linquere fausta paro;
Et vitare procul malefidæ infamia Circes
Atria, divini Molyos ufus ope.
Stat quoque juncofas Cami remeare paludes,
Atque iterum raucæ murmur adire Scholæ.
Interea fidi parvum cape munus amici,

1

Paucaque in alternos verba coacta modos.

80

85

90

ELEGIA SECUNDA, Anno AEtatis 17.

In obitum Praeconis Academici Cantabrigienfis.

TE, qui confpicuus baculo fulgente folebas

Palladium toties ore ciere gregem,

Ultima præconum præconem te quoque sæva
Mors rapit, officio nec favet ipfa fuo.
Candidiora licet fuerint tibi tempora plumis
Sub quibus accipimus delituisse Jovem,
O dignus tamen Hæmonio juvenefcere succo,
Dignus in AEsonios vivere posse dies,

5

1

Dignus quem Stygiis medicâ revocaret ab undis
Arte Coronides, fæpe rogante dea.
Tu si jussus eras acies accire togatas,
Et celer à Phœbo nuntius ire tuo,
Talis in Iliaca stabat Cyllenius aula

Alipes, æthereâ missus ab arce Patris.
Talis et Eurybates ante ora furentis Achillei
Rettulit Atridæ jussa severa ducis.
Magna fepulchrorum regina, satelles Averni
Sæva nimis Musis, Palladi sæva nimis,
Quin illos rapias qui pondus inutile terræ,
Turba quidem est telis ista petenda tuis.
Vestibus hunc igitur pullis Academia luge,

Et madeant lachrymis nigra feretra tuis.
Fundat et ipsa modos querebunda Elegëia tristes,
Personet et totis nænia mæsta scholis.

10

15

ELEGIA TERTIA, Anno AEtatis 17.

M

In obitum * Praefulis Wintonienfis.

20

æstus eram, et tacitus nullo comitante fedebam, Hærebantque animo tristia plura meo,

Protinus en fubiit funestæ cladis imago

Fecit in Angliaco quam Libitina solo;
Dum procerum ingressa est splendentes marmore turres
Dira fepulchrali mors metuenda face;
Pulsavitque auro gravidos et jaspide muros,

Nec metuit satrapum sternere falce greges.

X 2

* Lancelot Andrews, who died Sept. 21. 1626.

6

Tunc

Tunc memini clarique ducis, fratrisque verendi
Intempeftivis ossa cremata rogis:
Et memini Heroum quos vidit ad æthera raptos,
Flevit et amissos Belgia tota duces.
At te præcipuè luxi dignissime Præful,
Wintoniæque olim gloria magna tuæ;
Delicui fletu, et tristi sic ore querebar,
Mors fera Tatareo diva secunda Jovi,
Nonne fatis quod fylva tuas persentiat iras,
Et quod in herbofos jus tibi detur agros,
Quodque afflata tuo marcefcant lilia tabo,

Et crocus, et pulchræ Cypridi sacra rofa,
Nec finis ut semper fluvio contermina quercus
Miretur lapsus prætereuntis aquæ?

10

15

20

25

Et tibi fuccumbit liquido quæ plurima cœlo
Evehitur pennis quamlibet augur avis,
Et quæ mille nigris errant animalia fylvis,
Et quod alunt mutum Proteos antra pecus.
Invida, tanti tibi cum fit concessa poteftas;
Quid juvat humanâ tingere cæde manus?
Nobileque in pectus certas acuisse sagittas,
Semideamque animam fede fugasse suâ?
Talia dum lacrymans alto fub pectore volvo,
Roscidus occiduis Hesperus exit aquis,
Et Tarteffiaco fubmerferat æquore currum
Phœbus, ab eöo littore menfus iter.
Nec mora, membra cavo posui refovenda cubili, 35
Condiderant oculos noxque soporque meos:

30

Cum

Cum mihi vifus eram lato spatiarier agro,

Heu nequit ingenium visa referre meum

Illic puniceâ radiabant omnia luce,

Ut matutino cum juga sole rubent.
Ac veluti cum pandit opes Thaumantia proles,
Vestitu nituit multicolore folum.

Non dea tam variis ornavit floribus hortos

Alcinoi, Zephyro Chloris amata levi.
Flumina vernantes lambunt argentea campos,
Ditior Hefperio flavet arena Tago.
Serpit odoriferas per opes levis aura Favoni,
Aura sub innumeris humida nata rosis,

Talis in extremis terræ Gangetidis oris
Luceferi regis fingitur esse domus.
Ipse racimiferis dum densas vitibus umbras
Et pellucentes miror ubique locos,
Ecce mihi fubito Præful Wintonius astat,
Sidereum nitido fulfit in ore jubar;
Vestis ad auratos defluxit candida talos,
Infula divinum cinxerat alba caput.
Dumque fenex tali incedit venerandus amiciu,
Intremuit læto florea terra sono.

40

45

50

55

60

Agmina gemmatis plaudunt cæleftia pennis,
Pura triumphali personat æthra tubâ.
Quisque novum amplexu comitem cantuque salutat,
Hofque aliquis placido misit ab ore sonos;

Nate veni, et patrii felix cape gaudia regni,
Semper ab hinc duro, nate, labore vaca.

[blocks in formation]
« السابقةمتابعة »