صور الصفحة
PDF
النشر الإلكتروني

Jupiter ipse licet sua fulmina torqueat in me,
Hærebunt lateri spicula nostra Jovis.
Cætera quæ dubitas meliùs mea tela docebunt,

Et tua non leviter corda petenda mihi.
Nec te ftulte tuæ poterunt defendere Musæ,
Nec tibi Phœbæus porriget anguis opem.
Dixit, et aurato quatiens mucrone sagittam,
Evolat in tepidos Cypridos ille sinus.
At mihi risuro tonuit ferus ore minaci,

45

Et mihi de puero non metus ullus erat. Et modò quà nostri spatiantur in urbe Quirites, Et modò villarum proxima rura placent. Turba frequens, faciéque simillima turba dearum Splendida per medias itque reditque vias. Auctaque luce dies gemino fulgore corufcat, Fallor? an et radios hinc quoque Phœbus habet. Hæc ego non fugi spectacula grata severus, Impetus et quò me fert juvenilis, agor. Lumina luminibus malè providus obvia mifi, Neve oculos potui continuisse meos. Unam fortè aliis fupereminuisse notabam, Principium noftri lux erat illa mali. Sic Venus optaret mortalibus ipfa videri,

Sic regina Deûm confpicienda fuit.

50

55

60

Hanc memor objecit nobis malus ille Cupido, 65

Solus et hos nobis texuit antè dolos.

Nec procul ipse vafer latuit, multæque sagittæ,

Et facis à tergo grande pependit onus.

Nec mora, nunc ciliis hæfit, nunc virginis ori,
Infilit hinc labiis, insidet inde genis:
Et quascunque agilis partes jaculator oberrat,
Hei mihi, mille locis pectus inerme ferit.
Protinus infoliti fubierunt corda furores,
Uror amans intùs, flammaque totus eram.
Interea mifero quæ jam mihi fola placebat,
Ablata eft oculis non reditura meis.

70

75

80

Est ego progredior tacitèquerebundus, et excors,
Et dubius volui fæpe referre pedem.
Findor, et hæc remanet, sequitur pars altera votum,
Raptaque tam fubitò gaudia flere juvat.
Sic dolet amiffum proles Junonia cœlum,
Inter Lemniacos præcipitata focos.
Talis et abreptum folem refpexit, ad Orcum
Vectus ab attonitis Amphiaraus equis.
Quid faciam infelix, et luctu victus? amores
Nec licet inceptos ponere, neve sequi.
O utinam spectare semel mihi detur amatos
Vultus, et coràm tristia verba loqui;
Forfitan et duro non eft adamante creata,
Forte nec ad nostras furdeat illa preces.
Crede mihi nullus fic infeliciter arfit,

Ponar in exemplo primus et unus ego.
Parce precor teneri cum fis Deus ales amoris,
Pugnent officio nec tua facta tuo.
Jam tuus O certè est mihi formidabilis arcus,
Nate deâ, jaculis nec minus igne potens:

85

90

95

Et

Et tua fumabunt noftris altaria donis,

Solus et in superis tu mihi fummus eris.
Deme meos tandem, verùm nec deme furores,
Nefcio cur, miser est suaviter omnis amans:
Tu modo da facilis, pofthæc mea siqua futura eft,
Cuspis amaturos figat ut una duos.

HAEC

100

105

AE C ego mente olim lævâ, studioque supino Nequitiæ pofui vana trophæa mex. Scilicet abreptum fic me malus impulit error, Indocilisque ætas prava magistra fuit. Donec Socraticos umbrosa Academia rivos Præbuit, admissum dedocuitque jugum. Protinus extinctis ex illo tempore flammis, Cincta rigent multo pectora nostra gelu. Unde fuis frigus metuit puer ipse sagittis, Et Diomedeam vim timet ipsa Venus.

C

In Proditionem Bombardicam.

110

UM fimul in regem nuper satrapasque Britannos
Aufus es infandum perfide Fauxe nefas,

Fallor? an et mitis voluisti ex parte videri,
Et pensare malâ cum pietate scelus?
Scilicet hos alti missurus ad atria cœli,
Sulphureo curru flammivolisque rotis.
Qualiter ille feris caput inviolabile Parcis
Liquit Iördanios turbine raptus agros.
In eandem.

S

Iccine tentasti cœlo donâsse läcobum
Quæ septemgemino Bellua monte lates?

5

Ni meliora tuum poterit dare munera numen,
Parce precor donis infidiofa tuis.

Ille quidem fine te confortia ferus adivit

Aftra, nec inferni pulveris ufus ope.
Sic potiùs fœdos in cælum pelle cucullos,

Et quot habet brutos Roma profana Deos,
Namque hac aut aliâ nisi quemque adjuveris arte,
Crede mihi cœli vix bene scandet iter.

Purgatorem

In eandem.

Urgatorem animæ derisit läcobus ignem,
Et fine quo superûm non adeunda domus.

Frenduit hoc trinâ monstrum Latiale coronâ,
Movit et horrificum cornua dena minax.
Et nec inultus ait temnes mea facra Britanne,
Supplicium spretâ relligione dabis.
Et fi stelligeras unquam penetraveris arces,
Non nifi per flammas triste patebit iter.
O quàm funesto cecinifti proxima vero,

Verbaque ponderibus vix caritura fuis!
Nam prope Tartareo fublime rotatus ab igni
Ibat ad æthereas umbra perusta plagas.

Q

In eandem.

5

10

5

10

UEM modò Roma suis devoverat impia diris, Et Styge damnarat Tænarioque sinu, Hunc vice mutatâ jam tollere geftit ad aftra, Et cupit ad fuperos evehere usque Deos.

I

In inventorem Bombardae.

Apetionidem laudavit cæca vetuftas,

Qui tulit ætheream folis ab axe facem; At mihi major erit, qui lurida creditur arma, Et trifidum fulmen furripuisse Jovi.

A

Ad Leonoram Romae canentem.

5

Ngelus unicuique fuus (fic credite gentes) Obtigit æthereis ales ab ordinibus. Quid mirum? Leonora tibi si gloria major, Nam tua præfentem vox fonat ipfa Deum. Aut Deus, aut vacui certè mens tertia cœli Per tua secretò guttura ferpit agens; Serpit agens, facilifque docet mortalia corda Sensim immortali affuefcere poffe fono. Quòd fi cuncta quidem Deus eft, per cunctaque fufus, In te unâ loquitur, cætera mutus habet.

A

Ad eandem.

Ltera Torquatum cepit Leonora poëtam,
Cujus ab infano ceffit amore furens.

Ah miser ille tuo quantò felicus ævo
Perditus, et propter te Leonora foret!
Et te Pieria sensisset voce canentem
Aurea maternæ fila movere lyræ,
Quamvis Dircæo torsisset lumina Pentheo
Sævior, aut totus desipuisse iners,
Tu tamen errantes cæcâ vertigine fenfus
Voce eadem poteras compofuiffe tuâ;

10

5

10 Et

« السابقةمتابعة »