Ipse volens Phœbus se dispertire duobus, Tu tamen ut fimules teneras odisse Camœnas, 65 70 75 80 Quæque Palæstinus loquitur mysteria vates. Denique quicquid habet cœlum, subjectaque cœlo Terra parens, terræque et cælo interfluus aer, Quicquid et unda tegit, pontique agitabile marmor, 85 Per te noffe licet, per te, si nosse libebit. Dimotáque venit spectanda scientia nube, 90 Nudaque confpicuos inclinat ad ofcula vultus, Ni fugisse velim, ni fit libasse moleftum. I nunc, confer opes quisquis malefanus avitas Austriaci gazas, Perüanaque regna præoptas. Quæ potuit majora pater tribuisse, vel ipse Jupiter, excepto, donâsset ut omnia, cœlo? Non potiora dedit, quamvis et tuta fuiffent, Publica qui juveni commifit lumina nato Atque Hyperionios currus, et fræna diei, Et circum undantem radiatâ luce tiaram. Ergo ego jam doctæ pars quamlibet ima catervæ Victrices hederas inter, laurosque sedebo, Jamque nec obfcurus populo miscebor inerti, Vitabuntque oculos vestigia nostra profanos. Este procul vigiles curæ, procul este querelæ, 105 95 100 Invidiæque acies transverso tortilis hirquo, Sæva nec anguiferos extende calumnia rictus; In me triste nihil fædissima turba poteftis, Pectora, vipereo gradiar fublimis ab ictu. 110 At tibi, chare pater, poftquam non æqua merenti Posse referre datur, nec dona rependere factis, Et vos, O nostri, juvenilia carmina, lufus, 115 For Forfitan has laudes, decantatumque parentis Ad Salfillum Poetam Romanum aegrotantem. Musa gressum quæ volens trahis claudum, 120 Nec fentis illud in loco minus gratum, 5 10 Infanientis impotensque pulmonis 15 20 Py Pythone cæso, sive tu magis Pæan 25 30 35 40 MANSUS. Joannes Baptista Manfus Marchio Villenfis, vir ingenii laude, tum litterarum studio, nec non et bellica virtute apud Italos claurus in primis eft. Ad quem Torquati Taffi dialogus extat de Amicitia fcriptus; erat enim Taffi amiciffimus;ab quo etiam inter Campaniaeprincipes celebratur, in illo poemate cui titulus Gerusalemme conquistata, lib. 20. Fra cavalier magnanimi, è cortesi Rifplende il Manfo---- Isauthorem Neapoli commorantem fummâ benevolentiâ profecutus eft, multaque ei detulit humanitatis officia. Ad hunc itaque hofpes ille antequam ab ea urbe difcederet, ut ne ingratum fe oftenderet, hoc carmen mifit. H æc quoque Manse tuæ meditantur carmina laudi Pierides, tibi Manse choro notiffime Phœbi, Quandoquidem ille alium haud æquo est dignatus hoPoft Galli cineres, et Mecænatis Hetrufci. (nore, Tu quoque, fi noftræ tantum valet aura Camœnæ, 5 Victrices hederas inter, laurosque sedebis. Te pridem magno felix concordia Tasso Junxit, et æternis inscripsit nomina chartis. Tradidit, ille tuum dici se gaudet alumnum, 10 Offa tibi foli, fupremaque vota reliquit. 15 |