Jupiter ipse licet sua fulmina torqueat in me, Et tua non leviter corda petenda mihi. 45 Et mihi de puero non metus ullus erat. Et modò quà nostri spatiantur in urbe Quirites, Et modò villarum proxima rura placent. Turba frequens, faciéque simillima turba dearum Splendida per medias itque reditque vias. Auctaque luce dies gemino fulgore corufcat, Fallor? an et radios hinc quoque Phœbus habet. Hæc ego non fugi spectacula grata severus, Impetus et quò me fert juvenilis, agor. Lumina luminibus malè providus obvia mifi, Neve oculos potui continuisse meos. Unam fortè aliis fupereminuisse notabam, Principium noftri lux erat illa mali. Sic Venus optaret mortalibus ipfa videri, Sic regina Deûm confpicienda fuit. 50 55 60 Hanc memor objecit nobis malus ille Cupido, 65 Solus et hos nobis texuit antè dolos. Nec procul ipse vafer latuit, multæque sagittæ, Et facis à tergo grande pependit onus. Nec mora, nunc ciliis hæfit, nunc virginis ori, 70 75 80 Est ego progredior tacitèquerebundus, et excors, Ponar in exemplo primus et unus ego. 85 90 95 Et Et tua fumabunt noftris altaria donis, Solus et in superis tu mihi fummus eris. HAEC 100 105 AE C ego mente olim lævâ, studioque supino Nequitiæ pofui vana trophæa mex. Scilicet abreptum fic me malus impulit error, Indocilisque ætas prava magistra fuit. Donec Socraticos umbrosa Academia rivos Præbuit, admissum dedocuitque jugum. Protinus extinctis ex illo tempore flammis, Cincta rigent multo pectora nostra gelu. Unde fuis frigus metuit puer ipse sagittis, Et Diomedeam vim timet ipsa Venus. C In Proditionem Bombardicam. 110 UM fimul in regem nuper satrapasque Britannos Fallor? an et mitis voluisti ex parte videri, S Iccine tentasti cœlo donâsse läcobum 5 Ni meliora tuum poterit dare munera numen, Ille quidem fine te confortia ferus adivit Aftra, nec inferni pulveris ufus ope. Et quot habet brutos Roma profana Deos, Purgatorem In eandem. Urgatorem animæ derisit läcobus ignem, Frenduit hoc trinâ monstrum Latiale coronâ, Verbaque ponderibus vix caritura fuis! Q In eandem. 5 10 5 10 UEM modò Roma suis devoverat impia diris, Et Styge damnarat Tænarioque sinu, Hunc vice mutatâ jam tollere geftit ad aftra, Et cupit ad fuperos evehere usque Deos. I In inventorem Bombardae. Apetionidem laudavit cæca vetuftas, Qui tulit ætheream folis ab axe facem; At mihi major erit, qui lurida creditur arma, Et trifidum fulmen furripuisse Jovi. A Ad Leonoram Romae canentem. 5 Ngelus unicuique fuus (fic credite gentes) Obtigit æthereis ales ab ordinibus. Quid mirum? Leonora tibi si gloria major, Nam tua præfentem vox fonat ipfa Deum. Aut Deus, aut vacui certè mens tertia cœli Per tua secretò guttura ferpit agens; Serpit agens, facilifque docet mortalia corda Sensim immortali affuefcere poffe fono. Quòd fi cuncta quidem Deus eft, per cunctaque fufus, In te unâ loquitur, cætera mutus habet. A Ad eandem. Ltera Torquatum cepit Leonora poëtam, Ah miser ille tuo quantò felicus ævo 10 5 10 Et |